Poniżej znajduje się List św. Jakuba w całości. Jeżeli chcesz skorzystać z tekstu podzielonego na rozdziały, przejdź tutaj. ROZDZIAŁ I. Jako się mamy pokusom sprzeciwiać, uczy; a jako żądać mamy mądrości i inszych darów od Boga, a żyć chrześciańskie. Jakób, Boży i Pana naszego Jezusa Chrystusa sługa, dwiemanaście pokoleniom, ktore są w rozproszeniu, zdrowia. 2 Za wszelką radość poczytajcie, bracia moi! gdy w rozmaite pokusy wpadniecie. 3 Wiedząc, iż doświadczenie wiary waszéj sprawuje cierpliwość. [1] 4 A cierpliwość ma doskonały uczynek, abyście byli doskonali i zupełni, którym ni naczem nie schodzi. 5 A jeźli który z was potrzebuje mądrości, niech prosi od Boga, który obficie wszystkim dawa, a nie wymawia, a będzie mu dana. 6 A niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc; bo kto wątpi, podobny jest wału morskiemu, którego wiatr wzrusza i tam i sam nosi. [2] 7 Przetóż niech on człowiek nie mniema, aby co miał wziąć od Pana. 8 Mąż umysłu dwoistego niestateczny jest we wszech drogach swoich. 9 A niech się brat podły chlubi w podwyższeniu swojem, 10 A bogaty w podłości swojéj; boć przeminie jako kwiat trawy. [3] 11 Albowiem weszło słońce z upaleniem i ususzyło trawę, i kwiat jéj opadł, i zginęła śliczność oblicza jego, tak i bogaty w drogach swoich uwiędnie. 12 Błogosławiony mąż, który zdzierża pokusę; bo gdy będzie doświadczony, weźmie koronę żywota, którą obiecał Bóg tym, którzy go miłują. [4] 13 Żaden, gdy bywa kuszon, niech nie mówi, że od Boga bywa kuszon; albowiem Bóg nie jest kusiciel złych, a sam nikogo nie kusi. 14 Lecz każdy bywa kuszony, od własnéj pożądliwości pociągniony i przynęcony. 15 Zatem pożądliwość gdy pocznie, rodzi grzech: a grzech, gdy wykonany będzie, rodzi śmierć. 16 Nie mylcie się tedy, bracia moi najmilsi! 17 Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały z wysoka jest, zstępujący od Ojca światłości, u którego niemasz odmiany, ani zaćmienia przemiany. 18 Dobrowolnie bowiem porodził nas słowem prawdy, żebyśmy byli niejakim początkiem stworzenia jego. 19 Wiecie, bracia moi najmilsi! niech wszelki człowiek będzie prędki ku słuchaniu, a leniwy ku mówieniu, i leniwy ku gniewowi. [5] 20 Bo gniew męża nie sprawuje sprawiedliwości Bożéj. 21 Przeto odrzuciwszy wszelakie plugastwo i obfitość złości, przyjmijcie w cichości słowo wszczepione, które może zbawić dusze wasze. 22 A bądźcie czynicielmi słowa, a nie słuchaczmi tylko, oszukiwającymi samych siebie. [6] 23 Bo jeźli kto jest słuchaczem słowa, a nie czynicielem, ten podobny będzie mężowi przypatrującemu się obliczu narodzenia swego we zwierciedle; 24 Bo się obejrzał i odszedł i wnet zapomniał, jakowy był. 25 Lecz ktoby pilniéj wejrzał w zakon doskonałéj wolności i wytrwał w nim, nie stawszy się słuchaczem zapamiętliwym, ale czynicielem uczynku, ten błogosławiony będzie w sprawie swojéj. 26 A jeźli kto mniema, że jest nabożnym, powściągając języka swego, ale zawodząc serce swe, tego nabożeństwo próżne jest. 27 Nabożeństwo czyste i niepokalane u Boga i Ojca to jest: Nawiedzać sieroty i wdowy w ucisku ich, a siebie zachować niezmazanym od tego świata. ROZDZIAŁ II. Przyjmowania osób szkodliwe, uczynki miłosierne mają być czynione, na wiarę krom uczynków się nie spuszczając. Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jezusa Chrystusa chwalebnego. 2 Albowiem gdyby wszedł do zgromadzenia waszego mąż, mający złoty pierścień w szacie świetnéj, wszedłby téż i ubogi w plugawéj szacie, [7] 3 I patrzylibyście na tego, co się odział w świetną szatę, i rzeklibyście mu: Ty siedź tu dobrze! a ubogiemubyście rzekli: Ty stój tam! albo siedź pod podnóżkiem nóg moich, 4 Azaż nie sądzicie sami między sobą i nie staliście się sędziami myśli złościwych? 5 Słuchajcież, bracia moi najmilsi! Azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie bogatymi w wierze, i dziedzicmi królestwa, które Bóg obiecał tym, którzy go miłują? 6 A wyście nie uczcili ubogiego. Aza bogacze przez moc was nie uciskają, i ci was do sądów nie pociągają? 7 Aza oni nie bluźnią dobrego imienia, które wzywane jest nad wami? 8 Jednak jeźli zakon królewski pełnicie według Pisma: Będziesz miłował bliźniego twego jako samego siebie, dobrze czynicie, 9 Lecz jeźli osobami brakujecie, grzech czynicie, przekonani od zakonu jako przestępcy. 10 A ktobykolwiek zachował, wszystek zakon, a w jednymby upadł, stał się winien wszystkiego. [8] 11 Bo który rzekł: Nie cudzołóż, rzekłci téż: Nie zabijaj. A jeźlibyś nie cudzołożył, alebyś zabijał, stałeś się przestępcą zakonu. 12 Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy mają być sądzeni przez zakon wolności. 13 Albowiem sąd bez miłosierdzia temu, który miłosierdzia nie czynił. A miłosierdzie przewyższa sąd. 14 Cóż za pożytek, bracia moi! gdyby kto mówił, iż ma wiarę, a, uczynkówby nie miał? Izali go może wiara zbawić? 15 A jeźliby brat i siostra byli nadzy i potrzebowaliby powszedniéj żywności, [9] 16 A rzekłby im który z was: Idźcie w pokoju, zgrzejcie się, a nie dalibyście im, czego potrzeba ciału, cóż pomoże? 17 Także i wiara, jeźliby nie miała uczynków, martwa jest sama w sobie. 18 Ale rzecze kto: Ty wiarę masz, a ja mam uczynki; okaż mi wiarę twą bez uczynków, a ja tobie okażę wiarę moję z uczynków. 19 Ty wierzysz, iż jest jeden Bóg. Dobrze czynisz; i czarcić wierzą i drżą. 20 A chcesz wiedzieć, o człowiecze próżny, iż wiara bez uczynków martwa jest? 21 Abraham, ojciec nasz, izali nie z uczynków usprawiedliwiony jest, ofiarowawszy Izaaka, syna swego, na ołtarzu? [10] 22 Widzisz, iż wiara spólnie robiła z uczynkami jego, a z uczynków wiara się wykonała. 23 I wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył Abraham Bogu, i poczytano mu jest ku sprawiedliwości, i nazwan jest przyjacielem Bożym. [11] 24 Widzicie, iż z uczynków bywa usprawiedliwiony człowiek, a nie z wiary tylko? 25 Tak i Rahab nierządnica, izali nie z uczynków jest usprawiedliwiona, przyjąwszy posły i inszą drogą wypuściwszy? [12] 26 Albowiem jako ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków martwa jest. ROZDZIAŁ III. Ze złego języka wiele grzechów pochodzi, którym przeciwna jest mądrość niebieska. Niech się was wiele mistrzami nie stawa, bracia moi! wiedząc, iż większy sąd odniesiecie. [13] 2 Albowiem w wielu upadamy wszyscy. Jeźli kto w słowie nie upada, ten jest mąż doskonały, który może téż wędzidłem kierować wszystko ciało. 3 A jeźli koniom wędzidła w gęby wprawujemy, aby nam posłuszne były, i wszystko ich ciało obracamy. 4 Oto i okręty wielkie będąc, i gdy je srogie wiatry pędzą, obracane bywają od malutkiego steru, gdzie wola sterującego zechce: 5 Tak i język, małyć wprawdzie członek jest, ale wielkie rzeczy podnosi. Oto jako mały ogień, jako wielki las spala! 6 I język jest ogień, powszechność nieprawości. Język postanowiony jest między członkami naszemi, który plugawi wszystko ciało i zapala koło narodzenia naszego, zapalony od piekła. 7 Albowiem wszelkie przyrodzenie zwierząt i ptaków i płazów i innych uskromione bywa i okrócone jest od przyrodzenia ludzkiego. 8 Lecz języka żaden z ludzi nie może okrócić, złe niespokojne, pełne jadu śmiertelnego. 9 Przezeń błogosławimy Boga i Ojca, i przezeń przeklinamy ludzi, którzy na podobieństwo Boże sprawieni są. 10 Z tychże ust wychodzi błogosławieństwo i przeklęctwo. Nie ma to tak być, bracia moi! 11 Izali źródło z tegóż poniku wypuszcza słodką i gorzką wodę? 12 Izali może, bracia moi! figa winne jagody rodzić, albo winna macica figi? Tak ani słona słodkiéj wody uczynić nie może. 13 Który mądry i ćwiczony między wami? Niech pokaże z dobrego obcowania sprawę swą w cichości mądrości. 14 Lecz jeźli zazdrość gorzką macie, i sporyby były w sercach waszych, nie chciejcie się chlubić i kłamcami być przeciwko prawdzie. 15 Albowiem nie jest ta mądrość z góry zstępująca; ale ziemska, cielesna, djabelska. 16 Bo gdzie zazdrość i spór, tam niestateczność i wszelaka zła sprawa. 17 Lecz która jest z góry mądrość, najprzód jestci czysta, potem spokojna, skromna, łacna ku namówieniu, przyzwalająca dobrym, pełna miłosierdzia i owoców dobrych, nie szacująca, bez obłudy. 18 A owoc sprawiedliwości w pokoju bywa siany pokój czyniącym. ROZDZIAŁ IV. Swarów się chroniąc, swym téż chciwościom nie folgując, łacwie od świata i od diabła odstąpiemy, a z Panem Bogiem, i z bliźnim się złączymy. Zkądże walki i zwady między wami? Izali nie ztąd, z pożądliwości waszych, które wojują w członkach waszych? 2 Pożądacie, a nie macie: zabijacie, i zawiśni jesteście, a nie możecie dostać: wadzicie się i walczycie, a nie macie, dlatego, iż nie prosicie. 3 Prosicie, a nie bierzecie, przeto, iż źle prosicie, abyście na pożądliwościach waszych strawili. 4 Cudzołożnicy nie wiecie, iż przyjaźń tego świata jest nieprzyjaciółką Bożą? Ktobykolwiek tedy chciał być przyjacielem tego świata, stawa się nieprzyjacielem Bożym. [14] 5 Albo mniemacie, iż próżno Pismo mówi: Ku zazdrości pożąda duch, który w was mieszka? 6 Lecz większą łaskę daje; przeto mówi: Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę dawa. [15] 7 Bądźcie tedy poddani Bogu, a przeciwcie się djabłu, a uciecze od was. [16] 8 Przybliżajcie się do Boga, a przybliży się do was. Ochędóżcie ręce, grzesznicy! i oczyśćcie serca umysłu dwoistego. 9 Dręczcie się i żałujcie i płaczcie: śmiech wasz niech się obróci w żałość, a wesele w smutek. 10 Uniżcie się przed oblicznością Pańską, a podwyższy was. [17] 11 Nie uwłóczcie jeden drugiemu, bracia. Kto uwłacza bratu, albo który sądzi brata swego, uwłacza zakonowi i sądzi zakon. A jeźli sądzisz zakon, nie jesteś czynicielem zakonu, ale sędzią. 12 Jeden jest zakonodawca i sędzia, który może zagubić i wybawić. 13 A ty ktoś jest, co sądzisz bliźniego? Oto teraz co mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego miasta i zmieszkamy tam rok i będziem kupczyć, będziem mieć zysk, [18] 14 Którzy nie wiecie, co jutro będzie; bo cóż jest żywot wasz? Para jest, okazująca się na mały czas, a potem zniszczona będzie. 15 Miasto tego, cobyście mieli mówić: Będzieli Pan chciał, i: Jeźli będziem żywi, uczyniemy to albo owo. 16 A teraz chlubicie się w hardościach waszych. Wszelkie chlubienie takie złoźliwe jest. 17 Umiejącemu tedy dobrze czynić, a nie czyniącemu, jest mu grzech. ROZDZIAŁ V. Bogatych, którzy uciskają ubogie, czeka potępienie, jako i ubogie nieszczęśliwość wieczna, dla któréj mamy o cierpliwość stać, przysięgi się warować, niemocne nawiedzać, za wszytkie się modlić. Nuż teraz, bogacze! płaczcie, narzekając na nędze wasze, które przyjdą na was. 2 Bogactwa wasze zgniły, a szaty wasze mole pogryzły. 3 Złoto i srebro wasze pordzewiało, a rdza ich będzie wam na świadectwo i zje ciała wasze jako ogień. Skarbiliście sobie gniew w ostatnie dni. 4 Oto zapłata robotników, którzy żęli pola wasze, która jest zatrzymana od was, woła, i wołanie ich weszło do uszu Pana zastępów. 5 Zażywaliście na ziemi i w zbytkach wytuczyliście serca wasze w dzień zabijania. 6 Skazaliście i zabiliście sprawiedliwego, a nie sprzeciwił się wam. 7 Przetóż cierpliwymi bądźcie, bracia! aż do przyjścia Pańskiego. Oto, oracz oczekiwa drogiego owocu ziemie, cierpliwie znosząc, ażby wziął zaranny i wieczorny. 8 I wy bądźcie cierpliwymi i utwierdzajcie serca wasze; albowiem przybliżyło się przyjście Pańskie. 9 Nie wzdychajcie, bracia! jedni przeciw drugim, abyście nie byli sądzeni. Oto sędzia przed drzwiami stoi. 10 Bracia! bierzcie na przykład zejścia złego utrapienia i cierpliwości proroki, którzy mówili w imię Pańskie. 11 Oto za błogosławione mamy tych, którzy wycierpieli. Jobowę cierpliwość słyszeliście, i koniec Pański widzieliście, iż litościwy jest Pan i miłosierny. 12 A przed wszystkiem, bracia moi! nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani żadną inną przysięgą; ale wasza mowa niech będzie: Jest, jest; Nie, nie, abyście w sąd nie wpadli. [19] 13 Smuci się kto z was? niech się modli. Wesołego serca jest? niechajże śpiewa. 14 Choruje kto między wami? niech wwiedzie [20] kapłany kościelne, a niech się modlą nad nim, pomazując go olejem w imię Pańskie. [21] 15 A modlitwa wiary uzdrowi niemocnego, i ulży mu Pan, a jeźliby w grzechach był, będą mu odpuszczone. 16 Spowiadajcie się tedy jedni drugim grzechów waszych, i módlcie się jedni za drugimi, abyście byli zbawieni; albowiem wiele może ustawiczna prośba sprawiedliwego. 17 Eliasz był człowiek nam podobny, cierpiętliwy, a modlitwą modlił się, żeby deszcz nie padał na ziemię: i nie padał trzy lata i sześć miesięcy. [22] 18 I zasię modlił się, a niebo spuściło deszcz, i ziemia dała owoc swój. [23] 19 Bracia moi! jeźliby kto z was zabłądził od prawdy, a nawróciłby go kto: 20 Ma wiedzieć, iż któryby uczynił, że się nawrócił grzesznik od błędnéj drogi jego, zbawi duszę jego od śmierci, i zakryje mnóstwo grzechów.

20 Bo wszyscy, co ich jest, szukają, nie co jest Jezusa Chrystusa. 21 A doświadczenie jego poznajcie, iż jako syn ojcu ze mną służył w Ewangelii. 22 Spodziewam się tedy, iż tego do was poślę, skoro obaczę, co się ze mną dzieje. 23 Ale dufam w Panie, iż i sam rychło do was przybędę.

Home Książki Religia Pismo Święte Nowego Testamentu łacińsko-polskie - Vulgate Versionis Clementinae. Biblia w tłumaczeniu ks. Jakuba Wujka Wydawnictwo: 3DOM religia 520 str. 8 godz. 40 min. Kategoria: religia Wydawnictwo: 3DOM Data wydania: 2020-01-01 Data 1. wyd. pol.: 2020-01-01 Liczba stron: 520 Czas czytania 8 godz. 40 min. Język: polski ISBN: 9788366227293 Tłumacz: Jakub Wujek Wulgata klementyńska, jak i Biblia księdza Jakuba Wujka zostały sporządzone przed Vaticanum Secundum, który wniósł szereg zmian w sprawowaniu liturgii, a także w tłumaczeniach Pisma Świętego. Przekład ks. Jakuba Wujka uznawany jest za jeden z najdokładniejszych i wiernych oryginałowi! Wszystko za sprawą skrupulatności duchownego, która przyczyniła się do zachowania wiernego obrazu oryginalnego tekstu Biblii. Tak dokładne tłumaczenie dzieła pozwala bez problemu zrozumieć doniosłość słów płynących od Chrystusa, a jego forma językowa i gramatyczna przy okazji umożliwia zapoznanie się z pięknem polszczyzny minionych czasów. Wulgata klementyńska, która w niniejszym wydaniu została użyta dla oddania tekstu łacińskiego, do 2001 roku pełniła funkcję oficjalnej Biblii w Kościele katolickim. Współczesne tłumaczenia Biblii – w przeciwieństwie do tego przedstawionego w naszym wydaniu – charakteryzują się często mniej jednoznacznymi sformułowaniami, stosując przy tym łagodniejsze i tym samym mniej precyzyjne określenia. Kunsztowne wydanie książki Dzieło poza wzniosłym tekstem charakteryzuje się również niebywale estetycznym wykonaniem. Biblia została oprawiona w okładkę z ekoskóry w kolorze czerwonym ze złoceniami. Walorem tego wydania jest także znajdująca się na początku dzieła kronika rodzinna, w której wpisać można imiona, nazwiska oraz daty przyjęcia Sakramentów przez poszczególnych członków rodziny. Posiadanie wspólnego Pisma Świętego, którym można dzielić się z bliskimi, jak i przekazywać go w swym rodzie z pokolenia na pokolenie, stanowić może niesamowitą pamiątkę rodzinną, która jednocześnie zacieśni występujące w ognisku domowym więzi. Spis treści Ewangelia według św. Mateusza Ewangelia według św. Marka Ewangelia według św. Łukasza Ewangelia według św. Jana Dzieje Apostolskie List św. Pawła Apostoła do Rzymian Pierwszy list św. Pawła Apostoła do Koryntian Drugi list św. Pawła Apostoła do Koryntian List św. Pawła Apostoła do Galatów List św. Pawła Apostoła do Efezjan List św. Pawła Apostoła do Filipian List św. Pawła Apostoła do Kolosan Pierwszy list św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan Drugi list św. Pawła Apostoła do Tesaloniczan Pierwszy list św. Pawła Apostoła do Tymoteusza Drugi list św. Pawła Apostoła do Tymoteusza List św. Pawła Apostoła do Tytusa List św. Pawła Apostoła do Filemona List św. Pawła Apostoła do Hebrajczyków List św. Jakuba Apostoła Pierwszy list św. Piotra Apostoła Drugi list św. Piotra Apostoła Pierwszy list św. Jana Apostoła Drugi list św. Jana Apostoła Trzeci list św. Jana Apostoła List św. Judy Apostoła Apokalipsa św. Jana Apostoła Czytania biblijne Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 0,0 / 10 0 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści

Biblia Ks. Jakuba Wujka TJ - Reprint 1844 (skóra ekologiczna) LINK; Pismo Święte Nowego Testamentu łacińsko-polskie - Vulgate Versionis Clementinae (Wulgata Klementyńska) i Biblia w tłumaczeniu ks. Jakuba Wujka LINK Kategoria: Pismo Święte Tagi: Jakub Wujek, Wulgata, Biblia, Stary Testament, Nowy Testament

List JudyList Judy (Jud) – jeden z listów powszechnych Nowego Testamentu . Tradycyjnie przyjmuje się, że jego autorem jest apostoł Juda Tadeusz lub Juda, brat św. Jakuba Młodszego , krewny Jezusa . Adresatem listu były wspólnoty judeochrześcijańskie pierwotnego Kościoła. Został napisany w latach 80. lub 90. I wieku . Ma zaledwie 25 wersetów i jest jednym z najkrótszych pism Nowego treści1 Autorstwo2 Czas i miejsce powstania3 Przyczyna powstania listu4 Plan księgi5 Treść6 Związki z innymi księgami7 Kanoniczność8 Zobacz też9 Przypisy10 Bibliografia11 Linki zewnętrzne AutorstwoWedług pierwszych słów listu jego autorem jest "Juda... brat... Jakuba" (werset 1), przypuszczalnie "brata Pańskiego" ( Ga 1,19) i przywódcy Kościoła jerozolimskiego ( Dz 15,13-21).Część tradycji chrześcijańskiej utożsamia autora z Judą Tadeuszem (Łk 6,16; BT )[1], jednym z dwunastu apostołów[2]. Jednak sam autor nie nazywa siebie apostołem, a w wersecie 17. wydaje się odróżniać od innych apostołów. Dlatego częściej przyjmuje się, że chodzi o Judę wymienionego wraz z Jakubem w Ewangelii według św. Marka (Mk 6,3; BT )[3] oraz według św. Mateusza (Mt 13,55; BT )[4], gdzie zostali nazwani "braćmi Pana"[5].Współcześni bibliści jak np. Jerome H. Neyrey[6] sądzą jednak, że utwór został napisany pod pseudonimem – nie przez samego Judę, a raczej przez jego uczniów – z kilku powodów:późnego powstania (werset 17 opowiada o " Apostołach Pana naszego" w taki sposób, jakby należeli oni do odległej przeszłości);pewnego sformalizowania „wiary raz tylko przekazanej świętym" (w. 3), co jest cechą charakterystyczną utworów „wczesnokatolickich";doskonałej greki , którą raczej nie mogli się posługiwać żydowscy naśladowcy Jezusa;zwyczaju późniejszego Kościoła, polegającego na uwiarygodnianiu nauczania za pomocą przypisania go jakiejś wybitnej postaci historii wczesnego Judy zakwestionował już Marcin Luter , bo według uznawanej przez niego tradycji Juda miał działać na terenie Persji i nie mógł pisać piękną greką[7]. Czas i miejsce powstaniaŻaden element listu nie pozwala na jego dokładne datowanie. Przy ustalaniu daty jego powstania wykorzystywany jest fakt cytowania fragmentów Listu Judy przez 2. List św. Piotra .Tradycyjne ujęcie, przyjmujące autorstwo Judy, datuje powstanie listu na lata 64-66[8]. Seweryn Kowalski we wstępie do swojego przekładu księgi jako daty graniczne uznał:rok śmierci Jakuba – 62, kiedy to, jego zdaniem, kościół w Palestynie wolny był od herezji, które piętnuje list,rok 67, kiedy według tradycji zginął św. Piotr; tak więc list nie mógł powstać później[2].Współczesne ujęcie, przy założeniu datowania 2. Listu św. Piotra na około 100 r., wyznacza datę powstania Listu Judy na lata 80. lub 90. lub jeszcze późniejsze[5].Miejsce powstania listu pozostaje nieznane i nie wysuwa się co do niego hipotez. Przyczyna powstania listuAutor listu podkreśla obecność we wspólnocie wierzących szyderców (w. 18) – ludzi podważających podstawowe elementy nauki chrześcijańskiej, np. autorytet Boga (w. 4), których fałszywe nauczanie prowadzi do niemoralności. Bibliści[6] zwracają jednak uwagę, że opis odstępców przedstawiony przez Judę jest zbyt ogólny, by na jego podstawie można było zrekonstruować głoszoną przez nich herezję . Jeśli zaś idzie o bezpośrednią przyczynę powstania listu, autor wskazuje na wypełnienie się dawnej przepowiedni o fałszywych nauczycielach (w. 17-18) – obranej w celu uwypuklenia sytuacji, którą Juda uważał za Judy nie było skierowane do konkretnej wspólnoty, lecz do wszystkich kościołów (jest zatem listem powszechnym ) – prawdopodobnie też nie opisuje w nim konkretnej herezji, która pojawiła się w jednym z kościołów lokalnych, lecz wyczula wszystkie kościoły na opisany problem[9]. Żaden z elementów Listu Judy nie pozwala na precyzyjne ustalenie daty jego powstania, wolno zatem przyjąć, że jest to napisany pod pseudonimem utwór, wyrażający ogólne zatroskanie pojawieniem się odstępczych poglądów w Kościele u schyłku I w. po Chrystusie[6]. Plan księgiZgodnie z konwencją epistolarną List Judy ma następujący plan[6] (w nawiasach numery wersetów):Wstęp do listu (1-2)Bezpośredni powód powstania listu (3-4)Ostrzeżenia przed sądem (5-15)Sąd Boży w przeszłości (5-7)Oznajmienie sądu Bożego (8-10)Przykłady sądu (11-13)Zapowiedź sądu (14-15)Grzesznicy i święci (16-23)Cechy grzeszników (16-19)Charakterystyka świętych (20-23)Zakończenie listu: doksologia (24-25) TreśćCelem listu jest ostrzeżenie adresatów przed "jakimiś ludźmi", "szydercami" siejącymi zgorszenie, oraz zachęta do "walki o wiarę raz tylko przekazaną świętym" (w. 3). Autor poleca też, aby wierni byli pełni wiary i miłości, modlili się i oczekiwali "miłosierdzia Pana naszego, Jezusa Chrystusa , które wiedzie ku życiu wiecznemu" (w. 3).Głoszona przez szyderców nauka stanowi według autora listu poważne niebezpieczeństwo dla wiary, ponieważ kwestionuje absolutny charakter Chrystusowego panowania (w. 3-4) oraz jest zbyt pobłażliwa wobec laksyzmu , który prowadzi do nadużyć seksualnych (w. 8 i 12). Głoszona przez fałszywych proroków doktryna byłaby więc osobliwą mieszaniną mistycyzmu i rozwiązłości[9].List jest pisany twardym i surowym stylem, przypominającym nieco wypowiedzi starotestamentowych proroków[6].Chester Beatty XII, grecki rękopis Księgi Henocha, z tekstem cytowanym przez List Judy Związki z innymi księgamiAutor Listu Judy przejawia bardzo dobrą znajomość różnorodnych źródeł: zarówno dokumentów, jak i szeroko rozpowszechnionych poglądów i tradycyjnych sformułowań. W wersecie 9 nawiązuje do sporu Michała Archanioła z diabłem o ciało Mojżesza , opisanego w apokryfie Wniebowzięcie Mojżesza [10], a w wersetach 14-15 dosłownie cytuje 1 Henocha 1, 9 . Juda czerpie przykłady z Księgi Rodzaju (w. 5-7) i wykazuje się znajomością myśli żydowskiej (w. 11)[6].Wersety 4-16 są niemal dosłownie cytowane w 2. rozdziale 2. Listu św. Piotra [11]. KanonicznośćList Judy pierwotnie nie był włączany do kanonu Nowego Testamentu, z powodu cytowania pism apokryficznych . W pierwszych wiekach wzbudzał pewne kontrowersje, co rodziło wątpliwości w kwestii jego kanoniczności . Nie był to jednak jedyny powód, bo aż do IV wieku kwestionowano kanoniczność wszystkich czterech krótkich listów powszechnych (2 Pt, 2 J, 3 J i Jd). Powodem wątpliwości mogła więc być również krótkość listu. Jest on jednak podany jako natchniony w Kanonie Muratoriego , najstarszym, datowanym na 180 rok spisie ksiąg Nowego Testamentu. Jego kanoniczność potwierdzał również Tertulian , a do listu nawiązywali Klemens Rzymski oraz Klemens Aleksandryjski [12]. Orygenes pisał o nim jako o piśmie kanonicznym, choć wspominał o zastrzeżeniach dotyczących cytowania apokryfów[13]. Euzebiusz z Cezarei , choć uznawał kanoniczność listu, zaliczał go do ksiąg kwestionowanych (antilegomena)[13][12]. Marcin Luter początkowo uważał List Judy za " mniej kanoniczny "[14] i twierdził, że "nie trzeba go zaliczać do głównych ksiąg, które powinny kłaść podstawy wiary"[7]. Obecnie jednak Kościoły protestanckie uznają go za integralną część Nowego Testamentu[12].Kościół katolicki w 1546 roku, podczas soboru trydenckiego , potwierdził kanoniczność 27 ksiąg Nowego Testamentu, w tym Listu Judy[14]. Kościoły prawosławne również uznają kanoniczność listu[15]. Zobacz też Warianty tekstowe Listu Judy Przypisy↑ Łk 6,16 ↑ 2,0 2,1 Pismo święte Nowego Testamentu. Seweryn Kowalski (tłum.). Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1987, s. 440. ↑ Mk 6,3 ↑ Mt 13,55 ↑ 5,0 5,1 Wilfrid Harrington: Klucz do Biblii. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995, ss. 489-491. . ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Jerome H. Neyrey: List św. Judy. W: Katolicki komentarz biblijny. Raymond E. Brown, Joseph A. Fitzmyer, Roland E. Murphy (red. wyd. oryg.), Waldemar Chrostowski (red. wyd. pol.). Warszawa: 2001, s. 1538. . ↑ 7,0 7,1 Przedmowa do Listów św. Jakuba i św. Judy (1522). W: Marcin Luter: Przedmowy do ksiąg biblijnych . tłum: J. Krzyszpień. 1992: Warszawa. [dostęp 2008-11-18]. ↑ Władysław Lohn: Pismo Święte Nowego Testamentu w przekładzie polskim ks. Jakuba Wujka SI. Kraków: Wydaw. Apostolstwa Modlitwy : Księża Jezuici, 1989 (reprint wydania z 1962), s. 385. . ↑ 9,0 9,1 Encyklopedia chrześcijaństwa, Henryk Witczyk (red.), wyd. 2, Kielce 2001, s. 308.↑ Nie jest to dosłowny cytat z Wniebowzięcia Mojżesza i nie wszyscy się zgadzają, że właśnie tę księgę cytuje, ale ze względu na duże podobieństwo należy uznać, że autor listu prawdopodobnie nawiązuje do tej właśnie księgi.↑ Szerzej na ten temat w: Terrance Callan. Use of the Letter of Jude by the Second Letter of Peter. „Biblica”. 85 (2004). Ss. 42-64.↑ 12,0 12,1 12,2 Kenneth L. Barker, Donald W. Burdick: Zondervan NIV Study Bible: New International Version. Grand Rapids, Mich.: Zondervan, 2002, ss. 1958-1959. . ↑ 13,0 13,1 Bernard Wodecki: Wstęp do Listu Judy. W: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu ( Biblia Poznańska ). T. 4: Nowy Testament. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha, 1999, ss. 610-611. . ↑ 14,0 14,1 Rozwój kanonu biblijnego . [dostęp 2008-11-18].↑ Raymond E. Brown, Raymond F. Collins: Kanon ksiąg świętych. W: Katolicki komentarz biblijny. Raymond E. Brown, Joseph A. Fitzmyer, Roland E. Murphy (red. wyd. oryg.), Waldemar Chrostowski (red. wyd. pol.). Warszawa: 2001, s. 1604. . BibliografiaRoman Bartnicki: Walka z herezjami (List św. Judy). W: Wprowadzenie w Myśl i Wezwanie Ksiąg Biblijnych, t. 10. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej, 1992, ss. 132-141. F. Gryglewicz: List św. Judy. W: Listy Katolickie (Pismo Święte NT, 11). Poznań: 1959, ss. 473-496. Jerome H. Neyrey: List św. Judy. W: Katolicki komentarz biblijny. Raymond E. Brown, Joseph A. Fitzmyer, Roland E. Murphy (red. wyd. oryg.), Waldemar Chrostowski (red. wyd. pol.). Warszawa: 2001, ss. 1537-1541. . Wstęp do Listu św. Judy Apostoła. W: Biblia Tysiąclecia , wyd. IV. Poznań: Pallottinum, 2003. [dostęp 2008-12-15]. Linki zewnętrzne Jud w Biblii Tysiąclecia Inne hasła zawierające informacje o "List Judy": Inne lekcje zawierające informacje o "List Judy": Publikacje nauczycieli Logowanie i rejestracja Czy wiesz, że... Rodzaje szkół Kontakt Wiadomości Reklama Dodaj szkołę Nauka

2 List św. Piotra (Nowy Testament): Biblia SNP - Nowe Przymierze audiobook written by Piotr Zaremba. Narrated by Mateusz Czyż. Get instant access to all your favorite books. No monthly commitment. Listen online or offline with Android, iOS, web, Chromecast, and Google Assistant. Try Google Play Audiobooks today!

List św. Jakuba zajmuje ważne miejsce wśród pism Nowego Testamentu. Podejmuje bowiem jeden z podstawowych tematów chrześcijańskiego życia, jakim jest wiara. Na tej wlanej cnocie chrześcijańskiej opiera się relacja człowieka wierzącego do Boga i bliźniego. Wiara nie może być tylko teorią, słowną deklaracją, ale musi być zweryfikowana życiem, poparta konkretnymi czynami. Wiara żywa i prawdziwa domaga się czynów miłości. Przygotowane ks. Józefa Kozyrę tłumaczenie tekstu biblijnego i obszerny komentarz będzie cenną pomocą dla tych, którzy zechcą zgłębić biblijne nauki i wskazówki zawarte w Liście św. Jakuba.

. 374 378 180 308 440 123 374 582

list do św jakuba nowy testament