Naczyniak okresu niemowlęcego to charakterystyczne schorzenie, które na pierwszy rzut oka może wydawać się bardzo groźne, choć wcale tak nie jest. Nie każdy jednak słyszał o takiej przypadłości, a to może powodować nieprzyjemne sytuacje. Przekonała się o tym pewna brytyjska para. Lucy i Tom, którzy we wrześniu ubiegłego roku powitali na świecie córeczkę Lolę, dostają
Witam. Czy ktoś miał podobny problem ze swoim psem ? Zdjęcia są tylko POGLĄDOWE jednak mój beagle miał podobną narośl, która wchodzi wgłąb skóry i przy delikatnym naciśnięciu wychodzi. Po wyjściu "tego" na skórze nie pozostał żaden ślad, kompletnie nic dlatego też nasz weterynarz nie wie co to mogło być. Na zdjęciu znajduje się ona na uchu jednak mój pies miał taką na prawym boku i była dużo dniu dzisiejszym udało mi się znaleźć te 2 zdjęcia, z weterynarzem będę mogła skonsultować je dopiero po majówkach.
Warto podkreślić, że choroba ta dotyka czterokrotnie więcej mężczyzn niż kobiet, najczęściej cierpią na nią panowie o ciemnej karnacji i gęstym owłosieniu całego ciała. Gdy na skórze pojawi się zmiana, która przypomina torbiel włosową, można spróbować domowymi metodami załagodzić pojawiający się stan zapalny. Reklama

Włókniak to łagodny guz nowotworowy, który ma postać grudkowatej narośli, pojawiającej się na różnych obszarach ciała. Mimo, że włókniaki to zmiany nowotworowe, to nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, bo nie złośliwieją. Stanowią natomiast problem estetyczny i dlatego wiele osób decyduje się na usunięcie włókniaka. Jak się pozbyć włókniaków? Włókniaki mogą się pojawić na powiekach Spis treściWłókniaki - przyczynyWłókniak miękkiWłókniak twardyWłókniak: rozpoznanieJak usunąć włókniaki? Włókniaki - zarówno włókniak miękki jak i włókniak twardy - to łagodne guzy nowotworowe, które powstają z tkanki łącznej włóknistej. Mimo że są to zmiany nowotworowe, nie stanowią zagrożenia dla zdrowia, gdyż nie ulegają zezłośliwieniu, dlatego nie trzeba ich usuwać. Jednak wiele osób na to się decyduje, gdyż włókniaki często stanowią problem estetyczny. Dowiedz się więcej czym są nowotwory i jak się je klasyfikuje Stres a problemy ze skórą Włókniaki - przyczyny Włókniaki miękkie zwykle są zmianami wrodzonymi. Mogą się pojawić w przebiegu choroby Recklinghausena (neurofibromatoza typu 1), razem z nerwiakowłókniakami i nerwiakami. Z kolei włókniaki twarde są zmianami nabytymi – najczęściej powstają w wyniku przebytego urazu, zranienia, ukąszenia i powstałego w efekcie miejscowego stanu zapalnego. Włókniak miękki Włókniaki miękkie mają postać kulistych guzków różnej wielkości (od 1 mm do 1 cm i więcej) mogą "wyrastać" bezpośrednio ze skóry lub być z nią połączone za pomocą pasma tkanki najczęściej mają kolor skóry, choć mogą być także brunatne są miękkie w dotyku, można je wprowadzić w głąb skóry przez ucisk palcem często występują mnogo mogą się pojawić w każdym miejscu na skórze, jednak zwykle tworzą się na szyi i dekolcie, pod pachami, pod piersiami, w pachwinach, na powiekach mogą wystąpić w każdym wieku i obu płci, jednak najczęściej rozpoznaje się je u kobiet w starszym wieku Włókniak twardy Włókniaki twarde zwykle mają postać pojedynczego, małego guzka mają kolor od czerwonego do brunatnego, a powierzchnię gładką lub szorstką najczęściej występują pojedynczo zwykle pojawiają się na kończynach są twarde w dotyku Włókniak: rozpoznanie W celu zdiagnozowania włókniaka należy się udać do dermatologa (a nie do kosmetyczki). Lekarz powinien odróżnić tego typu zmiany od brodawczaków czy tłuszczaków. W przypadku licznych zmian na prąciu należy wykluczyć kłykciny kończyste. Jak usunąć włókniaki? W przypadku dużych zmian wskazane jest wycięcie chirurgiczne (jednak wówczas pozostaje blizna). W pozostałych przypadkach do wyboru jest: elektrochirurgia - zmianę wypala się za pomocą prądu elektrycznego krioterapia - guzka wymraża się ciekłym azotem laser frakcyjny CO2 – umożliwia przemianę fazową wody śródkomórkowej do postaci gazowej (pary wodnej), co skutkuje "wyparowaniem" guza. Włókniakom nie towarzyszą żadne dolegliwości, takie jak, np. ból czy świąd. Niestety, włókniaki po usunięciu mogą odrosnąć. Specjalizacje medyczne - test wiedzy Pytanie 1 z 10 W leczeniu nadwagi i otyłości specjalizuje się: bariatra balneolog endokrynolog

arjuna. Members. 1.4k. Posted November 7, 2008. zrób psu testy alergiczne, możesz go na część alergenów odczulić, możesz podawać leki sterydowe, które poprzez dostarczenie kortyzolu w orgaznizm psa-zastrzyma objawy alergii, zrób badania jeśli chodzi o tarczycę i rozmaz krwi.. immunoagresja to ogólna nazwa, której podłoża mogą
fot. Fotolia Nadziąślaki - jak wyglądają? Mój pies ma problem z uzębieniem – robią mu się małe czerwone naloty – taka coraz większa jakby kulka. Weterynarz już dwa razy usuwał to coś pod pełną narkozą psa. Obecnie pies jest już starszy (13 lat) i nie chcemy narażać go na dodatkowy stres oraz narkozę. Czy można temu jakoś zapobiec? Adriana z Wrocławia Nadziąślaki - rzadkie zmiany Zmiany wytwórcze w jamie ustnej psów nie należą do rzadkości. Nadziąślaki są zmianą rozrostową umiejscowioną na dziąśle, mogącą pochodzić ze zrębu dziąsła lub aparatu okołozębowego. Mogą one być pochodzenia nowotworowego i nienowotworowego. Zwykle nie są groźne i nie stanowią dla zwierzęcia większego zagrożenia, natomiast ich rozgryzanie może skutkować bólem i dość obfitym krwawieniem. Jeżeli nie przeszkadzają psu w pobieraniu pokarmu ani w normalnym funkcjonowaniu - nie ma konieczności ich usuwania. Należy jednak zaznaczyć, że jama ustna nie jest rzadkim miejscem występowania zmian o charakterze złośliwym, dlatego bardzo ważna jest dokładna ocena każdej zauważonej przez właściciela zmiany. Jeśli zapada decyzja o wykonaniu zabiegu chirurgicznego usunięcia rozrostów zaleca się wykonanie badania histopatologicznego w celu określenia charakteru zmiany, rokowania oraz możliwego postępowania terapeutycznego. Dość często mamy do czynienia z wirusową przyczyną występowania nadziąślaków. Problem ten najczęściej dotyka boksery i rasy podobne. Niestety, schorzenie ma tendencje do nawracania. W zapobieganiu można próbować immunostymulacji, ale jej efekt nie jest pewny. Zobacz także: Mój pies nie trzyma moczu Niepokoisz się stanem zdrowia Twojego pupila? Nie wiesz jak mu pomóc? Napisz do nas na adres e-mail: lifestyle@ Na Twoje pytanie odpowie lekarz weterynarii, Anna Włodarczyk.
Naczyniak groniasty (łac. haemangioma reacemosum) jest rzadkim nowotworem, lokalizującym się przeważnie w mózgu lub oponach mózgowych. Zbudowany jest ze splotów tętniczo-żylnych, między którymi mogą wytwarzać się połączenia. Naczyniakomięśniak gładkokomórkowy (łac. angioleiomyoma) najczęściej lokalizuje się w okolicach Odpowiedzi EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 19:06 Myślę, że nie będzie potrzeby brania psa do weterynarza. Patrząc na to od strony spokojnej, myślę, że to ''trądzik'', który przytrafił się twojemu psu, inaczej mówiąc to zwykły jednak będzie się to powiększać, lub sprawiać psy dyskomfort, udaj się z nim do weterynarza. Zgadzam się z powyższymi odpowiedziami. To może być zwykły psi trądzik, który zejdzie po kilku dniach. ;) Jeśli chcesz mieć z tym święty spokój to zadzwoń do zaufanego weterynarza i zapytaj się, czy takie coś mogło się przytrafić Twojemu psiakowi. :) Zawsze lepiej na duchu po słowach specjalisty... ^^ blocked odpowiedział(a) o 21:16 Spokojnie, wygląda na zwykłego psiego pryszcza. To normalne. Jeśli będzie się to powiększać oraz przeszkadzać psu to idź do weterynarza Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub W niektórych przypadkach narośl na skórze może kwalifikować się na usunięcie chirurgiczne. W zwalczaniu zmian skórnych, takich jak brodawki czy twarde guzki, pomocna bywa również krioterapia – metoda polegająca na zamrażaniu narośli za pomocą ciekłego azotu. Niska temperatura niszczy tkankę zmienioną chorobowo, co prowadzi do Nadziąślaki u psa - epulides Zaawansowana faza choroby Wśród nowotworów występujących w jamie ustnej psa, nadziąślaki spotyka się stosunkowo najczęściej, ich udział szacuje się na około 35% wszystkich rozpoznanych przypadków. Przyjmują postać bardzo charakterystycznych, dość twardych, gładkich w dotyku, uszypułkowanych narośli, które szybko rozrastają się zakrywając korony zębów. Na zewnątrz narośle nie są widoczne ale czasem bywają tak duże, że powodują asymetrię fafli. Przyczyna ich powstawania nie jest znana, zaobserwowano jednak, że ich pojawieniu się sprzyja obecność płytki bakteryjnej i przewlekłego zapalenia dziąseł oraz wahania hormonalne. Najbardziej narażone na powstawanie nadziąślaków są psy o brachycefalicznej budowie czaszki, w tym szczególnie cztery rodzaje nadziąślaków: włóknikowate kostniejące kolczystokomórkowe wielokomórkowe Najczęściej spotyka się nadziąślaki włóknikowate, występujące najczęściej u bokserów, buldogów angielskich, dogów de bordeaux, owczarków niemieckich, dobermanów, pudli miniaturowych i średnich oraz sznaucerów olbrzymich i średnich. Natomiast u owczarków szetlandzkich przeważają nadziąślaki kolczystokomórkowe. Pozostałe odmiany spotyka się znacznie rzadziej. Na szczęście wszystkie należą do nowotworów łagodnych, niedających przerzutów. Są jednak bardzo uciążliwe, ponieważ powodują przerost dziąseł, które tworzą nawis pod którym powstają głębokie kieszenie. Zalegające w nich resztki jedzenia szybko ulegają rozkładowi, tworząc idealne warunki dla rozwoju chorobotwórczych bakterii. Objawy Często się zdarza, że nadziąślaki przez długi czas nie zostają przez właściciela psa zauważone. W początkowej fazie choroby, jeśli opiekun nie ma zwyczaju regularnego zaglądania psu do pyska, może ich nie zauważyć. Są to niestety twory, które szybko i ekspansywnie się rozrastają i w krótkim czasie zaczynają psu przeszkadzać. Często są tak duże, że całkowicie zakrywają powierzchnie żujące zębów. Tworzące się pod nimi kieszenie, zwane rowkami dziąsłowymi, stają się siedliskiem bakterii, w tym również niezwykle groźnych bakterii beztlenowych. Teraz już trudno ich nie zauważyć, bo pies je zagryza i kaleczy podczas jedzenia, co powoduje, że na jego faflach często pojawia się krwisty wyciek. Oddech psa staje się cuchnący, można także zaobserwować nadmierne wydzielanie śliny i powiększenie węzłów chłonnych na szyi. Pies ma trudności z jedzeniem, bardzo cierpi, traci apetyt, chudnie. Potrzebuje pilnej pomocy lekarza weterynarii. Leczenie Nigdy nie wolno dopuścić do takiego zaawansowania choroby. Chociaż nadziąślaki nie należą do nowotworów złośliwych i nie dają przerzutów, to jednak stałe drażnienie i nagryzanie narośli może doprowadzić do jej zezłośliwienia i powstania nowotworu płaskonabłonkowego, kostniakomięsaka, włókniakomięsaka lub mięsaka poprzecznie prążkowanego. Dlatego też nie wolno ich lekceważyć, trzeba je wyciąć kiedy są jeszcze małe, bo wtedy nie mają tendencji do nowotworzenia. Podczas przeprowadzanego w znieczuleniu ogólnym zabiegu zwanego ginwektomią, wycina się je do granicy między chorą i zdrową tkanką. Bardzo dobre efekty daje wymrożenie miejsca wycięcia, bo to potrafi znacznie wydłużyć czas do ewentualnego wznowienia choroby. Przed zabiegiem wykonuje się zdjęcie rtg., żeby sprawdzić stan zębów pod nadziąślakami. Może się okazać, że niektóre z nich będą musiały zostać usunięte. Natomiast w trakcie zabiegu, dla ustalenia charakteru narośli, bardzo wskazane jest wykonanie badania histopatologicznego chorej tkanki. To pozwoli zdecydować o rozległości resekcji i sposobie dalszego leczenia. Po zabiegu niezbędna jest systematyczna i bardzo restrykcyjna higiena jamy ustnej, żeby nie dopuścić do powstania stanów zapalnych dziąseł, co może przyspieszyć nawrót choroby. Niestety nadziąślaki mają tendencję do odrastania co powoduje, że zwykle po upływie kilkunastu miesięcy zabieg trzeba powtórzyć. To jeszcze jeden powód, dla którego z ich usunięciem nie należy zwlekać. Wycięcie małej narośli pozostawia niewielką bliznę, która się szybko zagoi. Usunięcie rozrośniętych nadziąślaków to już bardzo rozległy zabieg i znacznie dłuższy oraz bardziej bolesny powrót do zdrowia. Uniknąć zabiegu się nie da, bo pies je będzie przygryzał, powstaną rany, stany zapalne i ból który uniemożliwi mu normalne jedzenie. Im prędzej pies znajdzie się u lekarza, tym mniej będzie cierpiał i szybciej wróci do zdrowia. . 11 701 467 695 178 122 692 26

narośl na skórze psa zdjęcia