Pacjenci tolerujący wysiłek zbliżony do normalnego powinni być objęci programem intensywnego usprawniania (min. 3h dziennie). Fizjoterapia po udarze mózgu kończyny górnej opiera się na zasadach efektywnego uczenia się, a ćwiczenia są włączone w czynności codziennie z uwzględnieniem potrzeb i możliwości pacjenta. Leczenie takiej groźnej choroby jak udar mózgu musi być poprzedzone dokładna diagnostyką. Badania i leczenie chorego z udarem mózgu Chorym na udar mózgu wykonuje się szereg badań w celu ustalenia miejsca i stopnia uszkodzenia mózgu oraz poznania charakteru udaru i wykluczenia innych chorób. Niektóre badania wykonywane przy udarze: Elektrokardiogram – wykrycie zaburzeń pracy serca. Badania krwi – poziom cukru, cholesterol, zaburzenia krzepnięcia, elektrolity. Tomograf komputerowy głowy (TK) – potwierdzenie rozpoznania i ustalenie, czy udar jest krwotoczny, czy niedokrwienny. Ultrasonograf tętnic (USG) – ustalenie czy są zwężenia lub niedrożność tętnic szyjnych. Rezonans magnetyczny (NMR) – badanie rozstrzygające w razie wątpliwości. Rodzaj badań wykonywanych u pacjenta z udarem mózgu określa lekarz i on decyduje o sposobie leczenia. Najczęściej jest to leczenie szpitalne, najlepiej na specjalnych oddziała udarowych, dobrze przygotowanych do rozpoznawania i leczenia przypadków udaru mózgu. Decydujący jest czas, w jakim pacjentowi zostanie udzielona specjalistyczna pomoc, dlatego nie należy zwlekać z wezwanie pogotowia ratunkowego. Sposób leczenia zależy od tego, czy był to udar krwotoczny, czy niedokrwienny, jaki czas minął od wystąpienia pierwszych objawów, oraz od towarzyszących innych dolegliwości lub chorób. Udar mózgu to nagłe zdarzenie, zachorowanie, w którym występują ogniskowe zmiany neurologiczne w wyniku zaburzeń w krążeniu mózgowym. Udary niedokrwienne stanowią ok. 80% wszystkich udarów, udary krwotoczne ok. 20%. Rehabilitacja po udarze to bardzo złożony proces zależny od tego, czy chory miała udar niedokrwienny (zawał mózgu) czy udar krwotoczny (wylew), zależy od oceny zdrowia chorego, której dokonuje lekarz neurolog już od pierwszych dni udaru jeszcze na oddziale udarowym. Rehabilitacja po udarze zaczyna się więc zależnie od stanu zdrowia chorego jeszcze w czasie pobytu chorego w szpitalu. Terapia ta jest bardzo indywidualnie dobierana przez rehabilitanta, jeżeli chodzi o dochodzenie do sprawności czuciowej i fizycznej oraz psychologa przy odzyskiwaniu sprawności psychicznej, a także logopedy, kiedy udar spowodował zaburzenia mowy. Rehabilitacja pacjenta leżącego po udarze obejmuje: pielęgnację chorego, niedopuszczenie do powstania odleżyn, poprawa krążenia, poprawę czucia, usprawnienie funkcjonowania narządów ruchu, pionizacja, uelastycznianie tkanek oraz zapobieganie powstawania przykurczów. U lekarzy ze znacznym porażeniem jednostronnym najważniejsze jest, aby ocenić palpacyjnie stopień uszkodzenia tkanek. Zaczyna się od głaskania i lekkiego masowania tych porażonych części ciała, aby stopniowo przywracać zaburzone czucie, szczególnie dotyczy to porażonej części twarzy oraz kończyny górnej i dolnej. Jest to rehabilitacja, którą można za zgodą lekarza rozpocząć już nawet w 3-9 dniu po udarze. Kolejny etap to masaż głębszy porażonych części kończyn poprzez rozcieranie, ugniatanie, podłużne, uciski jednocześnie, masaż stopniowo może być coraz głębszy, ale powolny. Niedowład po udarze jest zazwyczaj jednostronny, w którym najwcześniej ustępują stany porażenia twarzy i kończyny dolnej, natomiast najdłużej potrafią utrzymywać się stany porażenia ręki a najbardziej palców. Kończyna górna jest w przywiedzeniu, zgięta w stawie łokciowym, nawróconym przedramieniem i zgiętym nadgarstkiem i palcami. Kończyna dolna jest usztywniona, nadmiernie wyprostowana w stawie kolanowym, a stopa ustawiona w silnym zgięciu podeszwowym. Podczas chodzenia chory pochyla się zawsze w stronę nieporażonej części ciała, przerzuca prażoną kończynę dolną półkolem do przodu, a przy utraconej zdolności zginania w stawie kolanowym i biodrowym może oderwać opadającą stopę od ziemi. Takie poruszanie się musi nadal rehabilitowane, aby zniwelować w następstwie skłonność do asymetrii całego układu mięśniowo-szkieletowego i dlatego również z tego powodu konieczna jest fizykoterapia bardzo indywidualnie dobrana do stanu chorego. Przede wszystkim przed podjęciem ćwiczeń usprawniających kończyny należy zwrócić uwagę na bóle głowy u chorego, na skłonność do zawrotów głowy, wahań ciśnienia tętniczego i wprowadzać rehabilitację ruchową stopniowo i ostrożnie pod okiem doświadczonego rehabilitanta. Rehabilitacja może być prowadzona zależnie od stanu i możliwości samodzielnego poruszania się na oddziale szpitalnym rehabilitacyjnym albo ambulatoryjnie w otwartych placówkach rehabilitacyjnych. Ćwiczenia usprawniające: to najczęściej ćwiczenia kończyn w podwieszeniu bez obciążeń, ćwiczenia rozciągające przy drabince z taśmą, ćwiczenia rozciągające stóp, ud, z piłką na materacu oraz rowerek rehabilitacyjny Wskazane są spacery (w miarę możliwości pacjenta), oczywiście należy chronić głowę i ramiona przed nadmiernym słońcem i przegrzaniem. Zależnie od stanu chorego i wskazań lekarza należy kontynuować rehabilitacje po udarze po wyjściu ze szpitala.
Rehabilitacja osób po udarze mózgu polega m. in. na szybkiej pionizacji, zapobieganiu odleżynom i przykurczom oraz terapii logopedycznej. Ćwiczenia po udarze w drugiej fazie, czyli rehabilitacji funkcjonalnej skupiają się na łagodzeniu skutków powstałych niedowładów, próbach łagodzenia spastyczności, zapobieganiu przykurczom
Zaloguj sie Zarejestruj się Home Blog Jak ćwiczyć równowagę? Proste ćwiczenia na równowagę Jak ćwiczyć równowagę i po co w ogóle to robić? W jakim wieku można zacząć ćwiczenia na równowagę i czy da się to bezpiecznie robić w domowym zaciszu? Na te i inne pytania odpowiadamy w najnowszym wpisie blogowym – zachęcamy do lektury! Ćwiczenia na równowagę – po co w ogóle je wykonywać? Po co w ogóle wykonywać ćwiczenia na równowagę, a nie np. na spalanie tkanki tłuszczowej czy rozciągające? Nic nie stoi na przeszkodzie, a nawet wskazane jest, by treningi były zróżnicowane. Każdy fanatyk ćwiczeń siłowych lub spalających tkankę tłuszczową może wprowadzić kilka takich elementów do swojej codziennej, treningowej rutyny. Ćwiczenia na równowagę są polecane dosłownie każdemu, o ile nie istnieją ku temu jakieś medyczne przeciwwskazania. Dlaczego? Po co w ogóle je wykonywać? Po pierwsze: bo podczas ich wykonywania pracują mięśnie stabilizujące. Po drugie: bo poprawia się koordynacja ruchowa. Po trzecie: bo usprawnia to pracę układu mięśniowo-szkieletowego. Aż wreszcie ostatni, chociaż niemniej istotny atut ćwiczeń na równowagę, to ich korzystny wpływ na propriocepcję, czyli zmysł orientacji ułożenia części własnego ciała. Jak ćwiczyć równowagę? 2 metody Jak ćwiczyć równowagę? Podobnie jak niemal każdą inną dyscyplinę, również w tym wypadku można to robić na własną rękę lub pod okiem trenera czy też fizjoterapeuty lub rehabilitanta (np. podczas zalecanych ćwiczeń na równowagę po przebytym udarze). Każde z tych rozwiązań ma swoje zalety. Samodzielne ćwiczenia można wykonać o dowolnej porze w domowym zaciszu, ale trudniej się do nich zmobilizować. Z kolei ćwiczenia pod okiem specjalisty odbywają się w sztywnych ramach czasowych, często też w miejscu bardzo oddalonym od miejsca zamieszkania. Atutem treningu z pomocą specjalisty jest pewność, że w razie wątpliwości czy błędów, skoryguje on ewentualne niedostatki i pokaże, jak prawidłowo ćwiczyć równowagę, by osiągnąć jak najlepsze rezultaty w możliwie jak najszybszym czasie. Jak ćwiczyć równowagę, korzystając ze stworzonych z myślą o takich ćwiczeniach sprzętach? Doskonałym do tego produktem z naszej oferty air tracków jest równoważnia gimnastyczna dmuchana. Równoważnia gimnastyczna dmuchana 629,00 zł – 990,00 zł Ćwiczenia równowagi w domu Jak wykonywać ćwiczenia równowagi w domu? Czy są do tego potrzebne jakieś specjalne sprzęty? Mogłoby się wydawać, że niezbędne będzie zainwestowanie w produkt, jak platforma do balansowania o charakterystycznym, półokrągłym kształcie. Nic bardziej mylnego – do ćwiczeń równoważnych można korzystać z mebli i sprzętów, które każdy na pewno ma w domu, do najprostszych potrzebne są tylko dobre chęci. Pierwszy scenariusz ćwiczeń równowagi w domu? Należy stanąć na jednej nodze z zamkniętymi oczami i odczekać kilkanaście lub kilkadziesiąt sekund – długość sesji można codziennie wydłużać. Po jednej nodze, pora oczywiście na przeciwną. Drugi scenariusz na ćwiczenia równowagi w domu to stanie na ugiętej jednej nodze w kolanie na wysokości bioder, mając przy tym rozłożone na boki ramiona. By było trudniej, po kilkunastu sekundach można dodatkowo zamknąć oczy i wytrzymać w tej pozycji kolejnych parę sekund. Inny patent, jak ćwiczyć równowagę, to opcja możliwa do wykonania poza domem. W trakcie podróży autobusem, tramwajem czy metrem można delikatnie lub wcale trzymać się poręczy, by tylko siłą swoich mięśni starać się utrzymać pionową postawę i równowagę. Ćwiczenia na równowagę po udarze Wiele gabinetów rehabilitacji i fizjoterapii proponuje pacjentom ćwiczenia na równowagę po udarze. Niektóre z nich można także wykonywać samodzielnie w domowym zaciszu. Jakie to ćwiczenia? Bardzo zróżnicowane – wymienić można spośród nich propozycje wykorzystujące taśmy rehabilitacyjne, platformy balansowe czy roty rehabilitacyjne. Nadrzędnym celem jest przywrócenie elastyczności mięśni po udarze. Znaczenie ma także, czy udar był prawo- czy lewostronny – na tej podstawie do pacjenta dopasowuje się konkretne rodzaje aktywności.
Inne ćwiczenia na uniesione pośladki z taśmą zakładają odwodzenie nóg w bok z leżeniem na plecach. Jednak najpopularniejsze ćwiczenia na pośladki w ciąży zakładają wykorzystanie piłki – więcej informacji znajdziesz w naszych artykułach: Ćwiczenia na piłce – 35 do wykonania w domu oraz Ćwiczenia w ciąży.
Rehabilitacja po udarze ma ogromne znaczenie ze względu na jego specyfikę, przebieg i konsekwencje. Udar mózgu jest bowiem jedną z głównych przyczyn zgonów oraz niepełnosprawności. Dla ratowania życia i zdrowia kluczowe znaczenia ma natychmiastowa i prawidłowa pomoc, szybko zapewniona specjalistyczna opieka, wraz z wprowadzeniem niezbędnych procedur rehabilitacji poudarowej. Udar mózgu to, zgodnie z definicją, zespół klinicznych objawów będących efektem nagłego wystąpienia ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia czynności mózgu, które trwają dłużej niż 24 godziny, bez innej przyczyny niż naczyniowa. Najczęściej diagnozuje się udar niedokrwienny, czyli zawał mózgu (85% przypadków) oraz udar krwotoczny, czyli wylew krwi do mózgu (10-15% przypadków). W Polsce odnotowuje się blisko 70 000 udarów rocznie. Za tymi tak niepokojącymi danymi stoi przede wszystkim niezdrowy styl życia, na który składają się palenie tytoniu, siedzący tryb życia, nadużywanie alkoholu, błędne nawyki żywieniowe, nadwaga. Czym właściwie jest udar mózgu? Jakie znamy jego rodzaje oraz w jaki sposób potęguje efekty leczenia rehabilitacja? Czym jest udar mózgu? Rodzaje udarów Zgodnie z definicją za udar mózgu uznaje się incydent mózgowo – naczyniowy występujący w wyniku nagłego przerwania dopływu krwi do mózgu na skutek zablokowania drożności jednej z tętnic bądź jej rozerwania. Na wystąpienie udaru najbardziej narażone są osoby z wyraźną nadwagą (a tym bardziej chorobliwą otyłością), cierpiące na cukrzycę, prowadzące niezdrowy tryb życia oraz obarczone genetycznie skłonnością do nadciśnienia. Udar można rozpoznać po takich objawach jak: jednostronne zdrętwienie twarzy bądź całego ciała, zaburzenia widzenia w jednym oku lub obydwu, niezwykle silny ból głowy, dezorientacja, kłopoty z mówieniem, niepewny chód, problemy z utrzymaniem równowagi oraz brak koordynacji. Specjaliści wymieniają trzy rodzaje udarów. Udar niedokrwienny. Jest to najbardziej powszechny typ tego zaburzenia. Dochodzi do niego w wyniku pojawienia się zakrzepu, który blokuje tętnicę w mózgu. Zakrzep może pojawić się w samej tętnicy lub przedostać się do niej z innego miejsca w orgiazmie. Przemijający atak niedokrwienny. W odróżnieniu do typowego udaru atak mija samoistnie w ciągu 24 godzin. Nie należy go jednak ignorować, ponieważ jest to ostrzeżenie od organizmu przed pojawieniem się udaru w klasycznej postaci. Udar krwotoczny. Występuje wyjątkowo rzadko, ale jest dość niebezpieczny. Dochodzi do niego na skutek pęknięcia tętnicy w mózgu, co doprowadza do trudnego w opanowaniu krwotoku. Dlaczego rehabilitacja po udarze jest ważna? Konsekwencje udaru to szereg objawów fizycznych, ograniczających sprawność i codzienne funkcjonowanie oraz czynności fizjologiczne. Stąd też ogromne znaczenie szybko wdrożonej, efektywnej rehabilitacji po udarze mózgu. Spektrum objawów poudarowych może obejmować np.: zaniki mowy, zaniki pamięci, paraliż połowy ciała, niedowład ręki lub nogi, zaburzenia równowagi, zamaszyste ruchy wykonywane zdrową ręką, trudności w przełykaniu, problemy z celowymi ruchami, problemy z wymawianiem i rozumieniem słów, zmiana sylwetki ( boczne zgięcie tułowia, ręka zaciśniętą w pięść, opadająca, bark skierowany do tyłu i w dół, stopa zgięta w dół itp.). Wyzwaniem dla pacjenta stają się zwykłe czynności, takie jak mycie, ubieranie się, jedzenie, często są wręcz niemożliwe do wykonania samodzielnie. Warto jednak wiedzieć, że nieuszkodzone części mózgu są w stanie przejąć (częściowo albo całkowicie) funkcje zablokowanej części. Do tego jednak niezbędna jest odpowiednio zaplanowana rehabilitacja – zabiegi, ćwiczenia po udarze mózgu oraz leczenie farmakologiczne. Jak szybko rozpocząć rehabilitację po udarze? Odpowiednią rehabilitację i ćwiczenia po udarze należy rozpocząć jak najszybciej. Decydują o tym oczywiście lekarze. Procedura postępowania wygląda następująco: wczesne rozpoznanie udaru, natychmiastowa hospitalizacja – najlepiej do 2 godzin, w stanach zagrożenia życia intensywna, specjalistyczna opieka medyczna, rozpoznanie rodzaju udaru i adekwatne leczenie, rehabilitacja, profilaktyka kolejnego udaru. W przypadku udaru mózgu rehabilitacja powinna być wdrożona po ustabilizowaniu stanu pacjenta (minimalizacja zagrożenia zachłystowym zapaleniem płuc czy zatorem). Około 30% pacjentów z udarem mózgu po leczeniu powinno trafić na rehabilitację, niestety w praktyce trafia tam zaledwie 15%. Tymczasem nie bez powodu zaleca się jak najszybsze rozpoczęcie rehabilitacji poudarowej. Szczególnie istotna jest szybka rehabilitacja po udarze niedokrwiennym (po udarze krwotocznym pacjent w początkowej fazie leczenia powinien leżeć). Zaleca się rozpoczęcie jej już w 1-2 dobie po przyjęciu do szpitala. Takie działania znacznie zwiększają szansę na odzyskanie sprawności, funkcji motorycznych oraz poznawczych. Konsekwencje opóźnienia albo wręcz zaniechania rehabilitacji to przykurcze kończyn, ból, odizolowanie od otoczenia, problemy z komunikacją, jedzeniem. W przypadku pacjenta, który przeżył udar, rehabilitacja powinna obejmować zarówno zabiegi z zakresu fizykoterapii, ćwiczenia, jak i opiekę psychologiczną, logopedyczną. Idealnym rozwiązaniem jest leczenie w szpitalu, a następnie opieka i zabiegi w ośrodku rehabilitacyjnym oraz kontynuacja rehabilitacji w domu. Na czym polega i jak przebiega rehabilitacja po udarze? Odpowiednio wcześnie rozpoczęta oraz właściwie przeprowadzona rehabilitacja po udarze – bez względu na jego typ – może pomóc chorym wrócić do pełnej sprawności lub odzyskać ją częściowo. To jakiego rodzaju ćwiczenia po udarze powinny zostać wdrożone, aby móc mówić o zakończeniu leczenia z powodzeniem, zależy ściśle od tego jaki obszar mózgu został uszkodzony oraz w jakim stopniu. Jeśli u pacjenta po udarze doszło do problemów z poruszaniem, zaburzeniem zmysłu czucia oraz funkcji poznawczych, wtedy niezbędna jest fizykoterapia. Natomiast w sytuacji, gdy udar pozostawił po sobie efekty w postaci kłopotów z wymową oraz problemów z przełykiem, wówczas pacjentem zajmuje się logopeda. Jak dokładnie przebiega rehabilitacja po udarze mózgu? Obejmuje ona kilka etapów. Pierwszy z nich to ćwiczenia mające na celu uruchomienie pacjenta oraz zapobiegnięcie odleżynom i bolesnym przykurczom mięśniowym. Drugi z etapów dotyczy nauki chodzenia i mówienia. Obejmuje on prócz ćwiczeń, także różnego rodzaju masaże. Kolejny etap to rehabilitacja domowa. Stanowi ona kontynuację ćwiczeń usprawniających i funkcjonalnych. Dodatkowo dochodzą tu imitacje ruchów, które znajdują swoje odzwierciedlenie w czynnościach życia codziennego. W tym etapie ważne jest również, aby osoba po udarze wyposażyła się w niezbędny do utrzymania sprawności sprzęt rehabilitacyjny. Jak długo trwa rehabilitacja po udarze? Czas trwania rehabilitacji jest uzależniony od stopnia i rodzaju udaru oraz od tego jak szybko pacjentowi udzielono niezbędnej, specjalistycznej pomocy. Należy pamiętać o tym, że w przypadku udaru niedokrwiennego rehabilitacja powinna zacząć się jak najwcześniej, co znacznie przyspieszy jej efekty. Zabiegi rehabilitacyjne przeprowadza się z reguły etapami: profilaktyka funkcjonalna, rehabilitacja w szpitalu: ok. 2-3 tygodnie, rehabilitacja funkcjonalna: od 2-3 tygodni, do 1-2 lat (indywidualnie dobrane zabiegi), adaptacja, rehabilitacja środowiskowa: od 1 roku- do 2- 5 lat. Pierwsze zabiegi rehabilitacyjne powinny odbywać się już na szpitalnym oddziale neurologicznym (kilka razy dziennie). W zależności od stanu pacjenta dalsze leczenie może przebiegać w ośrodku rehabilitacyjnym – po udarze chory niejednokrotnie wymaga specjalistycznej opieki i całej gamy zabiegów, ćwiczeń, konsultacji psychologicznej. Bardzo istotna jest kontynuacja rehabilitacji w domu – często niezbędne będzie specjalne wyposażenie (łóżko, materac przeciw odleżynom), akcesoria, pomoce (piłki, taśmy itp.). W przypadku rehabilitacji po udarze ćwiczenia są częścią pracy z fizjoterapeutą, ale wiele z nich można także wykonywać w domu, z pomocą osób bliskich, opiekunów. Są to ćwiczenia ruchowe, poznawcze, oddechowe, ułatwiające codzienne czynności. Jakie są efekty rehabilitacji po udarze? Udar mózgu to zaburzenie, którego skutki może usunąć jedynie rehabilitacja z udziałem odpowiednio przeszkolonych specjalistów. Jakie są jej efekty? Przede wszystkim ćwiczenia mają na celu ogólne usprawnienie pacjenta oraz wyraźną poprawę jakości jego życia. Dzięki rehabilitacji osoby po udarze stają się bardziej samodzielne, co jest ważne zwłaszcza w przypadku, gdy są samotne. Trzeba jednak pamiętać, że na efekty trzeba trochę poczekać. Uszkodzony mózg musi mieć czas, by się zregenerować oraz nauczyć „nowych – starych” czynności na nowo. Nie bez znaczenia jest też samo zaangażowanie pacjenta oraz pomoc jego najbliższych – jeśli takie osoby istnieją. Ważna jest również kontynuacja ćwiczeń po zakończeniu ich prowadzenia przez specjalistów, wśród nich najbardziej istotną rolę odgrywa motywacja pacjenta do utrzymania aktywności fizycznej, życiowej i o ile pozwala na to stan zdrowia także zawodowej. Dla pacjenta, który przeszedł udar, rehabilitacja to możliwość powrotu do dawnej sprawności (częściowo albo całkowicie). Najlepszym rozwiązaniem jest pobyt w specjalistycznym ośrodku rehabilitacji po udarze. Niestety czas oczekiwania na refundowaną terapię bywa bardzo długi, dlatego pacjenci często decydują się na opiekę w prywatnych ośrodkach. Dobry Brat to Centrum Rehabilitacyjno- Rekreacyjne w Osieku, które zajmuje się w rehabilitacją poudarową. Fizykoterapia obejmuje tu kompleksowe działania mające na celu przywrócenie sprawności, zdrowia i kondycji. Bardzo istotną częścią rehabilitacji po udarze są ćwiczenia ukierunkowane na potrzeby danego pacjenta, prowadzone pod kontrolą doświadczonych fizjoterapeutów i rehabilitantów. W ramach fizykoterapii w ośrodku Dobry Brat pacjenci będą także poddani odpowiednim zabiegom przy użyciu nowoczesnych urządzeń, sprawdzonych, skutecznych metod, takich jak: jonoforeza wykorzystująca prąd o niskim napięciu do aplikacji leków lub substancji aktywnych, fonoforeza – nowoczesna metoda podawania leków przy wykorzystaniu ultradźwięków, elektrostymulacja – zabiegi wykorzystujące prądy impulsowe o niewielkiej częstotliwości, zalecana w rehabilitacji po udarze, galwanizacja – zabiegi z zakresu elektroterapii z wykorzystaniem prądu stałego, laseroterapia – nowoczesna metoda oparta na urządzeniach wykorzystujących światło laserowe, magnetoterapia – wykorzystuje wpływ pola magnetycznego na zmienione chorobowo obszary, kinezyterapia, czyli leczenie ruchem – odpowiednio dobrane i prawidłowo wykonywane ćwiczenia, krioterapia – leczenie zimnem, dotlenia i odżywia najgłębiej położone tkanki, masaże rehabilitacyjne, hydroterapia – umożliwia kompleksowe działanie na pacjenta (termiczne, hydrostatyczne i mechaniczne). Szeroki zakres zabiegów i dostępnych metod to gwarancja indywidualnie dostosowanego programu rehabilitacji poudarowej. Przeciwwskazania dla fizykoterapii Rehabilitacja po udarze, ćwiczenia i zabiegi to jeden z kluczowych warunków powrotu do zdrowia. Należy jednak mieć świadomość, że istnieją pewne przeciwwskazania (stany, schorzenia), które uniemożliwiają skorzystanie z danej metody. Najczęściej wymienia się tu: stany zapalne, zakrzepicę, miażdżycę, niewydolność krążenia czy nadciśnienie. Niemniej jednak każdy pacjent oraz każda dostępna metoda wymagają indywidualnego podejścia. W przypadku laseroterapii istotnym przeciwwskazaniem będą nowotwory, ciąża, znamiona na skórze, nadwrażliwość na światło, rozrusznik serca, arytmia, choroby tarczycy, czy nieustabilizowana cukrzyca. Rozrusznik, inne stymulatory elektroniczne oraz metalowe protezy wykluczają też wykorzystanie jonoforezy i fonoforezy. Podobnie jak stosowanie niektórych leków oraz ostre stany zapalne. W przypadku galwanizacji należy brać pod uwagę przeciwwskazania takie jak infekcje, uszkodzenia i choroby skóry, nowotwory, zaburzenia czucia, ciąża oraz wszczepione elektroniczne symulatory. Z magnetoterapii nie powinny korzystać osoby z chorobami nowotworowymi, układu krwionośnego oraz po zawałach. Elektrostymulacja to metoda, której nie zaleca się w przypadku ciąży, nowotworów, stanów zapalnych, obecności obcych ciała metalicznych. Szczegółowe informacje dotyczące poszczególnych metod, zaleceń i przeciwwskazań można znaleźć na stronie ośrodka Dobry Brat. Pamiętajmy – wczesna rehabilitacja po udarze to warunek przywrócenia pacjentowi sprawności i funkcji motorycznych. Powinna być nie tylko jak najszybciej wdrożona (na oddziale neurologicznym), ale również kontynuowana po wyjściu ze szpitala. Szerokie spektrum metod i zabiegów oraz specjalistyczna, profesjonalna terapia to dla wielu osób nie tylko szansa na powrót do zdrowia, ale również działania zapobiegające kolejnym udarom. Loading...
Ćwiczenia z taśmą na staw skokowy. Polecaną metodą urozmaicenia treningu jest wykorzystanie specjalnych taśm rehabilitacyjnych. Ćwiczenia z taśmą mają za zadanie rozciągnąć przykurczone po urazie mięśnie, a także zadbać o wzmocnienie całego ciała. Dzięki nim z pewnością zwiększymy efektywność treningu. Rehabilitacja po udarze niedokrwiennym mózgu jest procesem wielokierunkowym i wielospecjalistycznym. Ćwiczenia w jej ramach obejmują nie tylko motorykę dużą, ale także sprawność manualną, władze poznawcze, możliwości komunikacyjne i sferę emocjonalną. Poniżej omawiamy je po kolei. Ćwiczenia ruchowe po udarze mózgu Rehabilitacja funkcjonalna ukierunkowana jest na indywidualną pracę z pacjentem prowadzona tak, by w maksymalnym stopniu usunąć fizyczną niesprawność i odzyskać utracone funkcje kończyn, a szczególnie dłoni. Jej podstawą jest kinezyterapia, czyli leczenie ćwiczeniami ruchowymi, które oddziałują na cały organizm. Zaliczamy do nich ćwiczenia: czynne, bierne, czynno-bierne, izometryczne, samowspomagane, w odciążeniu, synergiczne, a także oddechowe. Dzisiejsze specjalistyczne metody terapii są udokumentowanymi naukowo koncepcjami teoretycznymi. W naszym ośrodku pracujemy z pacjentami według metod optymalnie dobranych do stanu pacjenta. Prioproceptive Neuromuscular Facilitation – PNF, czyli torowanie nerwowo-mięśniowe – metodę w roku 1946 opracowali neurofizjolog Herman Kabat oraz fizjoterapeutka Maggie Knott, pracujący w Valejo w Kaliforni. Koncepcja ta opiera się na pracy z funkcją, którą chory utracił i której potrzebuje, by funkcjonować. By ją odzyskać, pracuje się ze zdrowymi częściami ciała, by w bezbolesny sposób wykorzystać rezerwy organizmu i podtrzymać motywację pacjenta. Zgodnie z zasadami PNF możemy ćwiczyć chód, utracone funkcje ruchowe, funkcje prymarne, mięśnie mimiczne, oddechowe. NDT – Bobach – koncepcję zaczęli opracowywać w latach 40. XX wieku w Londynie fizjoterapeutka Berta i neurolog Karla Bobathowie. Wstępne założenia zostały zmodyfikowane przez Elsbeth Koeng, specjalizującą się w pediatrii, oraz Mary Quinton, fizjoterapeutkę, jako leczenie neurorozwojowe, czyli Neurodevelopmental Treatment – NDT). Metodę stosuje się w pracy z dziećmi i dorosłymi. Działania terapeutyczne ukierunkowane są na wypracowanie życiowej niezależności na tyle, na ile pozwala uszkodzenie układu nerwowego. Efektywność zastosowania tych metod pracy z pacjentami poudarowymi została udokumentowana w literaturze specjalistycznej, poświęconej rehabilitacji pacjentów z chorobami neurologicznymi. W tym kontekście warto zapoznać się z artykułem 5 zasad rehabilitacji neurologicznej. Ćwiczenia funkcji poznawczych i komunikacji u pacjentów poudarowych Rehabilitacja po epizodzie mózgowo-naczyniowym wiąże się także z pracą nad możliwościami poznawczymi: myśleniem, pamięcią, uwagą i mową, jeśli w konsekwencji udaru doszło do afazji. O tym, czy pacjent wymaga działań z zakresu neurorehabilitacji, decyduje najczęściej neuropsycholog, ale ważna będzie też opinia psychologa czy logopedy. Terapia taka zostanie zaplanowana z uwzględnieniem dynamiki procesu chorobowego. By zacząć „ćwiczenia umysłu”, stan ogólny chorego musi być już ustabilizowany, co znaczy, że nie mogą występować zaburzenia świadomości. Ponadto pacjent powinien wykazywać motywację w tym kierunku, a także chęć współpracy. Udar niedokrwienny wymaga holistycznego podejścia rehabilitacyjnego W terapii chorych po udarze stosuje się także uzupełniające indywidualne lub grupowe metody terapeutyczne, które wpływają na psychiczny stan pacjenta, są to: muzykoterapia, koloroterapia, psychoterapia, farmakoterapia. Ich działanie ukierunkowane jest na zrelaksowanie chorego organizmu, by mógł on zmobilizować swoje rezerwy i wykorzystać je w procesie zdrowienia. Terapie te dobrze wpływają na spastyczne mięśnie, obniżając ich napięcie. Terapia zajęciowa jako element rehabilitacji po udarze W ramach terapii zajęciowej pacjent przygotowywany jest do samodzielnego zajmowania się sobą. Jeszcze w szpitalu chory pod okiem terapeuty zajęciowego podejmuje ćwiczenia dłoni: chwytne i manipulacyjne, oraz ćwiczenia całej ręki. Ich celem jest odzyskanie utraconej funkcji albo wypracowanie umiejętności kompensacyjnych, dzięki którym chory będzie mógł wrócić do aktywnego życia w środowisku domowym i społecznym. Dlatego terapeuci zajęciowi uczą swoich pacjentów także wykonywania czynności dnia codziennego mimo dysfunkcji ruchowych: ubierania się, higieny osobistej, przyjmowania posiłków, leków, a także organizowania sobie wolnego czasu. Zanim jednak pacjent dotrze do tego punktu w swojej rehabilitacji, często musi przebyć długą drogę. Podobne
Rehabilitacja po udarze mózgu ma ogromne znaczenie w powrocie do samodzielności. Pamiętajcie, że ćwiczyć po udarze możecie też sami w domach. Zobaczcie, jaki
9 najlepszych przyrządów do rehabilitacji i terapii po udarze Widziany przez: 7262, Jeśli próbujesz poprawić ruch podczas rehabilitacji po udarze, te przyrządy mogą pomóc w terapii po udarze mózgu. Poniżej wymieniliśmy nasze ulubione gadżety i gadżety, uporządkowane według grup mięśni. Zapewne też je polubisz. I zaczniesz je regularnie stsować do ćwiczeń w domu po do przywracania sprawności dłoni i motoryki. 1. Kit terapeutyczny Kit terapeutyczny jest popularnym narzędziem do rehabilitacji po udarze. Jest niedrogi i przenośny, więc możesz zabrać ze sobą terapię ręczną, gdziekolwiek jesteś. 2. Rękawica MusicGlove MusicGlove to ciekawy zestaw do terapii dłoni, którego skuteczność została potwierdzona klinicznie w ciągu 2 tygodni terapii. Jest droższy niż kit, ale pomaga znacznie szybciej poprawić funkcjonowanie dłoni. 3. Lustro do terapii lustrzanej. Terapia lustrzana to świetny sposób na poprawę ruchu dłoni w przypadku paraliżu lub poważnych zaburzeń ruchowych. Trochę oszukuje twój mózg, by myślał, że poruszasz dotkniętą ręką ręką (kiedy tak nie jest), co aktywuje neuroplastyczność i pomaga „obudzić” niesprawną jeszcze dłoń! Narzędzia do rehabilitacji po udarze dla całego ciała 4. Zestaw do Terapii TENS Stymulacja elektryczna (lub terapia TENS) to świetny sposób na poprawę poprawy ruchu po udarze. Stymulacja elektryczna pomaga zwiększyć neuroplastyczność i przeprogramować mózg. Terapia TENS jest skuteczna tylko wtedy, gdy jest stosowana w połączeniu z ćwiczeniami rehabilitacyjnymi, więc nie zapomnij o tym niezbędnym kroku! 5. Urządzenie do rehabilitacji FitMi FitMi to ulubione przez pacjentów urządzenie do domowej terapii całego ciała, które pomaga pracować całym ciałem. Nasi klienci doświadczyli szybkiej poprawy ruchu dzięki FitMi. Jedna kobieta zobaczyła rezultaty już po 3 dniach, a inny mężczyzna był w stanie poruszyć ramieniem po raz pierwszy już po 3 tygodniach! Pamiętajmy jednak, że każdy udar jest inny. 6. Piłka do ćwiczeń Piłki do ćwiczeń są doskonałym narzędziem do poprawy wytrzymałości rdzenia po udarze. Jeśli próbujesz poprawić równowagę, wzmocnienie tułowia jest niezbędne. Ponieważ wiele osób, które przeżyły udar, ma problemy z równowagą po udarze, możesz zwiększyć bezpieczeństwo, wzmacniając naszą bazę - tułów za pomocą piłki do ćwiczeń. Narzędzia do wzmacniania rąk i ramion. 7. Hantle Hantle to proste narzędzie do odbudowy siły kończyny górnej po udarze. Zanim zainwestujesz w parę, możesz zacząć od używania przedmiotów gospodarstwa domowego jako lekkich ciężarów (takich jak butelki z wodą lub puszki po zupie), aż uzyskasz wystarczająco silną, aby przejść do cięższych ciężarów. 8. Taśmy oporowe Opaski i taśmy oporowe mogą być używane na całym ciele, ale są szczególnie przydatne w przypadku ramion i ramion. Użyj ich do wzmocnienia bicepsów, wyciskania ramion i innych części ciała. 9. Rowerki stacjonarne Rowery stacjonarne to świetna opcja do treningu dwustronnego. Jeśli jedna noga jest słabsza od drugiej, silniejsza noga może pomóc w mobilizacji dotkniętej nogi. Z czasem twoja dotknięta noga stanie się silniejsza i silniejsza, gdy będziesz ponownie przetorowywać swój mózg. Które narzędzia do rehabilitacji po udarze są dla Ciebie odpowiednie?Jeśli chodzi o wybór narzędzi do rehabilitacji po udarze, jest kilka pytań, które należy sobie zadać: Czy to pomaga mi osiągnąć dużą liczbę powtórzeń? Czy mogę zobaczyć, jak konsekwentnie tego używam? Czy to sprawia, że ​​nie mogę się doczekać terapii? Od razu nasuwa się tutaj sugestia, zachęcenia Udarowców do poznania przedmiotów opisanych w punktach 2 i 5, plus lustra z jest ważne, ponieważ aktywuje neuroplastyczność, mechanizm, którego mózg używa do ponownego połączenia się uszkodzonych obszarów mózgu. Przetorowanie mózgu to sposób, w jaki ponownie połączysz swój umysł z mięśniami i poprawisz jest ważna, ponieważ w ten sposób wzmacniasz wszystkie nowe połączenia, które tworzysz w mózgu. Podekscytowanie jest ważne, ponieważ bez niego konsekwencja w ćwiczeniach jest co najbardziej Cię ekscytowało z tej listy?To najlepsze narzędzie do rehabilitacji po udarze! Zainspiruj się historią pewnej rehabilitacji po udarze mózgu Bardzo dobre narzędzie rehabilitacyjne Po wyjściu z OIOM-u miałem tylko dwie sesje rehabilitacji zajęciowej. Narzędzie rehabilitacyjne FitMi zapewniło mi możliwość kontynuowania moich wysiłków rehabilitacyjnych bez dalszych zakłóceń. Aplikacja została zainstalowana na laptopie dotykowym z systemem Windows. Dlatego jest dla mnie po prostu łatwe, aby uruchomić aplikację i wybrać ćwiczenia – tułów / noga / ręka / innym potrzebującym skutecznej rehabilitacji np. w domu. Podsumowując: FitMi jest the Best! Brawo UdarRehab. Tomasz N. ( ZOBACZ JAK DZIAŁA FITMI Czy wiesz, że PCPR dofinansowuje ten zestaw? Chcesz wiedzieć, czy kwalifikujesz się do dofinansowania nawet 95% ceny zestawu? Możesz sam się starać o dofinansowanie albo zlecić to nam bezpłatnie!Nie zapominaj o podaniu swojego maila i telefonu. . 595 628 652 305 512 465 725 398

ćwiczenia z taśmą po udarze