🦕 Sto Procent Szacunku W Waszym Kierunku

Polish Reżim Łukaszenki to przede wszystkim próba okazania braku szacunku dla kierunku, w którym podążają inicjatywy euroatlantyckie. volume_up more_vert. open_in_new Link do źródła ; warning Prośba o sprawdzenie

5 etapów nadawania sensu istnienia i budowania poczucia przynależnosci w organizacji. Warunki docelowe, czyli na czym powinien koncentrować się lider w procesie budowania Kontekstu biznesowego. Podcast Jeśli chcesz się dowiedzieć, jak być skutecznym CEO, jak zwiększać efektywność, zaangażowanie, budować ponadprzeciętną zdolność do adaptacji i rozwijać się, to ten podcast jest właśnie dla Ciebie. Nazywam się Radek Drzewiecki, od ponad 16 lat prowadzę firmę Leanpassion. Zajmujemy się wzrostem efektywności procesów oraz zaangażowania pracowników. Dodatkowo, jestem założycielem dwóch startupów technologicznych Sherlock Waste i Leanovatica – Netflix dla biznesu. Robię to, co robię, ponieważ chcę, aby firmy były świetne, a ludzie szczęśliwi w pracy. Dlatego dla mnie skuteczny menedżer to nie tylko taki, który osiąga cele, ale przede wszystkim robi to z ludźmi, potrafi podłączyć ich do strategii firmy. odcinek 33 MISJA, WIZJA, STRATEGIA, WARTOŚCI – CZĘŚĆ 3 W tym odcinku opowiadam, jak krok po kroku nadać sens istnienia i zbudować poczucie przynależności w organizacji. Jeśli Waszym wyzwaniem jest zbudowanie Kontekstu biznesowego, koncentracja na tym, co ważne – zapraszam do współpracy z nami: bezpłatna konsultacja Możesz skontaktować się ze mną przez LinkedIn lub na skutecznyceo@ Radek W ODCINKU 33: Wybitny lider koncentruje się na tym, do jakiej sytuacji chce doprowadzić, a nie jakie zadanie ma zrealizować. 5 etapów nadawania sensu istnienia i budowania poczucia przynależności. Warunki docelowe i zadania: ETAP 1: ZBUDOWANIE POTRZEBYzadanie: przeprowadzić wywiady z interesariuszamiwarunek docelowy: min. 50% menedżerów chce przeprowadzić refleksję strategiczną ETAP 2: REFLEKSJA STRATEGICZNAzadanie: stworzyć misję, wizjęwarunek docelowy: 100% menedżerów zna, rozumie i wspiera misję, wizję i cele strategiczne ETAP 3: FEEDBACK OD PRACOWNIKÓWzadanie: przedstawić pracownikom, jaki mamy pomysł na prototyp misji, wizji, celów strategicznychwarunek docelowy: min. 80% pracowników określiło, na ile identyfikują się z propozycją misji, wizji i celów strategicznych ETAP 4: WYPRACOWANIE WARTOŚCI I ZACHOWAŃzadanie: zdefiniować wartości i zachowaniawarunek docelowy: min. 80% pracowników wypowiedziało się, w jaki sposób chcą wspierać misję, wizję i cele strategiczne ETAP 5: KOMUNIKACJA W ORGANIZACJI, MIN. 12 MIESIĘCYzadanie: zakomunikować strategięwarunek docelowy: 100% pracowników rozumie Kontekst biznesowy Słuchaj podcastu tam, gdzie Ci najwygodniej: Transkrypcja podcastu Odcinek 33 Misja, wizja, strategia, wartości – część 3 Dzień dobry, Moi Mili, cześć! Witam Was serdecznie już w nowym roku. Mam nadzieję, że odpoczęliście podczas tej świąteczno–noworocznej przerwy. Pamiętajcie, że równowaga jest bardzo istotna, żeby się nie „zajeżdżać”. Czeka nas nowy, wspaniały rok 2022. Mam nadzieję, że macie pełno planów, które uda się zrealizować. To planowanie roczne, postanowienia noworoczne są pewną zmorą, jak robi się ich za dużo. Ja przy okazji kontynuuję lekturę książki Great by Choice i muszę Wam powiedzieć, że Collins jest niesamowity. Zajmuje się badaniem wielu firm, tym razem robi taką swego rodzaju analizę porównawczą. Polecam Wam mocno tę książkę. Dochodzi generalnie do takiej konkluzji, że kultura dyscypliny, konsekwencja w działaniu, chodzenie drogą, którą się wyznaczyło, obsesyjne, wręcz paranoiczne skupienie się na tym, co ważne, brak dekoncentracji, koncepcja jeża, o której ostatnio mówiłem, czyli w czym możesz być najlepszy na świecie, co jest Twoją największą pasją, na czym możesz zarabiać największe pieniądze. I na podstawie porównania dwóch czy trzech firm z danej branży pokazuje, co daje konsekwentne działanie, nie, za przeproszeniem -„podjaranie się” – tylko realizacja założonych celów, realizacja założonej strategii, podążanie w kierunku wizji, mocne opieranie się na tym, co sobie powiedzieliśmy wcześniej. Dlatego też cieszy mnie, że rozmawiamy tutaj o aspektach kontekstu biznesowego, pięciu elementach: misji, wizji, strategii, celach strategicznych, wartościach, zachowaniach jako fundamencie organizacji. To wyznaczenie tego fundamentu i tego kontekstu biznesowego powoduje, że cała reszta może być zrobiona w funkcji tego, że dobieranie ludzi może być zrobione w funkcji tego, że właśnie wyznaczenie drogi, którą ma podążać organizacja, jest właśnie funkcją tego, że nadanie sensu istnienia, że zbudowanie czegoś tylko innego niż relacja transakcyjna z pracownikami, jest właśnie pokłosiem tego, że odrobiliśmy zaległości w kontekście sensu istnienia, poczucia przynależności, czyli jak ja to mówię: misja, wizja, strategia, cele strategiczne, wartości, zachowania. Chodzi o to, żeby firma miała do czego podłączyć tych pracowników, żeby budowała poczucie przynależności, nadawała sens istnienia, a nie tylko garstka ludzi w organizacji była skoncentrowana na tym aspekcie strategicznym, na tym aspekcie kontekstu: „Dlaczego robimy to, co robimy?”, „Do czego dążymy?”, „Jaka jest nasza strategia?”, „Jak ją zmierzymy?”, „Jak powinniśmy ze sobą współdziałać na co dzień, by wspierać tę misję, wizję, cele strategiczne?”. Jak to się dzieje, że większość organizacji ma tę misję, ma tę wizję, cele, a i tak koncentruje się na dowiezieniu budżetu tu i teraz, a nie na tym, jaką organizacją ja chcę być, jaki mam sposób na wygrywanie, jaki mam sposób gry, czy działamy w oparciu o wyznaczone wcześniej fundamenty, o wartości, czy selekcjonujemy ludzi, którzy do nas przychodzą, czy też zatrudniamy ludzi na lusterko i później musimy się stresować, i poświęcać bardzo dużo czasu na wyjaśnianie, o co chodzi w naszej firmie, ludziom, którzy mają w nosie to, jakie są jej wartości i mają w nosie kulturę dyscypliny. Mają to w nosie, najważniejsi są tylko oni, oni, oni, czyli to ego. I naprawdę jedną z najważniejszych rzeczy, którą w organizacji powinno się przemyśleć, jest właśnie to, kto w niej jest, a szczególnie, jeśli chodzi o członków zarządu, jeśli chodzi o menedżerów, jeśli chodzi o liderów, bezpośrednich przełożonych pracowników, bo niezależnie od tego, jak technologia zdominuje niektóre zawody, niektóre rodzaje wykonywanej pracy, tak jestem przekonany, a może mam nadzieję, że ciągle ludzie będą chcieli być przewodzeni, czy też zarządzani przez ludzi. Ale ludzi, którzy mają takie paradoksalne połączenie empatii i zdolności do adaptacji, tej konsekwencji w działaniu. Przez ostatnie dwa odcinki opowiadałem Wam o tym, jak stworzyć, nadać sens istnienia i zbudować poczucie przynależności. Opowiadałem o tym, co to jest Why, How i Z kim, opowiadałem o pięciu aspektach tego kontekstu biznesowego: misja, wizja, strategia, gdzie mówiłem o koncepcji jeża, porównywałem jeże i lisy z tej przypowieści, opowiadałem o wartościach, że powinny wynikać z DNA i powinny być też aspiracyjne, opowiedziałem o tym, czym jest misja, wizja i dlaczego warto odpowiadać na proste pytania. Dziś chciałem tylko powiedzieć, parafrazując tamte dwa odcinki, że nadanie sensu istnienia i budowanie poczucia przynależności to jest proces. Większość menedżerów pracuje z tym tak, że menedżerowie siadają, najczęściej wynajmują firmę zewnętrzną, oni opracowują tę misję, wizję, jeszcze wartości, jeszcze zachowania, jeszcze przekonania, profil, przywódcy i to wszystko nie dość, że jest troszkę skomplikowane, to jeszcze ciągle jest robione w sosie tych zarządzających. I oni tak bardzo się starają, tak bardzo chcą, bo ludzie mają dobre intencje – znowu to powiedziałem – ludzie chcą i ten management chce, ale uważam, że jednym z najważniejszych problemów, dlaczego to w firmach nie wychodzi, są po prostu stereotypy. A w tym przypadku stereotyp, że to menedżerowie mają być za wszystko odpowiedzialni i mają to zakomunikować najlepiej na Town Hall Meetingu, spotkaniu ze wszystkimi pracownikami lub Town Hall Meetingu plus wysyłką mailem i od dzisiaj wszyscy będą tym pracować. Zadajcie sobie pytanie sami – przecież to nie ma szansy zadziałać. Więc tak trochę nostalgicznie wchodzę w ten 2022 i nie chcę tutaj nikogo oceniać ani krytykować, ale nie musicie pracować tak jak inni. Dobra, ale muszę to powiedzieć, nawet w nowym roku: Odcinek 33: Misja, wizja, strategia, cele krok po kroku, czyli jak nadać sens istnienia i zbudować poczucie przynależności właśnie krok po kroku. Witajcie ponownie, Moi Drodzy, cześć. Stworzyłem kiedyś taki model transformacji organizacji, który opiera się na 5 krokach, i ten model transformacji organizacji nazwałem Strategią Lean. Odchodzę teraz od tego trochę, żeby tylko opowiadać o tym, że to jest Strategia Lean, ponieważ przez ostatnie pięć lat, nie udało mi się – to nie jest żadna porażka, może będę próbował dalej – opowiedzieć, że Strategia Lean to jest remedium na wszystko. Bardzo dużo firm, które chcą z nami nawiązać jakąś współpracę mówi: „A Wy się zajmujecie Leanem, a nie leadershipem”. Ja mówię: „Leadership jest podstawą w Lean”, bo Lean to zdrowy rozsądek, Lean to szacunek dla ludzi, Lean to umiejętność zaangażowania większości osób w firmę i jej doskonalenie. W każdym razie napisałem kiedyś taką książkę Strategia Lean. Dlaczego w wielkich firmach ludzie nie mogą doczekać się poniedziałków. Przy okazji, w drugim kwartale będzie po angielsku, my ją tłumaczymy w tej chwili. Natomiast te 5 kroków transformacji organizacji polega na tym, że ja buduję sobie taki budynek, taki dom, przy czym jestem osobą, która kwestionuje status quo i ten dom buduje od dachu. Wielokrotnie ludzie mówili: „Chłopie, dom się buduje od fundamentu”, a ja mówię: „Nie, nie, nie, tu się buduje od dachu, żeby zbudować presję na zarządzających, żeby chcieli kontynuować budowę tego domu, bo dach sam nie ustoi”. Ludzie nie do końca rozumieją to na początku. I ten dach to jest Kontekst biznesowy. Kontekst biznesowy, w którym jest ta misja, wizja, strategia, cele strategiczne, wartości. Ten dach najczęściej kojarzy się z taką ochroną, że masz dach nad głową – jest takie powiedzenie. Chodzi o to, żeby ludzie widzieli, że w firmie mogą się czuć bezpiecznie, dlatego że firma ma pomysł na siebie. W dzisiejszych czasach poczucie bezpieczeństwa w badaniu, które my robimy co roku, Ogólnopolskim Badaniu Satysfakcji z Pracy na próbie 1000 osób, wskoczyło na drugie miejsce po dobrym bezpośrednim przełożonym. Praca nad tym Kontekstem biznesowym to nie jest taka praca, że ja sobie siadam na warsztat, wymyślam misję, wizję i jest, albo robię to, dlatego że ISO. 99% organizacji przecież ma to zrobione, tylko tam są trzy główne problemy, jeśli chodzi o ten Kontekst biznesowy. Po pierwsze te misje są bardzo skomplikowane, te misje, wizje, już niech będzie tak w tym worku, czyli to jest bardziej manifest niż odpowiedź na pytanie: „Dlaczego robimy to, co robimy?”. Po drugie najczęściej jest w nich zawarte „Co?”, a nie „Dlaczego?”. Co robimy, a nie dlaczego robimy to, co robimy, więc nie ma tam aspektu tej siły, o której mówi Sinek, aspektu emocjonalnego. I po trzecie 100% pracy nad tym kontekstem biznesowym jest na barkach członków zarządu, właścicieli, managementu. To są trzy główne problemy. W związku z tym, ludzie przychodzą do roboty, bo nie mają innego wyjścia, a management zastanawia się, w jaki sposób mogą ich zaangażować. Żyjemy w czasach, gdzie zaangażowanie jest piętą achillesową. Żyjemy w czasach, gdzie w poprzednim roku ogólnoświatowe badanie McKinseya na temat odejść pracowników z pracy zakończyło się refleksją: The Biggest Attrition Ever, czyli żyjemy w czasach największych rotacji pracowników. Ludzie zmieniają pracę i będą coraz częściej, dlatego zbudowanie Kontekstu biznesowego, w którym wiemy, dlaczego robimy to, co robimy, do czego dążymy, jaka jest nasza strategia, ten plan gry i jak to zmierzymy, jest kluczowe do tego, żeby zatrzymać ludzi i żeby zwiększać efektywność. W pierwszym odcinku Skutecznego CEO mówiłem, że dla mnie najwyższy poziom wtajemniczenia, jeśli chodzi o skutecznego CEO, to jest to, że potrafi mieć wymierne rezultaty w czterech aspektach, takich jak: wzrost, produktywność, zdolność do adaptacji, zaangażowanie, ale nie robi tego sam. Dlatego kluczem jest proces. Kluczem budowania Kontekstu biznesowego jest proces. I ten domek, który ja sobie kiedyś zbudowałem do tej Strategii Lean, ma 5kroków. Pierwszy jest Kontekst biznesowy, czyli po prostu nadanie sensu istnienia. W drugim jest Kierunek, czyli zbudowanie poczucia przynależności. W trzecim jest Konsensus. Mówiłem w niektórych odcinkach o konsensusie, być może w kolejnym też opowiem, bo pytacie o to. Ludzie też zadają pytanie, zwłaszcza dzisiaj mam takie pytanie, jak zrekompensować wzrost cen energii oraz płac. Bardzo dużo firm o to pyta, ponieważ nie mają wolności, żeby budżet zwiększyć, tylko muszą dostarczyć oszczędności gdzie indziej. To jest ciekawy temat dla nas, my uwielbiamy takie rzeczy. Najpierw budujemy Kontekst biznesowy – wyobraźcie sobie, że to jest dach – po to, żeby nadać sens istnienia. Następnie idziemy do ludzi i pytamy się ich, na ile jest szansa, że oni będą się z tym identyfikowali i pytamy ich po prostu o pomysł na wartości, na zachowania, czasami pytamy ich o pomysł na cele. Chodzi o to, żeby ludzie mogli się wypowiedzieć, żeby mogli podjąć decyzję, żeby czuli się, że ktoś na nich liczy i że ktoś liczy się z ich zdaniem. W trzecim kroku budujemy Konsensus odnośnie tego, czego oczekuje od nas klient, i skupiamy się na procesach. Jestem ogromnym fanem Business Model Canvas, Value Proposition Canvas, żeby zrozumieć oczekiwania klienta i żeby zrozumieć, jak powinien wyglądać nasz model biznesowy. W czwartym kroku stawiamy ten cały dom, dopiero wtedy można go postawić na świadomym przywództwie na każdym szczeblu. My mamy akurat swój model przywództwa Leadership 734. Chodzi o to, żeby ludzie mieli wspólne cele, żeby nikt niczego się nie domyślał i żeby każdy rozumiał swoją rolę w realizacji strategii – taka normalna firma, w której moją pasją jest to, żeby podłączać ludzi do strategii firmy. To jest moja pasja. Chodzi o to, żeby nie było takiego nowoczesnego feudalizmu, że są z góry nastawieni pracownicy, że management i właściciele to są wyzyskiwacze, a my tutaj poświęcamy całe swoje życie, a oni nas na pewno wyzyskują. A z drugiej strony jest brak umiejętności zaangażowania ludzi w Kontekst biznesowy, w strategię i wtedy ludzie przychodzą do roboty. Jedni trzymają kciuki, żeby się wszystko udało i są drive’owani przez budżet, a drudzy po prostu przychodzą. Dobra wiadomość jest taka, że to się da zmienić i cudowna technologia nie jest remedium na to. Remedium na to jest wrócenie do podstaw, do prostych rzeczy, ale konsekwencja w działaniu, a nie, że ja raz zrobię misję, wizję i to leży. My akurat na przełomie roku zakwestionowaliśmy – co jakiś czas to robimy, moją ambicją jest, żeby to robić co roku, ale ze trzy lata tego nie robiliśmy, jesteśmy tylko ludźmi – naszą misję, wizję. I co ciekawe, myślałem, że ludzie się zgodzą ze mną w kontekście mojej wizji. Jestem takim człowiekiem, który dość mocno dominuje. Ale nie, była bardzo ciekawa dyskusja. Oczywiście pokłóciliśmy się. Uwielbiam tych ludzi, bo później są „misie”, przytulanki i radość, ale sporo kłótni było. To znaczy, że tym ludziom zależy i to jest fajne. Ale chodzi o to, żeby być na serio z tym, co ja sobie wcześniej powiedziałem. Lepiej robić mniej, ale robić. Generalnie odwołam się jeszcze trochę przy tym nostalgicznym odcinku z początku roku do Collinsa. On mówi, że po prostu konsekwencja w działaniu, kultura dyscypliny, paranoiczna produktywność, czyli non stop sprawdzasz, gdzie możesz jeszcze marnotrawstwo usunąć, non stop jesteś konsekwentny w działaniu, trzymasz się swoich ram. Wyobraźcie sobie, że w Waszych procesach można o 20% zwiększyć efektywność. Macie na przykład 1000 osób w firmie, rośniecie i zwiększycie efektywność o 20%, to znaczy, że możecie obsłużyć więcej zamówień, mieć 20% więcej przychodu przy takich samych zasobach. Normalnie musielibyście zatrudnić 1200 osób, musielibyście „dotrudnić” 200 osób. I to jest taki wspólny cel. Właśnie Collins mówi o tym, że konsekwencja w działaniu, wręcz obsesyjna koncentracja na swojej przewadze konkurencyjnej, na tej koncepcji jeża, na koncentracji, gdzie ważne, na kulturze dyscypliny i na paranoicznej produktywności, gdzie ja non stop jestem skoncentrowany na eliminacji marnotrawstwa – ja to tak rozumiem. Wracając do tego domku, żeby nie przedłużać, Kontekst biznesowy, Kierunek, Konsensus, Leadership i wtedy możemy wejść i zamieszkać. Wtedy zbudowaliśmy takie środowisko pracy, w którym liderzy i pracownicy pracują razem w dobrej relacji oraz podnoszą rękę do góry, kiedy widzą problem. Praca równa się praca plus doskonalenie. Ale dzisiaj nie będę opowiadał o Strategii Lean. Nadanie sensu istnienia i zbudowanie poczucia przynależności, to są dwa pierwsze kroki, czyli dla mnie to jest dach i sufit, bez których możecie jedynie stosować manipulację w biznesie, bo ludzie, jak nie mają poczucia przynależności do czegoś, to po prostu pracują tak, jak im zapłacicie albo jak ich postraszycie. To jest manipulacja, wykorzystywanie chciwości i lęku do tego, żeby ludzie chcieli coś robić. Ale dobra wiadomość jest taka, bo w nowy rok trzeba wejść z optymizmem, że to można zmienić, że pochylenie się nad tym Why i doprowadzenie do sytuacji, że ludzie to rozumieją, to można zmienić. Użyłem takiego sformułowania: „do jakiej sytuacji chcemy doprowadzić”. Wybitnych menedżerów charakteryzuje to, że nie skupiają się na zadaniach. Ja wiem, że to jest dość skomplikowane, ja się uczyłem warunków docelowych ponad pięć lat. Warunek docelowy nie odpowiada na pytanie: „Co chcę zrobić?”, „Co chcę wdrożyć?”, tylko „Do jakiej sytuacji chcę doprowadzić?”. W przypadku nadawania sensu istnienia i budowania poczucia przynależności – 100% menedżerów wierzy, rozumie i wspiera Kontekst biznesowy. Wyobraźcie to sobie. Wydaje mi się, że to ma sens, że macie na przykład 15 menedżerów w organizacji, kluczowych menedżerów – ja odróżniam nomenklaturowo menedżerów od kierowników, liderów – i doprowadziliście do takiej sytuacji, że 100% z nich wierzy, rozumie i wspiera Kontekst biznesowy, a nie że go później kontestuje, a nie że kwestionuje do ludzi. Drugi warunek docelowy to minimum 80% pracowników zdecydowało, w jaki sposób chciałoby pracować. Wielokrotnie mówiłem, że przywództwo to jest umiejętność dawania ram, gdzie trzeba, i wolności, gdzie trzeba. Czyli w skrócie rzecz biorąc, mówicie do swoich pracowników: „To jest nasza misja, wizja, strategia, od tego nie ma odwrotu. A teraz chcielibyśmy Was zapytać, na jakich wartościach, zachowaniach powinniśmy współdziałać na co dzień, żeby to wspierać”. Ramy to jest misja, wizja, strategia, wolność to jest to, że ludzie mieli prawo wypowiedzieć się na temat tego, w jaki sposób organizacja powinna współdziałać. I ostatnia rzecz, warunek docelowy do sensu istnienia, poczucia przynależności to 100% pracowników rozumie misję, wizję i cele strategiczne oraz wartości firmy, czyli do jakiej sytuacji chcę doprowadzić. Oczywiście to jest prawdziwa północ, stan idealny, do niej zmierzamy. To odróżnia te organizacje, które są wyraziste, które mogą wiedzieć, z kim chcą pracować, jakich menedżerów chcą mieć u siebie, ponieważ mają odrobione zaległości w kontekście fundamentalnych rzeczy, takich jak misja, wizja, strategia. Nie wierzycie? Zróbcie sobie luźne zapytanie wśród członków zarządu, współwłaścicieli i tak dalej, jaka jest misja organizacji. Postarajcie się na jakimś spotkaniu napisać to na kartce papieru, to zobaczycie, co się wydarzy. Ta misja powinna być prosta, ta wizja powinna być prosta. Mówiłem o tym, że to jest proces, który odwraca tę piramidę przywództwa. Nie że zarząd dowozi budżet, menedżerowie delegują zadania, a pracownicy mają relację transakcyjną, chcą zrobić swoje i wyjść, tylko obracacie ją o 180 stopni i na samej górze są pracownicy. Zarząd nadaje sens istnienia, buduje kontekst. Tak jak w Netflixie: wszystko, co robisz, zrób tak, żeby było dobrze dla Netflixa – to jest Kontekst biznesowy. Dla mnie kontekst biznesowy to jest właśnie: „Dlaczego robimy to, co robimy?”, „Do czego dążymy?”, „Jaki jest nasz plan gry, plan na wygrywanie?” i „Jak to zmierzymy?”. To jest kontekst. Wtedy menedżerowie na każdym szczeblu organizacji, menedżerowie, kierownicy, liderzy, odpowiadają za to, żeby podłączyć ludzi do tego kontekstu. Na tym polega świadome przywództwo, że ich rolą jest zadbanie o to, żeby ludzie szli w kierunku, w którym zarząd, właściciel sobie wyznaczył. Wtedy masz minimum 80% głów do tego, żeby myśleć, jak wygrywać z konkurencją, a nie tylko trzy. I broń Boże nie chodzi mi o żaden turkus, chodzi mi o hierarchiczną organizację, w której są zespoły, w której są silosy, w której jest normalne, że wzajemnie te departamenty na siebie gadają. Ale chodzi o to, że wiemy, że mogą na siebie liczyć. Ja jestem praktykiem. Chodzi o to, że mają wspólne cele, chodzi o to, że lider rozumie, że jego rolą nie jest trzymanie kciuków, tylko zbudowanie poczucia przynależności poprzez wytłumaczenie ludziom, czym jest ta misja, czym jest ta wizja, czym jest ta strategia i umiejętnie ich podłączenie do tego. Spowodowanie, że oni rozumieją, jak ich cele wspierają cele firmy. To jest kolejne pytanie, które możecie zadać w organizacji dowolnemu pracownikowi. Podchodzisz do pracownika, bez konfrontowania się oczywiście – ja wiem, że często o tym mówię, ale ludzie tak bardzo denerwują się przed zadaniem tego pytania, że wystrzelą: „No a Ty, to jakie masz cele?”. Ale to nie o to chodzi. Chodzi o to, że podchodzisz do pracownika, rozmawiasz z nim i powiesz mu tak – zwróćcie uwagę na to pytanie, to jest tak zwane pytanie szach-mat: „Mam takie pytanie do Ciebie, powiedz mi, jak Twoje cele wspierają cele firmy?”. Zamknijcie oczy i wyobraźcie sobie odpowiedź, a najlepiej idźcie i to zróbcie. Wybierzcie sobie dwóch–trzech pracowników, nawet kierowników, nawet liderów, nawet menedżerów i zadajcie im takie pytanie: „Jak Twoje cele wspierają cele tej firmy?”. Żeby odpowiedzieć na to pytanie, muszę znać nie tylko swoje cele, ale muszę też znać cele firmy. Ludzie najczęściej mówią: „Normalnie”. Ludzie najczęściej mówią: „Wiesz, ja robię swoje, żeby klienci byli zadowoleni”. Ja mówię: „Pokaż mi logikę. Dlaczego Twoim celem jest terminowość?” albo „Dlaczego Twoim celem jest robić dobrze za pierwszym razem?”, albo „Dlaczego Twoim celem jest pozyskiwanie nowych klientów? Pokaż mi logikę do celów strategicznych”, albo „Dlaczego Waszym celem jest OTIF, ten on–time in–full?”, albo „Dlaczego Waszym celem jest wysoki NPS klienta? Pokaż mi logikę do celów strategicznych”. To potrafi niewiele osób. To, co wyróżnia wybitnych CEO-sów, wybitnych menedżerów to to, że oni potrafią podłączyć ludzi do tej strategii firmy. Wiecie jak wygląda piramida: na dole ma podstawę, na górze ma czubek jak choinka, którą zaraz będziemy składać. W tej podstawie na ogół są pracownicy, w środku są menedżerowie, a na górze jest zarząd. I zarząd nakazowo mówi: „Mam budżet, wszyscy teraz dostaniecie premie, jak dowieziecie, a jak nie dowieziecie, dostaniecie layout do kadr”, szczególnie do menedżerów – budżet trzeba dowozić. Można dowozić budżet, można podłączyć ludzi do strategii. Tę piramidę sobie odwróćcie, postawcie ją na czubku, właśnie o to chodzi, że w biznesie jedną z podstawowych rzeczy jest kwestionowanie. Nie musicie pracować jak inni. Tam po prostu na dole, na tym czubku, dalej jest zarząd odwrócony i tam jest: oni budują kontekst, nadają sens istnienia. W środku dalej są menedżerowie, którzy nie mówią ludziom, jak mają pracować, tylko dbają o to, żeby ludzie rozumieli kontekst, rozumieli swoją rolę w tym kontekście i przychodzili do pracy, a nie do „tyry”, czy nie roboty. W ten sposób stworzymy warunki do tego, naprawdę – ja wiem jak to brzmi. Ostatnio gość na warsztacie (ostatnio – to było z siedem lat temu, tak mówię „ostatnio”) powiedział mi: „To jest taki Amway, taka sekta trochę”. Mieliśmy taką ciekawą dyskusję, to było w banku. Natomiast po jakimś czasie on dostał pewne zadanie, już skracając tę opowieść, prezentuje jego wyniki, a jego ludzie mówią: „Amway, szef ryzyka”. Właśnie o to chodzi, że nie ma nic złego w tym, żeby ludzie czerpali satysfakcję z pracy. Zarząd nadaje sens istnienia, menedżerowie budują poczucie przynależności do tego sensu istnienia – tak rozumiem przywództwo, czyli podłączają ludzi do strategii firmy, a ludzie przychodzą, nie odmierzają minut, żeby wyjść. Przychodzą, bo się dobrze czują w miejscu, do którego przyszli, bo się czują potrzebni, bo rozumieją swoją rolę, bo rozumieją, jak ich cele wspierają cele firmy, rozumieją, że są ważni, dostali wpływ, dostali odpowiedzialność, są uprawomocnieni do tego, żeby podejmować decyzje na temat tego, jak wygląda proces. Przychodzą, bo im zależy. Oczywiście też z punktu widzenia hipoteki, zobowiązań i tak dalej, ale przychodzą, nie mogą się doczekać, dlatego że widzą, że w tej pracy jest coś fajnego, jest ktoś, nie tylko praca–presja–depresja, ale mogę być wspólnie ze swoim zespołem, czuję się bezpiecznie, rozumiem, czego oczekuje ode mnie firma, rozumiem jej strategię, rozumiem swoją rolę, podjąłem decyzję, że chcę w tym wszystkim być. A jeszcze do tego mam szefa, który pozwala mi popełniać błędy i nie traktuje tego jako złą kartę, tylko po prostu jako realną i normalną rzecz do rozwoju. Bardzo często jak mówię o błędach to menedżerowie zadają mi takie pytanie: „Czy chcesz akceptować to, że ludzie nie dowożą wyników?”. Ja mówię: „Nie, chcę akceptować to, że kiedy ludzie starają się, by dowieźć wynik, od czasu do czasu popełnią błąd”. Po prostu im się nie uda, ale nie zrobią tego z niedbalstwa, tylko zrobią to, dlatego że spróbowali czegoś nowego, spróbowali czegoś innego. Dwa kroki do przodu, jeden do tyłu. Stworzenie bezpiecznego środowiska pracy, w którym ludzie wiedzą, że mogą zaryzykować, zaryzykować, ale w ramach. Wszystko dzieje się w ramach, wiedzą, że mogą podjąć decyzję – o to chodzi. To jest taki krąg, o którym też Simon Sinek mówi, że w środku są ci ludzie, którzy podjęli decyzję, żeby tu być i niebezpieczeństwo jest na zewnątrz, a nie w środku. Po prostu mamy grupę ludzi, która się wspiera w kontekście realizacji kontekstu biznesowego. I nie jest to masło maślane, specjalnie to powiedziałem: w kontekście realizacji kontekstu biznesowego. Takie firmy są dla mnie przyszłością, takie firmy, które w tym całym turbulentnym zamieszaniu, smutnym świecie naokoło, gdzie zła informacja goni złą informację w podziałach dyskryminacji, trzymają się razem. Ale żeby trzymać się razem, trzeba wiedzieć, co nas nakręca, co powoduje, że my w ogóle przychodzimy do pracy. Mój przyjaciel, Bartek Długokęcki ostatnio powiedział, że misja to jest odpowiedź na pytanie: „Co ja chcę robić życiowo?”. Ja jako menedżer, ja jako pracownik. I on fajnie to tłumaczy, że: „Dlaczego zdecydowałem się poświęcić kawał swojego życia tej firmie, tej konkretnej?”. „Dlaczego zdecydowałem się” to jest to Why: „Dlaczego robię to, co robię?”, „Dlaczego zdecydowałem się akurat przychodzić tutaj?”. Ja mam tyle samo czasu dla tej firmy czy dla innej, ale akurat przychodzę tutaj i nie przez zasiedzenie, tylko dlatego, że to mnie po prostu kręci, że tutaj chcę być. Mam nadzieję, że dla Was to też ma sens. W każdym razie chodzi o to, żeby zrobić Why, How i Z kim. Chodzi o to, żeby nadać sens istnienia, najpierw podłączyć do niego menedżerów. Wszyscy menedżerowie znają, rozumieją, identyfikują się. Wiem, że ja powtarzam Wam kilka razy to. Wiem, że część może powiedzieć: „O Jezu, ten znowu swoje”, ale chodzi o to, że to jest tak ważny temat, że najwyżej odłączycie się od tego podcastu. Ale sens istnienia, poczucie przynależności i selekcja to są trzy najważniejsze rzeczy, które robi się w organizacji, odrabiając zaległości. Wszyscy menedżerowie znają, rozumieją, identyfikują się z „dlaczego” organizacji. Pracownicy współdecydują o tym, jak powinniśmy współpracować na co dzień, po prostu, mówiąc wprost, mieli swój udział w dodefiniowaniu wartości, zachowań, postaw. I upewniliśmy się, że ludzie rozumieją, jakie są zasady gry – mówię o tej misji, wizji, strategii, wartościach, zachowaniach, o tych fundamentach. Daliśmy wszystkim carte blanche, ale jak ktoś nie pasuje, jak ktoś łamie reguły to go po prostu usuwamy z organizacji, mówiąc wprost i brutalnie. Plus nie zatrudniamy ludzi, którzy do nas nie pasują. Postaram się Wam pokrótce wytłumaczyć, jak nadaje się sens istnienia i buduje się poczucie przynależności w procesie. Proces to są takie następujące po sobie etapy, które w sposób uporządkowany doprowadzają do wyprodukowania jakiegoś produktu lub usługi. W tym przypadku proces jest oparty na warunkach docelowych. Chodzi o to, żeby doprowadzić do pewnej sytuacji, jak nadać sens istnienia i zbudować poczucie przynależności. Bardzo często zgłaszają się do nas takie osoby, jak na przykład ostatnio, że jest właściciel firmy, ma dwóch współwłaścicieli i on potrzebuje u nich zbudować potrzebę. To jest pierwszy krok budowania procesu nadawania sensu istnienia, budowania poczucia przynależności – zbuduj potrzebę. Dla mnie nie ma lepszego sposobu, jak zadanie kilku pytań menedżerom, członkom zarządu, które powodują, że oni podejmą decyzję, czy chcą się tym zajmować czy nie. Jeśli nie, to nie, to nic na siłę. Pierwszy krok to jest zbudowanie potrzeby. Drugi to jest zrobienie jednego, dwóch, trzech, czterech, czasami pięciu warsztatów refleksji strategicznej. Refleksja strategiczna oznacza, że Ty siadasz i zaczynasz przeprowadzać refleksję odnośnie tego, dlaczego robicie to, co robicie, do czego dążycie, jaka jest Wasza strategia, jak ją zmierzycie. Trzeci punkt jest super mega pod prąd, że tak się wyrażę. Czyli po zbudowaniu potrzeby i przeprowadzeniu warsztatów refleksji strategicznej, gdzie doprowadziliśmy do tego, że członkowie zarządu mają jedno rozumienie i naprawdę wszyscy identyfikują się z tą misją, wizją, celami strategicznymi i strategią, nie biegniemy do pracowników w ułańskiej szarży na białym koniu, czy jak ostatnio w młodzieżowym slangu: jak dzik w żołędzie, ale idziemy do ludzi i zadajemy im pytanie: „Co Wy na to?”. Czyli nie pokazujemy im ostatecznej misji, wizji, strategii i celów, tylko prototyp. Mówimy: „To jest nasz pomysł na firmę. Co Wy na to? Na ile się z tym identyfikujecie?”. Mnie jest blisko do tego, bo ja właśnie uruchomiłem ten proces u nas i do końca Q1 chciałbym mieć zreflektowaną misję, wizję, strategię oraz wartości, zachowania i przy okazji zmierzymy sobie NPS pracowników, jaki mamy w firmie. Podzielę się z Wami wynikami, jak będą. Natomiast chodzi o to, żeby ludzie w zarządzie, członkowie zarządu, menedżerowie, tak samo chcieli to zrobić lub nie chcieli. Następnie przeprowadzamy refleksję strategiczną, gdzie jest trochę kłótni, gdzie jest trochę dywagacji, gdzie w umiejętny sposób moderujemy te warsztaty. U mnie potrafi robić to pięć osób, to nie jest takie proste, trzeba nabrać doświadczenia. I wychodzimy z jakimś pomysłem na: „Dlaczego istniejemy?”, „Do czego dążymy?” i „Jak to zmierzymy?” – to jest drugi krok, to jest refleksja strategiczna. Warsztaty lub kilka sesji warsztatowych, najczęściej to są trzy-cztery. Następnie idziemy do pracowników i mówimy: „To jest nasz pomysł na firmę. Na ile się z nim identyfikujecie w skali NPS–owej?” i drugie pytanie, jakie zadajemy, to jest: „Na jakich wartościach, zachowaniach, postawach, zasadach powinniśmy oprzeć codzienną współpracę, by to wspierać i by ta firma była fajnym miejscem pracy. I to jest ten punkt, w którym budujemy poczucie przynależności. Ludzie są w ciężkim szoku, naprawdę. Ostatnio w dużej firmie ubezpieczeniowej 850 ankiet dostaliśmy w tydzień, czyli ludzie chcą. Podaliśmy im bardzo prostą misję, zapytaliśmy się: „Na ile się z tym identyfikujecie?” – NPS był 97, bo misja brzmiała: „Wierzymy, że ubezpieczenia powinny być proste”. Ludzie dali feedback na temat wartości, później zostały zrobione focus grupy, zostały wybrane ostateczne wartości przez pracowników. I to jest czwarty punkt – ostateczne wypracowanie wartości i zachowań. Czyli wracamy do tego gremium strategicznego w czwartym punkcie i mówimy: „To Wam powiedzieli ludzie o tej misji, wizji i celach strategicznych”. Jeśli NPS jest wysoki to robimy ostateczną wersję, możliwe że jest mała modyfikacja. Jeśli nie jest wysoki, to co? To jeszcze raz i ludzie się tego boją, bo ludzie chcą mieć zrobione zadanie, a nie doprowadzenie do pewnej sytuacji. Chcemy doprowadzić do trzech sytuacji. Po pierwsze 100% menedżerów wierzy, rozumie i wspiera kontekst biznesowy, misję, wizję, cele, strategię. Po drugie minimum 80% pracowników wypowiedziało się na temat tego, na jakich wartościach, zachowaniach chciałoby ze sobą współdziałać. I po trzecie 100% pracowników rozumie misję, wizję i cele strategiczne. Dlatego pierwszy krok to zbudowanie potrzeby. Najczęściej są to po prostu rozmowy indywidualne, ja to robię na lunchu, na spotkaniu, przy kawie z menedżerami i zadanie im kilka pytań. Jak chcecie, to zaraz te pytania zacytuję. I co teraz macie powiedzieć? Chcecie czy nie chcecie. Ja je przeczytam, a wy zdecydujecie, czy odsłuchacie, będzie można zatkać uszy ewentualnie. Czyli pierwszy krok – zbudowanie potrzeby. Drugi krok – refleksja strategiczna, czyli ja biorę gremium strategiczne i poddaję refleksji: „Dlaczego istniejemy?”, „Do czego dążymy”, „Jak to zmierzymy?”. Często na tych etapach dochodzi do takiej konkluzji, że firma naprawdę nie ma strategii albo że to, co ma, jest zlepkiem kilku strategii, kilku pomysłów, że nie ma tam logiki, że nie ma scope’u, że nie ma głównej przewagi konkurencyjnej lub przewag konkurencyjnych, że nie ma longterm goal, że to w ogóle nie trzyma się kupy, ale zostało zrobione kiedyś. W trzecim kroku (on jest bardzo pod prąd) nie komunikuję tej misji, wizji, celów strategicznych, tylko idę do ludzi i pytam się, co oni na to. Pytam się, na jakich wartościach powinniśmy oprzeć codzienną współpracę, by wspierać tę propozycję misji, wizji i celów strategicznych, by w tej firmie było fajnie. To jest prosta ankieta, trzy pytania: obszar, na którym pracujesz; na ile identyfikujesz się z propozycją misji, wizji i celów; podaj trzy propozycje wartości, zachowań, przekonań, zasad (w zależności gdzie, do produkcji, do blue collarsów, bez dyskryminacji oczywiście, nie pytam o wartości, tylko pytam o zasady współpracy, bo ludzie bardzo często nie rozumieją słowa „wartość”) albo zadaję pytania o wartości, zachowania, zasady współpracy. W czwartym punkcie wracam do tego gremium strategicznego lub robię focus grupy, lub robię obie rzeczy i wypracowuję ostateczne wartości oraz zachowania, jeśli oczywiście wysoki był NPS do misji, wizji. Wyobrażacie sobie, że misję, wizję badam NPS-em? I robię ostateczną wersję, to jest najczęściej taki plakat, w którym jest misja, wizja, cele strategiczne i wartości. I te wartości, pamiętajcie, że są od ludzi. Zbieram podpisy, normalnie, literalnie podpisują się pod tym członkowie zarządu, menedżerowie, dlatego żeby później im nie było głupio. Mam takie powiedzenie – nie gniewajcie się, ale nie chcę tutaj nikogo dyskryminować – że: „Kobiety są honorowe z założenia, a facet, jak się podpisze”. Zbieram te podpisy, normalnie. W mojej książce wielokrotnie, jak oglądaliście jakieś materiały, można zobaczyć, że tam są podpisy, najczęściej wyblurowane (RODO), ale tam są podpisy na jednej kartce papieru. O to chodzi w komunikacji, że to jest One Pager. Mam całą esencję tej organizacji. Misja: „Dlaczego robimy to, co robimy?”. Wizja: „Do czego dążymy?”. Cele strategiczne: raz, dwa, trzy, cztery, czyli wzrost, produktywność, zdolność do adaptacji, zaangażowanie. Wartości: najczęściej rzeczowniki lub zdania. Jeśli są rzeczowniki, powinny być dopowiedziane przez zachowania, żeby je odpowiednio interpretować. Choć ostatnio miałem taki warsztat z klientem, który uznał, że ich wartości są tak proste, że nie trzeba ich dodefiniowywać. I właśnie w tej prostocie tkwi siła. Piąty punkt – komunikacja w organizacji. I uwaga, od razu Was ostrzegę tutaj, komunikacja nie jest taka prosta, ponieważ musi trwać minimum 12 miesięcy. Wiecie dlaczego? Bo większość ludzi popełnia następujący błąd w próbowaniu komunikacji strategii czy też misji, czy wizji. Czyli pracuje nad tym na przykład pół roku i stara się zakomunikować to w siedem minut. W życiu to nie zadziała. Jeśli chcesz, żeby ludzie rozumieli i żyli komunikatem, musisz go przekazać minimum 50 razy. Tylko nie bierzcie tego bezpośrednio i wprost, że 50 razy będziesz powtarzał to samo, tak ja dzisiaj mówię o tym, tylko chodzi o to, że używasz różnych kanałów komunikacyjnych, różnych podkładek, wyświetlaczy, kart do biura, notatników, koszulek, kubków, stopek mailowych i tak dalej. To są tylko techniczne rzeczy, to naprawdę jest absolutnie wsparcie, tak jak benefity w pracy. Oprócz tych fundamentalnych rzeczy są benefity, to jest dodatek, że my za pomocą zarządzania wizualnego powodujemy, że ludzie rozumieją tę misję, wizję, bo po prostu ją non stop widzą. Natomiast żeby firma tym żyła, to przywództwo na każdym szczeblu organizacji, to, jak robicie spotkanie z pracownikami, te Boardmeetingi, o których ja tak dużo mówię, te regularne spotkania, gdzie lider spotyka się ze swoim zespołem lub menedżerowie z liderami, czyli to jest taki Performance Management System w organizacji, to tam ma wisieć ta misja, wizja, żeby ludzie mogli się do niej odwołać. Refleksja co kwartał, powrót do tego, zadanie sobie pytania, na ile dzisiaj ludzie tym żyją. Raz do roku zakwestionowanie wszystkiego, jak już, to może być raz na dwa lata, bo nam się nie udaje co roku, ale teraz już nasz inwestor nas pilnuje, więc będziemy robić co roku, i ta kultura dyscypliny. My posprzątaliśmy trochę firmę, zrobiliśmy kulturę dyscypliny, skoncentrowaliśmy się na tym, co ważne, wykreśliliśmy z listy dużo rzeczy, które robiliśmy niepotrzebnie – i przychód razy dwa. A w tym roku mamy cele razy trzy. To nie chodzi o to, że jesteśmy chciwi, chodzi o to, że my nie zrobiliśmy prawie nic bardzo innowacyjnego. Chodzi o to, że poskładaliśmy firmę do kupy. Mamy strukturę, mamy jasne zasady, mamy systemy premiowe, mamy procesy, mamy portfolio procesów. Odpowiedzieliśmy sobie na takie pytanie: „Czy potrafimy na jednej kartce narysować o co chodzi w naszej firmie od strony procesów?” – to się nazywa portfolio procesów. I to jest wyzwanie. Spróbujcie na jednej kartce narysować swoją firmę. Wracając do meritum, proces nadawania sensu istnienia, budowania poczucia przynależności, opiera się na pięciu etapach. Pierwszy – zbudowanie potrzeby, czyli po prostu w slangu doradczym, consultingowym mówi się „kolędowanie”. Chodzisz po głównych interesariuszach, po menedżerach i zadajesz im kilka pytań (zaraz powiem jakich). Dwa – refleksja strategiczna. Warsztat lub seria warsztatów z tym top managementem i odpowiedzenie sobie na te cztery ważne pytania: „Dlaczego robimy to, co robimy?”, „Do czego dążymy?”, „Jaki jest nasz na grę, główna przewaga konkurencyjna, koncepcja jeża?” i „Jak to zmierzymy?”. W trzecim punkcie – feedback od pracowników. I to jest naprawdę najbardziej kontrowersyjna rzecz, bo ja nie komunikuję tej misji, wizji, tylko pytam ludzi o ich zdanie i od nich zbieram propozycje wartości. W ten sposób budujemy poczucie przynależności. Czwarty punkt – ostateczne wypracowanie wartości oraz zachowań na podstawie tego, co zasugerowali pracownicy. I piąty punkt – komunikacja w organizacji, która od dzisiaj będzie trwała minimum 12 miesięcy. Wyobrażacie sobie? Minimum 12 miesięcy komunikuję misję, wizję i cele strategiczne, dlatego że większość ludzi w komunikacji rozumie one–offy, czyli: „Powiedziałem – na pewno wiedzą”. Nie, nie, nie, ta komunikacja jest podzielona na pewne etapy. Zbudowanie potrzeby – pierwszy krok. W budowaniu potrzeby celem jest zbudowanie potrzeby przeprowadzenia refleksji strategicznej w organizacji. Czyli zobaczcie, w tym całym tempie chodzi o to, żeby Wasi współmenedżerowie, Wasi wspólnicy, członkowie zarządu, mieli potrzebę powiedzieć: „Dobra, chcemy to zrobić” albo powiedzieli: „Nie, to jest bzdura, nie chcę tego robić” – to też jest okej. W większości przypadków, kiedy my pracujemy i zadajemy te pytania, to ci ludzie nie mogą się tego doczekać. My to robimy w taki sposób, że najpierw weryfikujemy świadomość misji, wizji. Następnie przeprowadzamy indywidualne wywiady, analizujemy te wywiady, wysyłamy to tym ludziom, z którymi rozmawialiśmy, prezentujemy wyniki i pytamy się, czy chcą coś z tym zrobić. Tam zadajemy takie osiem pytań. Wielka tajemnica naszej firmy, więc nie wiem, czy Wam przeczytam, zwłaszcza że jest ich siedem. Nie wiem, dlaczego zobaczyłem tutaj osiem, mam takie materiały pomocnicze. Ale dobra. Pierwsze pytanie: „Jakie są obecne wyzwania biznesowe, przed którymi stoi nasza organizacja?”. Tak na marginesie, abstrahując już od tego, jak bardzo wierzycie w to, co ja mówię, czy ta misja, wizja i cele są potrzebne organizacji, ale pierwsze pytanie: „Jakie są obecne wyzwania biznesowe?” to jest pytanie, które można zadać zawsze. Drugie: „Jakie problemy, ograniczenia, uniemożliwiają realizację tych wyzwań?”. Trzecie pytanie, które ja zadaję: „Co według ciebie ma największy wpływ na zaangażowanie i satysfakcję pracowników?”. Czwarte: „W skali od 0 do 10 oceń, na ile ważna jest dla Ciebie identyfikacja pracowników z misją, wizją organizacji?”. Wiecie, co odpowiadają tutaj menedżerowie? Oni dają same dychy. A po co zadajemy to pytanie? Wiadomo. Piąte: „Jaki procent menedżerów rozumie według ciebie misję, wizję oraz cele strategiczne firmy dzisiaj?”. Szóste: „Jaki procent pracowników potrafi połączyć swoje cele z celami firmy?” – pamiętacie? Wcześniej było. I siódme: „Wyobraź sobie, że ludzie identyfikują się z misją, wizją. Jaki miałoby to wpływ na organizację?”. Więc zadaję takie siedem pytań: „Jakie wyzwania?”, „Jakie problemy?”, „Co według ciebie ma największy wpływ na zaangażowanie i satysfakcję?”, „W skali od 0 do 10 oceń, na ile ważna jest dla ciebie identyfikacja ludzi z misją, wizją?”, „Jaki procent menedżerów rozumie misję, wizję oraz cele strategiczne firmy?”, „Jaki procent pracowników potrafi połączyć swoje cele z celami firmy?”, „Wyobraź sobie, że ludzie identyfikują się z misją, wizją, celami tej organizacji. Jaki miałoby to wpływ na firmę?”. I zadawanie tych pytań jest po to, żeby wiedzieć, co ci ludzi mają w głowie. Bo ludzie nie mają nic przeciwko pochyleniu się nad misją, wizją, nie mają po prostu czasu. Gonią w tej pozycji na rekina, już Wam mówiłem wcześniej. Drugi krok to jest refleksja strategiczna. To jest nic innego jak wypracowanie pewnego prototypu misji, wizji i celów strategicznych. Ja to robię tak, że powołuję to gremium strategiczne po tych wywiadach. Siadam z nimi, robię warsztat refleksji strategicznej jeden, warsztat refleksji strategicznej dwa, warsztat refleksji strategicznej trzy i doprowadzam do sytuacji, w której 100% z nich mówi: „To jest ten prototyp, chcemy iść z tym do ludzi”. Okej, to jest drugi krok. Przykład takiego prototypu – jest misja: „Wierzymy, że dobra robota sama się obroni”. Wizja: „Wybierają nas, bo robimy tak, jak trzeba”. Cele strategiczne, to jest wzrost projektów, zadowolenie pracowników (przepraszam, to są kierunki strategiczne oczywiście) oraz wzrost obrotu. Robię prototyp i z tym prototypem idę do pracowników i robię z nimi feedback. To jest weryfikacja poziomu identyfikacji pracowników z misją, wizją, celami oraz zaangażowanie pracowników we współdefiniowanie – teraz jest takie nowe słowo polskie: co-creating, czyli ko-kreowanie, takie nowe słowo widziałem – zaangażowanie pracowników do zdefieniowania wartości oraz zachowań. Czyli robię taki Town Hall Meeting, robię spotkanie ze wszystkimi pracownikami, zaraz na tym spotkaniu proszę ich o wypełnienie ankiety, wszystko jest anonimowe: albo na zewnętrznych linkach, albo papierowa ankieta, na których zadajemy trzy pytania: „Wskaż obszar, z którego jesteś”. Pamiętajcie, że obszar to jest minimum 10 osób, żeby zachować anonimowość. Dwa, pytam ich: „Na rysunku poniżej widzisz propozycję misji, wizji, celów. Na ile się z tym identyfikujesz?”. I trzy: „Podaj, na jakich zasadach współpracy, wartościach, zachowaniach, powinniśmy oprzeć naszą współpracę, by wspierać misję, wizję i by w tej firmie było fajnie. Podaj maks. trzy”. Podsumowuję te ankiety i wracam do zarządu. Ostatnio w firmie u jednego z naszych klientów NPS do misji, wizji był 65, czyli 5% krytyków, 70% promotorów, 25% neutralnych i podali po prostu pewne wartości i zachowania. Następnie wracam do tego gremium strategicznego, to jest punkt czwarty, i najczęściej zapraszam jeszcze przedstawicieli pracowników, liderów na ten warsztat i robię warsztat refleksji strategicznej kolejny, w którym pokazuję feedback od ludzi, opracowujemy ostateczne brzmienie misji, wizji, celów strategicznych i dopisujemy do nich wartości, jeśli trzeba, to zachowania. Podpisujemy plakat przez uczestników warsztatu, łączymy to razem ze sobą i przechodzimy do punktu piątego. Zobaczcie, zbudowaliśmy potrzebę poprzez zadanie tych siedmiu pytań. Zrobiliśmy warsztat refleksji strategicznej jeden, dwa, trzy, ile trzeba, żeby doprowadzić do sytuacji, że ci ludzie mówią: „Dobra, to jest okej, idziemy sprawdzić u ludzi”. Trzy – robimy Town Hall Meeting, spotykamy się z pracownikami, tłumaczymy im to i zbieramy od nich feedback, co oni na to, na ile się z tym identyfikują i jak by chcieli pracować na co dzień, żeby to wspierać. Cztery – wypracowujemy ostateczne wartości, zachowania, podpisujemy, produkujemy taki plakat (wiem, dziecinada, ale tak to wygląda). Pięć – robimy komunikację w organizacji. Celem jest zrozumienie przez pracowników misji, wizji, celów, wartości oraz zachowań, ostateczne nadanie sensu istnienia, zbudowanie poczucia przynależności. Mamy takie cztery punkty do komunikacji: komunikacja bezpośrednia, gdzie robimy mapę interesariuszy oraz storyboard, czyli chodzi o to, żeby opowiadać historie, jak chcemy opowiedzieć o tej misji, wizji, celach strategicznych. Opowiedzieć historie, ale nie zmyślone, tylko prawdziwe, jak nad tym pracowaliśmy, dlaczego to jest takie ważne. Opowiedzieć o tym: „Pamiętacie, tutaj pytaliśmy Was o zdanie, takie podaliście rzeczy, takie wybraliśmy”, żeby ludzie widzieli, że tam był na to pomysł i że nie wzięło się to z kapelusza. Dwa – zaprojektowanie narzędzi i kanałów komunikacji. Ja to nazywam emocjonalnymi i merytorycznymi. Trzy – wpisanie misji, wizji, celów strategicznych, wartości w codzienną pracę, zwłaszcza menedżerską, liderską. I cztery – weryfikacja warunków docelowych po jakimś czasie, czy mamy nadany ten sens istnienia, czy mamy poczucie przynależności. Na przykład zadajemy takie pytanie mniej więcej po pół roku: „Czy uważacie, że firma przestrzega tych wartości, czy ludzie się z nimi identyfikują, czy ta misja nie jest martwa i tak dalej. W komunikacji kluczem jest zrobienie mapy interesariuszy, co chcemy osiągnąć, jakie jest ryzyko i zrobienie standardu komunikacji, żeby ludzie z managementu mieli taki zwany storyboard. To nie chodzi o to, że mamy im włożyć słowa w usta, tylko chodzi o to, żeby oni wiedzieli, jaki jest flow, jak to powstało, żeby nikt nie musiał się domyślać. Mamy pięć podstawowych kroków, jeśli chodzi o nadanie sensu istnienia, zbudowanie poczucia przynależności. Co może być ważniejsze w organizacji, jak nadanie sensu istnienia, zbudowanie poczucia przynależności? To zbudowanie potrzeby, refleksja strategiczna, feedback od pracowników, wypracowanie wartości i zachowań oraz komunikacja w organizacji, która, pamiętajcie, trwa minimum 12 miesięcy lub, jak już Wam się bardzo nie chce, to minimum tyle, ile nad tym pracowaliście. Podsumowując, powiem Wam, dlaczego to się nie udaje – znaczy to się udaje – ale dlaczego komunikacja misji, wizji czy tej strategii w organizacji się nie udaje. Dlatego że, nie wiedzieć czemu, menedżerowie są przekonani, że po jednym wystąpieniu ludzie wiedzą, o co chodzi i chcą już z tym działać. Tymczasem wyobraźcie sobie, że na jednej kartce papieru, najlepiej narysowanej, bo wtedy ludzie wiedzą, że daliście i czas, i energię, mamy misję, mamy wizję, mamy trzy-cztery cele strategiczne, mamy wartości, mamy jasną perspektywę czasową, do kiedy chcemy osiągnąć te cele strategiczne i jak to obowiązuje – i jest to po prostu fundament działania tej organizacji. To musi mieć ogromny wpływ na to, jak ci ludzie będą czuli się w firmie. Przy czym istnieje tam skutek uboczny, a mianowicie może się zdarzyć, że bardzo mocno egoistyczni czy egocentryczni ludzie po prostu będą się zwalniać, ale to też jest dla organizacji dobre. Na koniec, podam Wam kilka przykładów misji, żebyście wiedzieli, że misja to nie jest manifest. „Wierzymy, że dobra robota zawsze się obroni”. Jestem fanem tego, że misja jest z serca, jest z przekonania: „wierzymy”. „Istniejemy po to, żeby firmy były świetne i ludzie szczęśliwi” – to jest nasza w Leanpassion. „Istniejemy, by łączyć” – firma El-Cab która robi wiązki elektryczne. To jest tak pięknie ambiwalentne. „Wierzymy, że ubezpieczenia powinny być proste”. „Wierzymy, że dobre jedzenie daje dobre życie”. „Budowanie autobusów to nasza pasja” – też takie są misje. „Jesteśmy po to, by wspierać”. Jedno zdanie. „Pomagamy, bo nam zależy” – to jest spółka z branży ochrony zdrowia. „Pomagamy, bo nam zależy”. Nie zawsze to ma taki charakter: „istniejemy” lub „wierzymy”, ale chodzi o to, że to jest aspekt emocjonalny. Chodzi o to, że to wyróżnia organizacje, które starają się budować nie tylko nić relacji transakcyjną, ale też nić relacji: „przychodzę, bo mi zależy”, „przychodzę, bo chcę być częścią”. Mówiłem, że na koniec, ale jeszcze przygotowałem taką małą niespodziankę, bo opowiem Wam, jakie są typowe warunki docelowe versus zadania oraz dam Wam praktyczne rady, jak będziecie chcieli podjąć się misji. Oczywiście namawiam do tego, żeby robić to z nami. Na jest taki przycisk „bezpłatna konsultacja”, więc jeśli macie takie wyzwanie, żeby spiąć organizację do kupy, za przeproszeniem, i nie chodzi tylko o misję, ale robimy teraz strategie, koncentrujemy firmy na tym, co ważne, chodzi o cały ten Kontekst biznesowy, żeby to zrobić w procesie, a nie żeby zrobić w taki sposób, że mam to po prostu, mam i lecę z tym, to zapraszam na bezpłatną konsultację – tam możemy się przekonać, czy akurat nasza firma jest dla Was. Pamiętacie pięć etapów nadawania sensu istnienia, budowania poczucia przynależności. Zabudowanie potrzeby, refleksja strategiczna, feedback od pracowników, wartości i zachowania oraz komunikacja. Pamiętacie, że ja wielokrotnie mówię, że wybitny lider koncentruje się na tym, do jakiej sytuacji chce doprowadzić, a nie, co chce zrobić. Zbudowanie potrzeby – typowe zadanie: przeprowadzić wywiady z kluczowymi interesariuszami. Wiecie, jak będzie brzmiał warunek docelowy: minimum 50% menedżerów chce przeprowadzić refleksję strategiczną. Dwa, refleksja strategiczna – typowe zadanie: stworzyć misję, wizję. Warunek docelowy: 100% menedżerów zna rozumie i wspiera misję, wizję oraz cele. Trzy, feedback od pracowników – typowe zadanie: powiedzieć ludziom, jaki mamy pomysł na prototyp misji, wizji, celów. Warunek docelowy: minimum 80% pracowników określiło, na ile identyfikuje się z propozycją misji, wizji oraz celów strategicznych. Cztery, wartości i zachowania (i to jest też pod prąd) – typowe zadania: zdefiniować wartości i zachowania, najlepiej niech to zrobi dział HR. Warunek docelowy: minimum 80% pracowników wypowiedziało się, w jaki sposób chce wspierać misję, wizję i cele strategiczne, czyli po polsku: zdefiniowało wartości i zachowania albo dało propozycje. I ostatni, komunikacja. I teraz to jest jedna z najważniejszych rzeczy, żeby zrozumieć różnicę. Typowe zadanie: zakomunikować strategię. Warunek docelowy: 100% procent pracowników rozumie Kontekst biznesowy. Mam nadzieję, że rozumiecie, Moi Drodzy, różnicę. Ona jest ogromna. I na koniec tips and tricks. Robiąc misję, wizję nie chodzi nam o zdanie. Bardzo dużo firm popełnia taki błąd, że w swojej misji mówi, co robi. Szukajcie odpowiedzi na pytanie: „Dlaczego istniejemy?”, „W co wierzymy?”, „Do czego dążymy?”. Może to dziwnie zabrzmi, ale poczujecie, kiedy zaskoczy. Ma być z serca. Na warsztacie poczujecie, kiedy zaskoczy. Jak najprościej, na przykład: „Istniejemy, by łączyć” lub „Chcemy, żeby ludzie jedli zdrowo i bezpiecznie”. Unikajcie uzupełnienia misji, wizji o sposób działania, na przykład: „poprzez”, „dzięki”, czyli: „Jesteśmy partnerem pierwszego wyboru poprzez bardzo dobre produkty”. Nie, nie, nie, to już jest sposób działania, to już jest „Jak?”. Wartości mają być ściśle związane z misją, wizją. Dwie-trzy wartości DNA, jedna-dwie aspiracyjne. Cele strategiczne to nie budżet, mają parametryzować wizję w określonej perspektywie czasowej. Cele strategiczne i zespołowe powinny być wyrażone w czterech perspektywach: G, C, H, P – growth, changeability, happiness, productivity, czyli wzrost, zdolność do adaptacji, zaangażowanie, produktywność. Po wypracowaniu prototypu zbierz feedback i daj poleżeć. Co znaczy „daj poleżeć”? Nigdy nie biegnij z tym szybko, tylko daj temu poleżeć. Później zrób jeszcze jedną parafrazę i zapytaj się, czy po miesiącu czasu, po trzech tygodniach czasu ludzie dalej w to wierzą. Jeśli chodzi o nadawanie sensu istnienia i budowanie poczucia przynależności, to ja wierzę w cztery P: proces, parafraza, plakaty, podpisy. I ostatnia rada: wykorzystaj proces jako okazję do wzmocnienia zespołu i dobrej zabawy, czyli abstrahując od tego, że pracujecie nad misją, wizją, wykorzystaj to, że udało Ci się zebrać ludzi do jednego pomieszczenia, że udało się zrobić refleksję, że udało się porozmawiać, żeby wzmocnić zespół menedżerski i żeby dobrze się bawić po prostu. Nie chodzi o to, żeby to robić tylko w napięciu. Mam nadzieję, Moi Drodzy, że trzy odcinki o misji, wizji to nie było za dużo. Jest to tak ważna rzecz i serdecznie Was namawiam do tego, żeby pochylić się nad tym, żeby zrobić tę refleksję strategiczną, żeby zbudować tę potrzebę, żeby zapytać ludzi, żeby oni współuczestniczyli w tym wszystkim, bo jak pamiętacie piramidę Maslowa, poczucie przynależności jest trzecią najważniejszą potrzebą w piramidzie potrzeb. Nie docenianie, nie samorealizacja, tylko poczucie przynależności po tych fizjologicznych potrzebach i poczuciu bezpieczeństwa, jest trzecią najważniejszą. Jeśli chcecie ludziom zrobić naprawdę dużą krzywdę, to jednym z największych minusów dla ludzi jest wykluczenie ich z pewnego kręgu. Dlatego tak ważne jest budowanie tego poczucia przynależności, dlatego tak ważne jest, żeby ludzie zdecydowali, czy chcą być w tej firmie, bo rozumieją, dlaczego ta firma istnieje, do czego dąży, jaką ma strategię, jak ze sobą współdziała, czyli jakie są ramy, zasady współpracy na zewnątrz, do wewnątrz. Wtedy każdy może podjąć decyzję, bo selekcja nie jest jednowymiarowa, selekcja jest zawsze z dwóch stron. Menedżer decyduje, czy chce i pracownik decyduje, czy chce. A już za sześć dni nasza Konferencja STRATEGIA LEAN, na której wystąpi wielu praktyków biznesu. 10 stycznia 2022, Warszawa, Airport Okęcie, jeszcze są dostępne ostatnie bilety. Jeśli interesują Was rzeczy, które poruszam w tym podcaście, to będziecie mieć okazję zobaczyć na scenie naprawdę wybitnych praktyków, ludzi, którzy to, co Wam pokazuję, robią na co dzień w swoich firmach. Będzie dużo o kompetencjach przyszłości, relacjach, leadershipie, jak też o technologii. VI Konferencja STRATEGIA LEAN, Great Companies, Happy People, 10 stycznia 2022, Warszawa. Życzę Wam przefajnego roku, cudownych refleksji, pochylenia się nad misją, wizją i do zobaczenia za tydzień!

Procenty. Ta playlista dotyczy procentów. Dowiesz się z niej, jak należy obliczyć procent danej liczby, jakim procentem jednej liczby jest druga liczba oraz jak obliczyć liczbę, jeśli znamy jej procent. OBEJRZYJ FILMY.

^{Środowa prasa serwuje nam kilka ciekawych wątków. Oprócz Czesława Michniewicza i opinii o nim znajdziemy także rozmowę z Adamem Nawałką czy duży wywiad z Grzegorzem Krychowiakiem. Pomocnik opowiada o Paulo Sousie. – Portugalczyk pokazał zupełny brak szacunku i respektu nie tylko dla piłkarzy, ale przede wszystkim dla kibiców. Zachowanie pokazało tylko poziom tego człowieka. Już podczas ostatniego zgrupowania w Hiszpanii czułem, że coś jest nie tak. Atmosfera była jakaś inna, nazwałbym ją piknikową. Któregoś dnia nie przyszedł nawet na obiad. Pytałem Wojtka Szczęsnego, gdzie jest trener. Okazało się, że był zajęty jakąś rozmową. Odebraliśmy to jako brak szacunku wobec drużyny – mówi Szukiełowicz nie chce rozmawiać o Czesławie Michniewiczu. A przynajmniej nie o tym, jakim jest są największe plusy nowego szefa biało-czerwonych? – (chwila ciszy) Proszę o następne pytanie. Czyli o minusach też nie porozmawiamy? – Nie jest to temat, który powinniśmy drążyć. Powiem krótko – to Czesław Michniewicz sam zgłosił się do prokuratury, by zeznawać w sprawie korupcji. Był przesłuchiwany przez 8 godzin, ale najważniejsze jest to, że wykonał 711 telefonów do głównego szefa afery korupcyjnej. Średnio rozmawiali codziennie przez dwa lata!Jeden z trenerów, którego poprosiłem o komentarz po wyborze Czesława Michniewicza, powiedział dosadnie: „Z obecnym selekcjonerem to powinien przede wszystkim porozmawiać prokurator generalny Rzeczpospolitej. I nie mam nic więcej do dodania”. Posunął się za daleko? – Nie odpowiem na to pytanie, ale po nominacji Michniewicza na selekcjonera mój telefon dzwoni co chwila. Rozmawiam z ludźmi, nie tylko z trenerami, i konkluzja jest jedna – takiego wyboru prezes PZPN nie powinien dokonać. Ba, nie brakuje bardziej kategorycznych stwierdzeń, że nie miał prawa tego zrobić! Jeden z dziennikarzy, z którym jestem w częstym kontakcie napisał mi sms-a „Trenerze, czas umierać”. Piast Gliwice ma jedną z lepszych ofensyw w lidze. Przynajmniej na wszystko sprawia, że na razie trudno przewidzieć, jakie może być optymalne zestawienie ataku Piasta. Opcji jest kilka i wszystko zależeć będzie od pomysłu trenera Waldemara Fornalika. W ostatnim czasie gliwiczanie grali jednym wysuniętym napastnikiem i to nie jest dobra wiadomość dla nowych snajperów. Oznacza bowiem tyle, że ktoś będzie musiał zadowolić się rolą zmiennika. No, chyba że Piast zacznie grać dwójką z przodu. Trener Fornalik w Ruchu Chorzów tak grywał, a duety Sobiech – Niedzielan czy Piech – Jankowski radziły sobie świetnie. Jest również inna opcja. Sappinen zostanie przekwalifikowany na typową „10”, będzie grał czasem za, a czasem obok Kamila Wilczka. – Lubię zdobywać dużo bramek jako napastnik, ale zawsze najważniejszą rzeczą jest dobro zespołu. Zdaję sobie sprawę, że moja skuteczność może wpływać na zdobycz punktową – mówi Estończyk.„Sport” potwierdza nasze informacje sprzed kilku dni. Jimenez rusza do Kanady.– Temat nie jest jeszcze zamknięty, ale wygląda, że Jesus odejdzie – informuje nas Tomasz Młynarczyk, który do poniedziałku pełnił funkcję prezesa Górnika, a teraz ponownie jest członkiem Rady Nadzorczej. Zresztą z klubem związany jest od kilkunastu lat. – Wolą właścicieli było to, żeby pełny skład został. Oczywiście z Jimenezem była inna kwestia, bo na jego odejście nie mamy wpływu. Ale reszta zostanie. Jeżeli będą transfery zawodników, to takich, których trener nie widzi w składzie – wyjaśnia Tomasz Młynarczyk. W klubie już zaczęto rozglądać się za nowym napastnikiem. – Jeżeli transfer „Hessiego” zostanie sfinalizowany, to przydałby się ofensor, ale to skomplikowana układanka, bo jeden musi odejść, musi też być zgoda trenera na ewentualne zatrudnienie kogoś innego – mówi były prezes Sanogo może wrócić do Zagłębia Zagłębie szykują się do pierwszego sparingu w Turcji, a tymczasem w Sosnowcu ważą się losy powrotu Vamary Sanogo na Stadion Ludowy. Francuz wciąż jest piłkarzem Górnika Zabrze, ale dostał wolną rękę w poszukiwaniu nowego klubu. Nie można więc wykluczyć, że w tej sytuacji odnajdzie się w Zagłębiu. W Sosnowcu przyznają, że jest pomysł sięgnięcia po piłkarza doskonale znanego na Ludowym. – Tak, rozmawiamy z Sanogo i być może wkrótce do nas dołączy, natomiast w chwili obecnej Vamara ciągle jest piłkarzem Górnika Zabrze – ucina Łukasz Girek, prezes sosnowiczan. W stolicy Zagłębia doskonale znają piłkarskie walory Francuza. Obawy może jedynie budzić stan zdrowia piłkarza, który dyplomatycznie rzecz ujmując, jest dość podatny na urazy. Zatem jeśli dojdzie do transferu, to dopiero po uprzednich szczegółowych badaniach medycznych. Sanogo miałby być alternatywą dla Szymona Sobczaka. Nemanja Nedić podpisał nową umowę z GKS-em Tychy. Mówi o tym, dlaczego chciał zostać w stoper, który po rundzie jesiennej przez fanów tyskiej drużyny w plebiscycie sponsorowanym przez firmę Hilze, został najbardziej wartościowym zawodnikiem zespołu, ma też dodatkową motywację do ciężkiej pracy. W nowy rok wszedł bowiem z przedłużonym kontraktem obowiązującym do czerwca 2024 roku i przebywa już w Polsce ze swoją rodziną, a jednocześnie może w miarę swobodnie rozmawiać w naszym ojczystym języku. – Było co prawda kilka ofert z innych klubów, ale przede wszystkim chciałem uszanować ludzi, którzy mi zaufali i dzięki którym mogłem się zaprezentować na polskich boiskach – mówi filar tyskiej obrony. – Szczerze mówiąc szybko się dogadaliśmy i nie musieliśmy zbyt długo rozmawiać o warunkach kontraktu. Cieszę się, że zostałem w Tychach, a jeszcze bardziej będę się cieszył, gdy razem wywalczymy awans do ekstraklasy. […] Kibice GKS-u Tychy ciągle czekają na informację o nowym zawodniku, który będzie mógł zagrać w tyskim zespole zarówno w środku boiska, jak i na pozycji stopera. Na razie jednak ta przestrzeń jest domeną mierzącego 196 centymetrów czarnogórskiego filara. – Robię to, co umiem. Może nie zawsze gram najlepiej, ale zawsze daję z siebie sto procent możliwości w tym momencie. Tak jak prezentowałem się do tej pory, tak będzie zawsze. To mogę obiecać. Mam nadzieję, że to przełoży się na dobre wyniki zespołu – kończy Nemanja ExpressCiekawostki o Czesławie świat przyszedł w Brzozówce, gdzie mieszkał jego dziadek. Miejscowość teraz jest w granicach Białorusi, a kiedyś należała do dawnego ZSRR. To właśnie dlatego Michniewicz miał paszport Związku Radzieckiego. […] Jako dziecko zbierał znaczki. Opowiadał, że uzbierał kilka klaserów. Z czasem jednak wszystkie rozdał znajomym. Wspominał, że z tego okresu pozostał mu sentyment do takich seriali jak „Czterej Pancerni i Pies”, „Janosik”, „Czterdziestolatek” czy „Alternatywny 4” […] Na jego stronie internetowej pod hasłem „Największe marzenie trenerskie” widnieje wpis: prowadzenie reprezentacji Polski. Właśnie zrealizował ten cel. Wcześniej pracował z kadrą Nawałka zapewnia, że Czesław Michniewicz może na niego liczyć.„Super Express”: – Wróćmy do rozmowy z prezesem Kuleszą w miniony czwartek. Czuł pan, że długość kontraktu jest tym, co może przeszkodzić sfinalizowaniu umowy? Adam Nawałka: – Ustaliliśmy pewne warunki i tego się trzymaliśmy. Ja nie zmieniałem absolutnie niczego – ani długości kontraktu, ani wysokości wynagrodzenia. Dementuję to, co ukazywało się w mediach, że przelicytowałem wcześniej ustalone warunki. Prezes Kulesza przyjął do wiadomości, że nie godzę się na trzymiesięczny kontrakt. PZPN przysłał do mojego prawnika draft umowy mającej obowiązywać do końca roku i tak zostało odesłane. – Ma pan żal, skoro okazało się, że nowy selekcjoner Czesław Michniewicz dostał kontrakt do końca roku, czyli taki, jaki proponowano panu na początku? – Nie mam żalu, bo nie czułem się selekcjonerem. Za długo jestem w tym biznesie, żeby nie wiedzieć, jak to działa. Dopóki nie ma podpisów, to nie ma ważnej umowy. Byłem przygotowany na to, że mogę podjąć pracę, ale po ostatecznej decyzji nie ma we mnie negatywnych SportowyGrzegorz Krychowiak w dużym wywiadzie dla „PS”. Mówi o nowym Polsce nominacja Czesława Michniewicza wzbudziła wiele emocji. Trudno od nich uciec, nawet będąc za granicą. Nawet gdybym nie chciał, nie dałoby się nie zauważyć różnych komentarzy. Jako zawodnik, który gra w kadrze od wielu lat, nauczyłem się nie przywiązywać dużej wagi do tego, co się mówi i pisze. To powinno zejść na drugi plan, nie zaprzątać nam głowy. Każdego trenera i każdą drużynę obroni wyłącznie wynik. Jeśli awansujemy do mistrzostw świata, krytyka zniknie. Jeśli zrealizujemy cel, wszystkie inne sprawy zejdą na dalszy plan. Tego się trzymam. W jednym z wywiadów opowiedział się pan po stronie Adama Nawałki. Jako piłkarz koncentruję się na swojej robocie, prezes Cezary Kulesza podjął decyzję, to znaczy, że to jest najlepsza opcja. O trenerze Nawałce wspomniałem, bo zapytano mnie o porównanie dwóch kandydatów: Andrija Szewczenki i właśnie jego. W tym pojedynku, według mnie, więcej szans miał ten drugi, choćby dlatego, że znał zespół i piłkarzy. Temat jest zamknięty, idziemy do przodu, koncentrujemy na dwóch najbliższych meczach. Przyspieszamy współpracę na linii sztab – zawodnicy i myślimy o marcowym starciu z Rosją. Do tego meczu podchodzi pan z niepewnością czy nadzieją? Z ogromną nadzieją. Po listopadowej porażce z Węgrami spadła na nas wielka krytyka, ponieważ w barażach byliśmy losowani z drugiego koszyka. Skoro nie trafi liśmy na Portugalię i Włochy, to trzeba uznać, że los nam sprzyjał. W Moskwie czeka nas bardzo trudny mecz. Rok temu grałem tam mniej więcej o tej porze przy kilkunastostopniowym mrozie, pod koniec marca tam jeszcze nie będzie ciepło. Musimy być gotowi na mogę nie zapytać: jak pan skomentuje odejście Paulo Sousy? Sposób, w jaki to wszystko się potoczyło, określę jednym słowem: wstyd. Portugalczyk pokazał zupełny brak szacunku i respektu nie tylko dla piłkarzy, ale przede wszystkim dla kibiców. Występy w reprezentacji czy jej prowadzenie to ogromny przywilej i duma. Usłyszałem tłumaczenie, że podjął pracę w jednym z lepszych klubów świata. Zabolały mnie te słowa, bo Polska to kraj z piękną historią, wybitnymi piłkarzami i ogromną szansą na wyjazd na mundial – najbardziej prestiżowy turniej. Może gdyby chciała go Barcelona czy Real… Zachowanie pokazało tylko poziom tego człowieka. Już podczas ostatniego zgrupowania w Hiszpanii czułem, że coś jest nie tak. Atmosfera była jakaś inna, nazwałbym ją piknikową. Któregoś dnia nie przyszedł nawet na obiad. Pytałem Wojtka Szczęsnego, gdzie jest trener. Okazało się, że był zajęty jakąś rozmową. Odebraliśmy to jako brak szacunku wobec drużyny. Niczego nie ujmuję zagranicznym trenerom, ale przy wyborze selekcjonera patriotyzm też jest bardzo ważny. Portugalczykowi zabrakło taktu i odpowiedniego podejścia. Żurkowski, Wieteska, Jagiełło, Szymański. To piłkarze, którym może przyjrzeć się Czesław dla którego wybór Michniewicza na selekcjonera to znakomita wiadomość, jest Szymon Żurkowski. Jego historia różni się od tej Szymańskiego, wypadł z kręgu zainteresowania trenerów kadry na własne życzenie. Trzy lata temu wydawało się, że wskoczy do dorosłej drużyny narodowej z przytupem, jednak wyjazd do Włoch okazał się bolesnym zderzeniem z rzeczywistością poważnej piłki – odbił się od Fiorentiny, przepadł na kilkanaście miesięcy. Dopiero wypożyczenie do Empoli go odrodziło, zaczął regularnie grać w Serie B, utrzymał miejsce w składzie po awansie do Serie A. – Zbiera w Empoli świetne recenzje – zauważa Michniewicz, sugerując, że to jeden z piłkarzy, których bardzo poważnie weźmie pod uwagę, wysyłając powołania na marcowe mecze. Mateusz Wieteska to następny piłkarz, dla którego nominacja dla Michniewicza może stanowić przełom w karierze. Kiedy nowy selekcjoner pracował przy Łazienkowskiej, po awansie Legii do Ligi Europy głośno i wyraźnie mówił, że ten młody obrońca zasługuje na powołanie do drużyny narodowej. Był jego podstawowym defensorem w młodzieżówce, stawiał na niego w Legii, teraz będzie mógł zrealizować swoje słowa sprzed pół roku i poprowadzić go w biało- czerwonych barwach. Dla większej liczby piłkarzy drzwi do niej powinny się otworzyć w Lidze Narodów, kiedy będzie czas, by poeksperymentować. Może wtedy do kadry wróci ulubieniec Michniewicza z młodzieżówki Dawid Kownacki, który wiosną może odbudować się w Lechu? Może nastanie odpowiedni czas dla pomocnika Brescii Filipa Jagiełło, dość regularnie występującego w Serie B? A może zdecyduje się powołać na lewą obronę Kamila Pestkę, na którego stawiał w U-21?Dd Kownacki to transfer, który pokazuje, że Lech idzie na wiadomo, że rozwiązaniem tego problemu może być właśnie 24-latek. Tyle tylko że Kownackiego trzeba odbudować. – To piłkarz, który potrzebuje zaufania – tak opisywał napastnika Czesław Michniewicz. Selekcjoner pierwszej reprezentacji współpracował z napastnikiem w kadrze młodzieżowej i nawet mianował go kapitanem drużyny. Kownacki za zaufanie odpłacił się najlepiej, jak mógł – czyli strzelając gole. Na to samo liczy Skorża, też doskonale znający zawodnika. Dla Kownackiego pół roku, które ma spędzić przy Bułgarskiej, to ogromna szansa na powrót do formy. Tak naprawdę od sezonu 2018/19 jego kariera mocno wyhamowała. Owszem, duży wpływ na taki obrót spraw miały kontuzje, ale nie tylko one są temu winne. W Niemczech zarzucano mu brak zaangażowania i problemy z koncentracją. A bez tego raczej trudno o wypracowanie odpowiedniej formy. Dlatego powrót do Poznania może się okazać dla Kownackiego strzałem w dziesiątkę. Przy Bułgarskiej spędzi tylko pół roku, ale to powinno wystarczyć, by nabrać pewności siebie i znów ruszyć na podbój mocniejszych lig. Zresztą w taki scenariusz wierzą nie tylko osoby związane z Kolejorzem, ale też szefowie Fortuny, którzy w umowie wypożyczenia nie zgodzili się na zapis o możliwości pierwokupu piłkarza. Ramil Mustafajew czuje się warszawiakiem. W barażach będzie jednak kibicował ma pan polskiego obywatelstwa? Pytam, bo bez niego nie jest pan traktowany jako młodzieżowiec. Na razie nie mam. Już w czasie gry w Talencie Warszawa wraz z trenerem oraz prezesem staraliśmy się, abym otrzymał polskie obywatelstwo. Niestety, coś nie wyszło. W tamtym momencie przeprowadzałem się do Rzeszowa, co mogło negatywnie wpłynąć na uzyskanie obywatelstwa. Będąc zawodnikiem Stali, dalej staraliśmy, się żeby je uzyskać. Dostarczyliśmy wszystkie dokumenty, więc sprawa miała zmierzać w dobrą stronę. Teraz wróciłem do Warszawy, więc zobaczymy, co będzie dalej. Sądzę, że to kwestia czasu, kiedy je otrzymam. Przy okazji zapytam pana o marcowy mecz barażowy o wejście do fi nałów mistrzostw świata pomiędzy Rosją a Polską. Komu będzie pan kibicował? Większość życia spędziłem w Polsce, ale przy okazji takiego spotkania w sercu zawsze będzie Rosja. Nie mogę nie zapytać pana o aktualnego trenera Stali Rzeszów Daniela Myśliwca. Jak się z nim współpracowało? Jest to młody trener. Ma bardzo fajną wizję zespołu, a dla zawodników chce jak najlepiej. Nie blokuje piłkarzy, pozwala im być sobą na boisku, ale również poza nim. Ceni sobie szczerość z każdym, z kim współpracuje. Uważam, że trener Myśliwiec może niedługo pracować w ekstraklasie – czy to ze Stalą, czy z innym klubem. Bardzo dobrze go wspominam i wiele mu zawdzięczam, dał mi szansę pokazania się w piłce seniorskiej. Antoni Bugajski i Jakub Radomski, czyli felietoniści „PS” o Zdaję sobie sprawę, że za chwilę kwestia 711 połączeń telefonicznych Czesława Michniewicza z „Fryzjerem” oraz barwnych zeznań byłegotrenera Lecha Poznań w prokuraturze stanie się tak oklepana, że zwyczajnie męcząca. Przyjdzie moment, że ludzie o tym uparcie przypominający zaczną być traktowani jak niegroźni wariaci, którzy mają obsesję na punkcie jakże sympatycznego pana Czesława. Całkiem możliwe, że z punktu widzenia interesów PZPN właśnie o to toczy się gra. Niechaj się więc dziennikarze i kibice kłócą o Michniewicza – ważne, że na szczytach władzy w ocenie jego kwalifi kacji etycznych do prowadzenia kadry narodowej panuje idealna zgoda. Wybór selekcjonera został przecież zaakceptowany przez zarząd jednomyślnie, a gdyby mógł głosować Boniek, zapewne też byłby za. Radomski: Szkoleniowcowi nie postawiono żadnych zarzutów w tej sprawie, nie dostał wyroku. Mamy sami go teraz karać, nie dopuszczać do pracy na pewnym poziomie (podczas gdy wcześniej dopuszczaliśmy), nawet jak miałoby to oznaczać stratę dla naszej kadry, bo możliwe, że zrobił w przeszłości coś złego? Bo ta liczba 711 połączeń i uważna lektura zeznań oraz ustaleń prokuratorów rodzą wątpliwości? Mamy w sobie coś takiego jako naród, że lubimy ferować radykalne wyroki, szukać w innych czerni, gdy okazuje się, że nie są krystaliczni, nawet wtedy, gdy nie do końca poznaliśmy realia. Ja zawsze uważałem, że jeżeli ktoś w odległej przeszłości w pewien sposób zawinił, ale ma ku czemuś olbrzymie kompetencje, powinno się pozwolić mu je rozwijać. W przypadku Michniewicza nie ma żadnej dowiedzionej winy, a to, że na swojej pracy zna się jak mało kto w tym kraju, nowy selekcjoner dowiódł niejeden raz w ostatnich latach. fot. FotoPyK} на все сто процентов, на сто процентов — самые популярные переводы слова «na sto procent» на русский. Пример переведенного предложения: Zgadzam się z Tomem na sto procent. ↔ Я согласен с Томом на сто процентов.

@jmuhha po pierwsze, ich rodzice płacili w podatkach na darmową edukację, po drugie idąc tym tropem to każdy kto wyjechał do Anglii powienien oddać za edukacje w podstawówce. Po trzecie, jeżeli lekarze wyjeżdżają z kraju gdzie służba zdrowia jest publiczna, to oznacza ze to państwo/rząd nie umie zatrzymać lekarza i to politycy powinni płacić za to ze nie potrafią zatrzymać w kraju wykształconych ludzi udostępnij Link @Panas: ale pomysł z odpracowaniem nie różni się za bardzo od korporacyjnej lojalki. Dostajesz extra płatne szkolenie (argument z rodzicami płacącymi podatki nietrafiony, bo studia medyczne są wielokrotnie droższe os innych) w strategicznej dziedzinie. Przecież takie odpracowanie chirurgii np. poprzez nakaz pracy w kraju 10 lat lub oddanie % kosztów to robienie z kraju korpo - marzenie każdego libka. udostępnij Link @jmuhha: ci co są tak naiwni żeby tu zostać odpracowują to przez kilka pierwszych lat swojej pracy, kiedy pracują za śmieszne stawki. Co ma IT do lekarzy to nie bardzo wiem. udostępnij Link @jmuhha: najlepiej kajdanami do biurka przykuc i bić szpadlem po głowie za każdym razem jak nie wie jak leczyć. Przy próbie opuszczenia kraju otwierać ogień na granicy. Nikt i nic z Narodowego Burdelu niech żywe nie ucieknie, bo kto będzie robił na pisiorstwo? udostępnij Link @jmuhha: To ten skurwiały kraj z kartonu mi powinien zwracać podatki przy deklaracji wypierdolenia z tego pizdziejewa udostępnij Link @jmuhha: jeśli lekarze mają płacić, do dlaczego nie reszta studentów darmozjadów? Może wtedy nie byłoby takiej nadprodukcji magistrów. udostępnij Link @jmuhha Już pomijam absurdalność tego pomysłu. Ale jest stara zasada - "z niewolnika nie ma pracownika". udostępnij Link @jmuhha: w tym kraju zaraz ze służbą zdrowia będzie tak źle, że to państwo będzie płaciło maturzystom, żeby zostawali medykami udostępnij Link @jmuhha: nie powinno być państwowych studiów, wszystkie powinny być płatne, a najzdolniejszych pochodzących z biednych rodzin, wspierać stypendiami. Wtedy nie byłoby dylematu, czy należałoby coś odpracować, czy coś oddać. udostępnij Link @jmuhha: Albo płaca wszyscy albo nikt. Rozważanie czy akurat nie dopierdolic jakiejś konkretnej grupie to podludzki, pisowski styl gry, a ja się tak nie zniżam. udostępnij Link @jmuhha: a co z wszystkimi absolwentami kulturoznawstwa i stosunków międzynarodowych, których uczelnie co roku wypluwają masy, a nie pracują potem w zawodzie? udostępnij Link @jmuhha: Zastanawia mnie jak np. pierwszy semestr czy dwa semestry lekarskiego gdzie kują te biblie anatomiczne na pamięć i nie dają odpocząć mózgom od zapamiętywania biologii i chemii jest wyceniany na 32k od osoby, gdzie semestr stacjonarny na takiej polibudzie jest/był wyceniany chyba około 4 razy taniej, a mnóstwo kierunków mialo dostęp do fajnego i niezbyt taniego sprzętu. . . . kliknij, aby rozwinąć obrazek . . .źródło: udostępnij Link @xfin: Chyba chodzi o pensje pracowników, większość prowadzących zajęcia to lekarze, często z doktoratami. Co nie zmienia faktu ze te studia nie są warte takich pieniędzy. udostępnij Link @jmuhha: Powinni wyjechać przed podjęciem studiów, żeby nikt ich w takie sytuacje nie mieszał. udostępnij Link A wykopki dalej brna w te gownobajty, napisane w ten sposob, zeby wzbudzic jak najwiecej kontrowersji. (－‸ლ) udostępnij Link @jmuhha: obiecano im darmowe studia, jak się zapisywali były darmowe? to nic nie mają płacić takie tematy (obowiązek odpracowania albo płatność za studia) powinny być wdrożone przed rozpoczęciem studiów - więc nie widzę problemu by taki system wrzucić dla przyszłego rocznika akademickiego udostępnij Link Moim zdaniem faje postujące takie wysrywy powinny uiszczać opłatę 50zł udostępnij Link @jmuhha: Żeby rozwiązać ten problem nie powinno być publicznych uczelni wyższych. Powinno być jak w stanach, czyli bierzesz kredyt na studia a później go spłacasz. Wbrew pozorom rozwiązało by to dużo problemów gówno kierunki niepotrzebne na rynku pracy. udostępnij Link @jmuhha: Młody konował here, który został. Sprawa jest prosta. Albo studenci wszystkich kierunków płacą za studia, albo nikt. Jak już ktoś dobrze podsumował - z niewolnika nie ma pracownika - w 1000% się zgadzam. Od siebie tylko dodam co najbardziej wkurwia mnie i moich kolegów: 1. Komputer i klikanie - milion formularzy, dokumentacji, którą trzeba wyklikiwać wykorzystując jakąś zamulającą stację, bo taka firma obsługująca wygrała przetarg. Oczywiście papiery są ważne i w mojej specce są ochroną w często wytaczanych sprawach, ale nie może być tak, że przyjmuję pacjentkę na oddział 1,5h (sic!) bo klikologia. 2. Brak wykorzystania w pełni potencjału innych zawodów medycznych - wiele rzeczy mogą robić położne, pielęgniarki, fizjo i farmaceuci. Czemu tego nie robią? Bo co prawda uprawnienia istnieją, ale nikt za to nie zapłaci dodatkowo, a korzystanie z nich to dodatkowa odpowiedzialność. Dlatego nikomu się nie chce tego robić. Po co ryzykować dla obcych ludzi, którzy w pierwszej chwili będą wdzięczni za ratunek, a za 6 mc pozew od kancelarii Malanowski & Partnerzy bo użyłeś gazika 3x3 zamiast 10x10 i tym samym nie zapobiegłeś krwotokowi. 3. Refundologia czyli wiedza na temat stawek refundacji - w mojej specce marginalne znaczenie, u moich znajomych na rodzinnej, internie, pediatrii to sens życia zawodowego. 4. Możliwość robienia sobie prywatnego folwarku na państwówce. Wielu w momencie uzyskania dyplomu specjalisty, a to jest wiek ok. 32-35 lat, zapomina nagle jak się korzysta z komputera i całe dnie spędza pijąc kawę oraz przeglądając zalando w międzyczasie obrabiając prywatę, która z formalnego punktu widzenia nie powinna mieć miejsca. Oczywiście opisanie wszystkiego, wydanie recept, zwolnień, dokumentowanie spada na młodego, który i tak ma mnóstwo bieżącej pracy, a przez to staje się darmowym pracownikiem czyjejś prywatnej praktyki. I chyba to tyle. udostępnij Link @jmuhha: Przede wszystkim ich starzy płacili kupę hajsu w podatkach więc w żadnym wypadku. Idąc tym tropem, jak wyjeżdżam z kraju powinni mi zwrócić podatki, które wpłaciłem. Gdzie jest mój hajs kurwie? ( ͡° ͜ʖ ͡°) udostępnij Link @jmuhha: ci co obecnie studiuja nic nie powinni, ale mozna pomyslec nad zmiana systemu i wtedy przyszly student ma do wyboru czy podpisuje umowe: studia za friko i odpracowac czy placic za studia i nic nie musiec. udostępnij Link Czy waszym zdaniem lekarze uczący się w Polsce powinni oddać pieniądze za swoje studia / lub zadeklarować, że je odpracują? Nawet jeśli nie wyjeżdżają? Przypomnę tylko, że semestr medycyny to około 32 k a np prestiżowej informatyki to 4-10k @jmuhha: Studia powinny być płatne przy powszechnym systemie stypendialnym ¯\_(ツ)_/¯ udostępnij Link udostępnij Link @jmuhha albo wszyscy albo nikt. Jak dla mnie panstwowe uczelnie powinny byc platne i skonczylby sie problem z magistrami sprzedajacymi w maku. udostępnij Link chyba bot napisze wklejajacego ten komentarz źródło: udostępnij Link @jmuhha: każdy student powinien płacić za edukacje w razie emigracji, nawet jeżeli nie skonczy kierunku. Wtedy skonczyliby się wieczni studenci, panda 3 i inne takie chujostwa udostępnij Link @jmuhha no tak, typowe lewackie myślenie, zabrać na siłę w podatkach mówiąc że to dla wspólnego dobra a późnej jeszcze kazać się po rękach całość za to, że coś się oddało. A przy wyjeździe żądać zwrotu udostępnij Link @jmuhha: No tak dopierdolmy jeszcze bardziej grupie zawodowej której mamy niedobór na 100% nie pogłębi to problemu. Gratuluje genialnego pomysłu udostępnij Link @jmuhha: Ja bym dołączył do dyskusji dwa dodatkowe przypadki: - czy studenci którzy zrezygnowali w trakcie studiów z danego kierunku i nie skończyli innego powinni oddawać za nie pieniadze? - albo czy studenci którzy po ukończeniu studiów nie pracują w zawodzie, tylko za kwoty minimalne np w nisko kwalifikowanych zawodach powinni zwracać pieniądze? Jak się bawić, to się bawić ( ͡° ͜ʖ ͡°) Wg mnie studia powinny być zrewidowane, tak aby absolwenci wnosili jakąś wartość do gospodarki. Mniej miejsc, większe wymagania, długoterminowe planowanie karier absolwentów i postawienie na technika i szkoły zawodowe (mechanicy, elektrycy, budowlańcy, fryzjerzy, kosmetyczki, etc nie potrzebują studiów, żeby dobrze zarabiać i robić to, na czym się znają). udostępnij Link @Mac02: nie, liceum i podstawowka są obowiązkowe zgodnie z prawem, studia nie są udostępnij Link @jmuhha: ja pierdole ile jeszcze razy wrzucisz ta ankietę? Tak bardzo cię dupa boli, że nie dostałaś się na medycynę? udostępnij Link @Mac02: w strazy pozarnej, kiedy konczysz studia oficerskie stacjonarne na SGSP masz obowiazek wypracowania ilustam lat w Polsce. chyba 3 albo 5, bo przez okres studiow masz zakwaterowanie, zarcie, umundurowanie za free. Ale lekarze chyba musza tez pare lat przepracowac w PL, wlasnie zeby odpracowac czas studiow, inaczej zwrot kasy. wiec to juz chyba jest udostępnij Link @jmuhha Wręcz odwrotnie. Medycyna jako ważna dla społeczeństwa powinna być właśnie nie odpłatna aby zachęcać ludzi do studiowania. Jakieś europeistyki czy inne teologię powinny być odpłatne. udostępnij Link @MelBrooks: Mówisz o studiowaniu na kierunku wojskowo- lekarskim, w ramach którego podpisujesz umowę z MONem, dostajesz w trakcie studiów żołd, a jeśli zrezygnujesz musisz te pieniądze zwrócić. W każdym innym przypadku lekarz nie musi pracować w Polsce po studiach. udostępnij Link @jmuhha: wszystkie kierunki studiów powinny być na zasadzie, że przepracujesz xx lat w zawodzie w kraju i masz kredyt czysty. Skończyły by się kierunki typu europeistyka itp. szkoły lansu i bansu na koszt podatnika. udostępnij Link @jmuhha Czy patusy które wyjeżdżają za granicę po skończeniu podstawówki też powinny oddać za edukację? W końcu nauczyli się tam pisać i czytać udostępnij Link @jmuhha: za błędy interpunkcyjne, które robisz, powinnaś oddać kasę, którą zmarnowano, na Twoją edukację podstawową. udostępnij Link @jmuhha: Powinien być to powszechny przepis obejmujący wszystkich absolwentów państwowych uczelni. udostępnij Link @jmuhha: Jeżeli skończysz szkole oficerska to podpisujesz deklarację że będziesz służyć przez kolejne 10-15 lat ( nie pamiętam dokładnie). Jeżeli odejdziesz wcześniej to musisz oddać kasę za studia około 35k. udostępnij Link @jmuhha: a co powiesz na to że w podatkach na jego studia złożyli się już jego dziadek i babka, ciotka wujek ojciec i matka.? Przez ostatnie 50lat płacili podatki żeby młody mógł iść na studia udostępnij Link prestiżowej informatyk @jmuhha: ratowanie zdrowia, dbanie o ich poczucie czy ratowanie życia > osoby sprzątające > prestożowy kucyk it udostępnij Link @MelBrooks no i to jest różnica właśnie. Jako oficer masz jedzenie mundur itd, a jako lekarz po studiach zarabiasz tak słabo ze w większości rodzice cię muszą utrzymywać do czasów ukończenia specjalizacji po studiach udostępnij Link @Wilkudemoner no nie, bo są ludzie którzy to robią z pasji i chęci pomocy innym. A są też ludzie którzy poza chęcią pomocy innym chcą kupić sobie samochód i utrzymać godnie rodzinę. A dwa, w Afryce nie ma jakieś nadwyżki lekarzy, a wręcz przeciwnie:) udostępnij Link @jmuhha: Wszyscy wyjeżdżają co mają sprawne nogi i głowy - studia lekarskie są droższe, ale czy aż tak by ścigać tylko i wyłącznie lekarzy? Zresztą posłanka PiSu dała swoje błogosławieństwo lekarzom na wyjazd: "Niech Jadą". udostępnij Link ich rodzice płacili w podatkach na darmową edukację @Mac02: przecież to tak nie działa, jakby tak było to każdy rodzic płaciłby inną stawkę. Ludzie wokół zrzucają się i każdy płaci, bo założenie jest takie że wykrztałcony lekarz będzie społecznie pożyteczny. Jeżeli wyjedzie pracować w Niemczech to jest to strata ze społecznego/krajowego punktu widzenia. Chyba że po zdobyciu doświadczenia wróci leczyć obywateli państwa które łożyło na jego edukację. Studia wyższe nie powinny być darmowe, rodzi to wiele patologii na uczelniach. Edukacja podstawowa do szkoły średniej działa w miarę jednolicie i można ją łatwo kontrolować, jakość nauczania na uczelniach wyższych jest niestety niemierzalna w krajowym publicznym systemie. Zachód wykorzystuje biedne kraje podkradając im specjalistów, to samo dzieje się w Afryce, gdzie każdy dobrze wykrztałcony inżynier czy lekarz ucieka do lepiej płatnego kraju. Koniec końców kasjerki składają się na lekarzy, którzy będą leczyć Niemców czy Anglików, jednocześnie w kraju nie ma specjalistów na których wykrztałcenie składają się obywatele. Jest to jeden z powodów przyjęcia nas do UE, korzyści z wykrztalconej kadry, nie ponosząc kosztów tego wykrztałcenia. Jeżeli nie widzisz w tym problemu społecznego, który wymaga reformy to coś z tobą nie tak. Osobiście nie miałbym nic do tego aby osoby już wyjeżdżały bo prawo nie powinno działać wstecz. Jednak prywatne uczelnie wyższe działają sprawniej co pokazują rankingi w których uczelnie prywatne górują nad publiczymi. udostępnij Link Dlaczego tylko lekarze? Jak kogoś obarczać opłatami to równy ryczałt dla wszystkich studentów w Polsce. Może wówczas zlikwidowane zostałyby gównokierunki w Akademi rolniczej w Pierdziszewie Środkowym. udostępnij Link @j3sion: to, argument jest tak absurdalny że szkoda gadać. Czyli jeżeli nie pojde na studia to oddadzą mi pieniadze ktore moje rodzice na to płacili? czy osoby bezdzietne beda placily mniejsze podatki? czy dzieci z domu dziecka albo z bezrobotnymi rodzicami nie mogą iść na studia? no nie, obywatele płacą za ogólne wykształcenie kadry w ich kraju, ICH KRAJU, nie wykształcenie programisty 15k ktory po roku wyjedzie do niemiec robić dla niemca i płacić niemcom podatki. Ma zostać w Polsce bo państwo polskie jako wspólnota obywateli mu te studia zasponsorowała. Ewentualnie opłacić pełną cene i spierdalać do reichu. udostępnij Link @Mac02: w strazy pozarnej, kiedy konczysz studia oficerskie stacjonarne na SGSP masz obowiazek wypracowania ilustam lat w Polsce. chyba 3 albo 5, bo przez okres studiow masz zakwaterowanie, zarcie, umundurowanie za free. Ale lekarze chyba musza tez pare lat przepracowac w PL, wlasnie zeby odpracowac czas studiow, inaczej zwrot kasy. wiec to juz chyba jest @MelBrooks: Zwrot jest tylko za stypendium/pensje i zakwaterowanie. Nie za same studia. Lekarze nie mają stypendium ani zakwaterowania. Za to spora część wyjeżdżających lekarzy pracuje jeszcze te parę lat w Polsce aby zrobić specjalizację. Choć są tacy którzy już specjalizację robią za granicą. udostępnij Link @j3sion tak jak wykształcony prawnik, ekonomista, inżynier - ma byc społecznie przydatny. Defacto płaci sie inne stawki. Lekarze statystycznie wywodzą sie z rodzin gdzie dobrobyt jest na wyższym poziomie niz średnia, stąd ich rodzice zapłacili więcej w podatkach niż Ludzie którzy wykształcili kasjera w żabce. (To jest skrót że rodzice płacą w podatkach stricte na studia, bo płacą na wszystko, na drogi, opieke lekarska, kościół i na TVP i na utrzymanie uczelni) My nie jesteśmy biednym krajem, wiec gdyby nie miliardy na bombelki, na górników na emerytury to było by na podwyżki dla lekarzy, pielęgniarki, nauczycieli. Zobacz ile kraje zachodnie wydają procent PKB na służbę zdrowia, a ile my ( my ok 5, oni 7) udostępnij Link @MelBrooks: Mówisz o studiowaniu na kierunku wojskowo- lekarskim, w ramach którego podpisujesz umowę z MONem, dostajesz w trakcie studiów żołd, a jeśli zrezygnujesz musisz te pieniądze zwrócić. W każdym innym przypadku lekarz nie musi pracować w Polsce po studiach. @Russel_Beagle Generalnie tak jest w mundurówce. Studenci WAT na wojskowym tak samo. udostępnij Link @jmuhha: powinni mieć coś takiego że albo robią specjalizację w polsce albo mają oddawać kase za studia. Tak samo jak jest z żołnierzami(muszą przepracować dla wojska minimum 10 lat po studiach, inaczej oddają pieniądze). Śmieszne są argumenty ludzi mówiących że każdy w takim wypadku powinien mieć to samo na każdym kierunku. Przykro mi ale studia przykładowo psychologiczne nie są ani tak drogie ani tak strategiczne dla kraju jak lekarski, wiec nie ma tu zupełnie żadnej symertii, to po prostu zupełnie inna sytuacja. udostępnij Link @TurboDynamo: Śmieszne są argumenty ludzi mówiących że każdy w takim wypadku powinien mieć to samo na każdym kierunku. Przykro mi ale studia przykładowo psychologiczne nie są ani tak drogie ani tak strategiczne dla kraju jak lekarski. to nie zmienia faktu że kosztują pieniądze, pieniądze państwa. Więc każdy student powinien albo odpracować jakiś okres w kraju (moim zdaniem 2x okres studiów) albo płacić udostępnij Link @jmuhha: Dlaczego ja mam płacić studia, a inni nie, co ma koszt do tego? Albo wszyscy od podstawówki albo nikt. Ktoś kto funduje taki pomysł by lekarze płacili za swoje studia ma gwóźdź wbity w mózg i chyba pragnie by było ich jeszcze mniej. Ja na tą chwile nie snuje wizji o wyjeździe z kraju, ale gdybym musiał płacić za swoją studia już teraz, a więc wziąć na to kredyt bo nie mam tyle kasy by opłacić 6 lat studiów, to pierwsza myśl na 1 roku to byłby pomysł wyjazdy z kraju. Dlaczego? Na spłacenie 200k kredytu tutaj musiałbym pewnie harować z 15/20 lat, gdzie zagranicą zrobiłbym to w 3/4 lata. Także wszystkim zwolennikom tego pomysłu bardzo go polecam, tylko nie zdziwcie się jak będzie was leczył kowal. udostępnij Link Dlaczego ja mam płacić studia @Furox: a dlaczgo żolnierze RP akurat w tym momencie płacą za studia jeśli nie popracują 10 lat w wojsku a ty masz mieć od nich lepiej, skoro służba zdrowia jest tak samo strategiczna? Ja na tą chwile nie snuje wizji o wyjeździe z kraju, ale gdybym musiał płacić za swoją studia już teraz, a więc wziąć na to kredyt bo nie mam tyle kasy by opłacić 6 lat studiów, to pierwsza myśl na 1 roku to byłby pomysł wyjazdy z kraju. Dlaczego? Na spłacenie 200k kredytu tutaj musiałbym pewnie harować z 15/20 lat, gdzie zagranicą zrobiłbym to w 3/4 lata. @Furox: musiałbyś płacić tylko gdybyś nie został w kraju na kilka lat po studiach. udostępnij Link @TurboDynamo: Ale wiesz, że na woj-leku po pierwsze jest niższy próg, po drugie mam na nim znajomych i otrzymują oni w czasie studiów żołd (jest im płacona de facto pensja już na studiach), a ja na zwykłym leku nic nie dostaje, nawet praktyki robię za darmo? No to teraz wiesz dlaczego muszą płacić jeśli nie przepracują potem tych 10 lat. udostępnij Link Czy waszym zdaniem lekarze uczący się w Polsce powinni oddać pieniądze za swoje studia / lub zadeklarować, że je odpracują? Nawet jeśli nie wyjeżdżają? Przypomnę tylko, że semestr medycyny to około 32 k a np prestiżowej informatyki to 4-10k @jmuhha: nie za bardzo rozumiem czym się różni student medycyny od architektury, budownictwa czy inżynierii? Polska przyjęła zasadę studiów bezpłatnych i zasady powinny być równe dla wszystkich. udostępnij Link Ale wiesz, że na woj-leku po pierwsze jest niższy próg, po drugie mam na nim znajomych i otrzymują oni w czasie studiów żołd (jest im płacona de facto pensja już na studiach), a ja na zwykłym leku nic nie dostaje, nawet praktyki robię za darmo? No to teraz wiesz dlaczego muszą płacić jeśli nie przepracują potem tych 10 lat. @Furox: no wiem dlaczego musza placic. Bo jest to strategiczny kierunek tak samo jak cywilny lekarski. Nie wiem co maja progi do placenia za studia, chyba tylko chciales sobie polechtac ego jaki od nich niby jestes lepszy xD udostępnij Link @TurboDynamo: Ciekawe, że odniosłeś się do najmniej istotnej rzeczy w mojej wypowiedzi. Czyżby brak argumentów na to drugą, wręcz kluczową rzecz, a mianowicie taką, że już w czasie studiów otrzymują PENSJE (żołd)?! A ja nie otrzymuje nic, tylko robie nawet praktyki za darmo. Próg też ma tu trochę do rzeczy, bo za studia niestacjonarne na leku się na przykład płaci i jest tam znacznie niższy próg przez co łatwiej się dostać. udostępnij Link @Furox: przeciez napisalem juz wszystko. To ty nie masz zadnego kontrargumentu na to że lekarski jest tak samo strategicznym kierunkiem jak studia wojskowe. Pensja nie ma nic do oddawania przez nich pieniędzy za studia - oni już w trakcie studiów są na służbie i to za nią dostają pieniądze a nie za studiowanie. Poczytaj ile więcej oni mają obowiązków od zwykłego cywilnego studenta - tak to za to im płacą. Coś jeszcze? Może wreszcie napiszesz coś odnoszącego się do moich argumentów zamiast przenosić rozmowę na nieistotne i łatwe do zbicia głupoty? udostępnij Link tak samo państwo powinno oddać podatki jak się wyjeżdża @kantek007: chujowe porównanie, podatki wykorzystujesz na bieżąco przecież udostępnij Link @TurboDynamo: Pensja ma tu bardzo dużo do rzeczy. Lojalki na 10 lat są właśnie dlatego, aby nie dochodziło do sytuacji, gdzie masowo po studiach lekarze od razu opuszczaliby wojsko. Przez co wojsko nie tylko traciłoby na tym, że ufundowało im studia, ale również płaciło im żołd tracąc wyszkolonego lekarza żołnierza. To ty piszesz nieistotne głupoty o "łechtaniu ego" w pierwszym poście (nic w nim nie było merytorycznego), dopiero w drugim poście po wytknięciu jakkolwiek próbowałeś się ustosunkować choć trochę merytorycznie. Nikt nikomu nie każe iść do wojska i wykonywać te dodatkowe obowiązkowi. Mają darmowe studia, dostają dodatkowo pensje to mają lojalki, ja też mógłbym dostawać 2k miesięcznie od szpitala (są takie oferty, byłoby podobnie jak w przypadku żołdu na woj-leku) gdybym podpisał z lojalkę, że będę potem dla niego pracował przez X lat. Ja też mam dodatkowe obowiązkowi w postaci praktyk i nikt mi za to nie płaci. udostępnij Link @Mac02: ja mam lojalke na garbie i nie placze, jestem za by to wprowadzic dla lekarzy ale tez uwazam by dostali 200 procent podwyżki. udostępnij Link @TurboDynamo: Progi mają tu bardzo dużo rzeczy. Może jeszcze nie odkryłeś tego, ale wyniki w nauce przekładają się później na lepsze finansowe warunki studiów?! Gdy szedłem na studia i gdybym był olimpijczykiem to oprócz jakże tych darmowych studiow to otrzymywałbym stypendium rektora w wysokości 8 stów miesięcznie! Całkowitą normą na świecie jest, że ludzie z lepszymi wynikami dostają lepsze oferty studiów. Lepsze wyniki w nauce ---> wyższe progi ----> lepsze warunki studiów Jakbyś jeszcze nie odkrył to istnieją cywilne studia niestacjonarne, niczym się nie różnią, prócz tym, że trzeba za nie płacić, ale próg jest znacznie niższy, że nawet ze średnio napisaną maturą idzie się na nie dostać, ale cóż trzeba płacić, ale jak to mówią "było się uczyć". Progi nie mają tu nic do łechtania ego, ale do lepszych warunków potem już tak. Zapytałbyś ludzi z woj-leku, to byś się dowiedział, że wielu z nich wolałoby by być na cywilnym leku, ale wyniki z maturki nie pozwoliły. Ba nawet zagranicą np. w USA gdzie masz studia płatne, osoby z lepszymi warunkowi średnio mniej płacą za studia, a Ci wybitni to nierzadko mają całkowicie zrefundowane studia. udostępnij Link @jmuhha: Nie powinni, studia są darmowe. Ale są państwa (np. Kazachstan) które dają studentom stypendia na studia za granicą, opłacają transport itp., ale po wszystkim wymagają przynajmniej X lat pracy w kraju. Takie coś jak najbardziej - chcesz studiować na bardziej atrakcyjnej uczelni za państwowe pieniądze to jest taka możliwość, ale musisz to jakoś odpłacić. O ile rozumiem celem jest ściąganie do kraju "know-how" z zagranicy udostępnij Link i to politycy powinni płacić za to ze nie potrafią zatrzymać w kraju wykształconych ludzi @Mac02: No ale jeżeli metodą ich zatrzymania jest właśnie odpłatność za studia? Może powiesz powinni więcej płacić lekarzom, żeby nie chcieli wyjeżdżać? Ok to składka zdrowotna w górę, wtedy wyjeżdżają nielekarze bo więcej netto dostaje się zagranicą i co wtedy? udostępnij Link @CzaryMarek nie nie, składka nie musi isc do góry. Wystarczy nie dawać na bombelki, na górników, na emerytury, na Ostrołęki, na wybory których nie było, na respiratory i nagłe pieniądze na służbę zdrowia i nauczycieli sie znajdą udostępnij Link To ty piszesz nieistotne głupoty o "łechtaniu ego" w pierwszym poście (nic w nim nie było merytorycznego), @Furox: uuu zapiekło xD Mają darmowe studia, dostają dodatkowo pensje @Furox: dostają pensje bo mają dodatkowe obowiązki Ja też mam dodatkowe obowiązkowi w postaci praktyk i nikt mi za to nie płaci. @Furox: może lekarz szlachcic tego nie wie ale na większości studiów są praktyki które w większości studenci robią za darmo(o ile nie jesteś programista) Jakbyś jeszcze nie odkrył to istnieją cywilne studia niestacjonarne, niczym się nie różnią, prócz tym, że trzeba za nie płacić, ale próg jest znacznie niższy, że nawet ze średnio napisaną maturą idzie się na nie dostać, ale cóż trzeba płacić, ale jak to mówią "było się uczyć". Progi nie mają tu nic do łechtania ego, ale do lepszych warunków potem już tak. Zapytałbyś ludzi z woj-leku, to byś się dowiedział, że wielu z nich wolałoby by być na cywilnym leku, ale wyniki z maturki nie pozwoliły. @Furox: to nie ma nic do rzeczy. Sugerujesz że ich lojalka jest kara za słabe wyniki w nauce co jest zwyczajnie śmieszne. Dalej nie odniosłeś się do moich argumentów tylko zmieniasz temat. Tak więc i ja nie zamierzam merytorycznie odnosić się do twoich. udostępnij Link @Mac02: To wtedy wyjeżdża grupa która jest najcenniejsza długofalowo dla każdego kraju- ludzie mający dzieci. udostępnij Link @CzaryMarek mówisz ze 500 plus, kasa na górników , kasa na TVP itd to jest coś co trzyma ludzi w tym kraju ?? udostępnij Link @Mac02: Kasa na TVP i górników to grosze, a kasa potrzebne do zatrzymania lekarzy (stosunkowo niedużej liczby ludzi) jest nieproporcjonalnie większa niż 500+ które zatrzymują w kraju dużo większą grupę ludzi. udostępnij Link @TurboDynamo: uuu zapiekło xD Uuu jakże merytorycznie, tak jak twój pierwszy post do mnie o progach. lekarz szlachcic Uuuu czyżby kompleks niższości xD Sugerujesz że ich lojalka jest kara za słabe wyniki w nauce. To nieprawda. Karą bym tego nie nazwał, ale jak to nazwiesz to twoja sprawa. Równie dobrze można powiedzieć, że ludzie ze średnią napisaną maturą na niestacjonarnym zwykłym leku płacą karę w postaci płacenia ze studia za to, że nie napisali biolki/chemi/matmy z rozszerzenia na 90/80%. Odniosłem się już do tego i nie będę się powtarzał po 70 razy. Widzę, że nawet nie chcesz się rozwinąć co do tego argumentu, jak powiązanie wyników z warunkami studiów, bo to faktycznie gwóźdź do trumny dla wszystkich twoich argumentów. Dalej nie odniosłeś się do moich argumentów tylko zmieniasz temat. Odniosłem się, wybrali gorsze warunki, bo mieli zbyt słabe wyniki by wybrać lepsze, nic nie zmieniam, tyle w temacie. Tak więc i ja nie zamierzam merytorycznie odnosić się do twoich. Uuu zapiekło ego z powodu braku argumentów to próbujemy się wykręcić xD Lepiej tak niż się przyznać, że plecie się głupoty i nie ma racji. Dobrze jak nie masz zamiaru się odnosić do moich argumentów tylko wybierać z mojej wypowiedzi mniej istotne rzeczy i na nie odpowiadać, a te niewygodne dla siebie przemilczeć, udając, że ich nie ma to zamykam temat i żegnam. udostępnij Link Ale 90% studiów medycznych w Polsce to prywatne studia, kosztujące 100-300 tys. zł Kto miałby coś "oddawać"? Co najwyżej państwo mogłoby oddawać te pieniądze lekarzom jako zwrot kosztów. udostępnij Link @Genny_Stefanetti: Dlatego powinno być tak: albo praca na państwowym albo prywata. Jak praca na państwowym to papier podpisuje, że nie będzie prywatnie przyjmował. Jak poleci w kulki to wysoka kara. udostępnij Link @CzaryMarek aby uzdrowić służbę zdrowia, według oficjalnego dokumentu ministerstwa zdrowia, potrzeba chyba ok 30 mld zł. Czyli mniej niż 500 plus. Zachód daje na służbę zdrowia 7 procent, Czesi tez, my niecałe 5. Te 30 mld dało by wlasnie ok tych 7 procent. Według mnie ludzie wolą żyć w kraju w którym mogą liczyć na służbę zdrowia, nie wydawać na prywatnych lekarzy i w kraju gdzie nie wyrzuca sie w błoto dziesiątek miliardów zl. Sprawdź jaką mamy demografię. 500 plus nie działa w nawet najmniejszym stopniu i nikogo nie zatrzymuje w tym kraju. Jeśli dla kogoś 500 zł to dużo, to wyobrażasz sobie taka rodzinę ze po zabraniu 500 plus spakuję rzeczy i wyjedzie z dziećmi zbierać szparagi na zachodzie? Nawet jeśli to nie będą to osobniki które pomagają tej gospodarce, a jedynie obciążają. udostępnij Link @Mac02: 2% pkb to ~50 mld złotych. Zresztą to i tak nie rekompensuje różnicy w pensjach, bo jak Polska będzie wydawać 7% swojego PKB i Niemcy 7% swojego, to i tak w Niemczech medycy będą zarabiać 3 razy więcej, bo mają 3 razy wyższe PKB. Czyli żeby realnie zatamować emigracje, trzeba by wydawać ok 20% polskiego PKB żeby wydawać nominalnie tyle co Niemcy i polscy medycy zarabiali tyle co niemieccy. udostępnij Link tak samo państwo powinno oddać podatki jak się wyjeżdża @kantek007: Niby dlaczego? Jak płaciłeś podatki, to otrzymywałeś usługi. W przypadku studentów to nie działa, bo nic nie płacąc otrzymują, a rodzice, no cóż tak jak OP napisał, studia medyczne to więcej niż 2 statystycznych rodziców w sumie zapłaci podatków przez całe życie. A rodzice nie finansowali swoim dzieciom przez podatki edukacji, tylko zwracali za swoją darmową edukacje przez podatki. Przecież jakby edukacja była prywatna i rodzice finansowali ją dzieciom, to nie robiliby tego na krzywy ryj, tylko domagali się opieki na stare lata, wystarczy spojrzeć na Chiny, tam rodzice zapewniają dzieciom edukacje, służbę zdrowia, ale w praktyce dzieci są niewolnikami swoich rodziców i muszą na nich harować całe dorosłe życie ( ͡° ͜ʖ ͡°) udostępnij Link @CzaryMarek ale nikt nie powiedział ze polski lekarz musi zarabiać tyle co niemiecki. Ja też nie zarabiam Tyle co Niemiec na bliźniaczym stanowisku w korpo, a mimo to pracuje tutaj. Chodzi o takie pieniądze aby nie musieli wyjeżdżać udostępnij Link @Mac02: Co to znaczy "musi"? Muszą bo umierają z głodu? Po prostu chcą wyjechać by zarabiać więcej, tak samo jak 4 miliony innych Polaków którzy też nie musieli często, a po prostu chcieli, żeby żyć lepiej. Sportowcy, aktorzy, też jak tylko mogą powiększyć zarobki to wyjeżdżają. udostępnij Link Uuuu czyżby kompleks niższości xD @Furox: nic z tych rzeczy, jestem programista i kiedy moi koledzy z liceum lekarze zarabiali po 10k siedząc 350 godzin na dyżurach ja dostawałem 15k za zwyczajne 8 godzin pracy. Karą bym tego nie nazwał, ale jak to nazwiesz to twoja sprawa. Równie dobrze można powiedzieć, że ludzie ze średnią napisaną maturą na niestacjonarnym zwykłym leku płacą karę w postaci płacenia ze studia za to, że nie napisali biolki/chemi/matmy z rozszerzenia na 90/80%. Odniosłem się już do tego i nie będę się powtarzał po 70 razy. Widzę, że nawet nie chcesz się rozwinąć co do tego argumentu, jak powiązanie wyników z warunkami studiów, bo to faktycznie gwóźdź do trumny dla wszystkich twoich argumentów. @Furox: czyli tak jak napisałem. To wg ciebie kara za słabe wyniki. Co jest bzdura ale ty tego nie rozumiesz bo masz kompleks wyższości. Uczciwa umowa z żołnierzem na studia to co innego niż studia w trybie niestacjonarnym. Sytuacja nie jest nawet w 1% analogiczna. Życie jeszcze wielokrotnie cię zweryfikuje. Odniosłem się, wybrali gorsze warunki, bo mieli zbyt słabe wyniki by wybrać lepsze, nic nie zmieniam, tyle w temacie. @Furox: dla ciebie gorsze, a dla innych lepsze. To nie jest to samo co studia niestacjonarne. Uuu zapiekło ego z powodu braku argumentów to próbujemy się wykręcić xD Lepiej tak niż się przyznać, że plecie się głupoty i nie ma racji. @Furox: to ty piszesz głupoty i ci się wydaje że masz rację tylko dlatego że uważasz się za lepszego od studentów wojskowych - to ty ciągle piszesz o lekarzach wojskowych - takie warunki mają też ludzie po WACIE który nie mają z medycyną nic wspólnego, jak rozumiem dla inżyniera mechatronika żołnierza taki kontrakt to też kara za słabe wyniki w nauce xD Dobrze jak nie masz zamiaru się odnosić do moich argumentów tylko wybierać z mojej wypowiedzi mniej istotne rzeczy i na nie odpowiadać, a te niewygodne dla siebie przemilczeć, udając, że ich nie ma to zamykam temat i żegnam. @Furox: udostępnij Link Rodzice okradani z pieniędzy w formie bandyckich podatków już zapłacili za edukacje swoich dzieci. @vonsaty: Rodzice też mieli darmową edukacje, co najwyżej oddali w podatkach za SWOJĄ darmową edukacje. A dzieci powinny oddać za swoją. udostępnij Link @Maou ... Ale byste... A drogi w kraju masz darmowe czy płatne? Czy jeżdżąc po drogach krajowych musisz uiścić jakaś opłatę?? udostępnij Link Dobrze jak nie masz zamiaru się odnosić do moich argumentów tylko wybierać z mojej wypowiedzi mniej istotne rzeczy i na nie odpowiadać, a te niewygodne dla siebie przemilczeć, udając, że ich nie ma to zamykam temat i żegnam. @Furox: ale to ty nie odniosłeś się do mojego argumentu z pierwszego komentarza więc po prostu jesteś śmieszny. Pogadamy jak się nauczysz odpowiadać na argumenty zamiar zmienić temat. udostępnij Link @CzaryMarek ale kto z tej Polski wyjechał? Czy to byli Ludzie wykształceni? Czy ktoś kto nie chciał zarabiać tutaj 2000 na rękę? Jak masz w perspektywie 2000 na rękę to wyjeżdżasz. Mało kto zarabia 10k na rękę i myśli o wyjeździe aby żyć lepiej. Zdążają sie, ale to wyjątki A lekarze którzy ukończyli ekstremalnie ciężkie studia nie chcą zarabiać Tyle co typ bez matury na magazynie. Wtedy przestaną wyjeżdżać udostępnij Link @Maou chyba ze jesteś bezrobotny i tym sposobem oszukales system i masz wszystko za darmo ( ͡º ͜ʖ͡º) udostępnij Link @Mac02: Praktycznie każdy, aktor, piłkarz, siatkarz, skoczek, akrobata, naukowiec. Po prostu mało kto ma możliwość płynnie przejść na zarobki 3 razy wyższe jak nie pracuje na minimalną ot cała tajemnica. Jak pracujesz na magazynie za 2k, to jedziesz to Niemiec tam minimalna jest 6k i masz lekką podwyżkę x3. Jak jesteś prawnikiem w Polsce, to twoje kompetencje odnośnie polskiego prawa niewiele ci dają w Niemczech i będąc świetnym prawnikiem zarabiającym 20k w Polsce, w Niemczech dostaniesz często MNIEJ, a czeka cię sporo nauki, żeby dojść do tego poziomu znajomości prawa, języka, co w Polsce. udostępnij Link @vonsaty: Jakby rodzice mieli sami prywatnie swoim dzieciom finansować edukacje, to na pewno by nie pozwolili, żeby dzieci sobie wyjechały w pizdu daleko i ich całkowicie olały, tylko by oczekiwały rekompensaty. W Chinach dzieci muszą starych utrzymywać i stają się de facto ich niewolnikami. Ponieważ w Polsce całe społeczeństwo zrzuca się na edukacje, to całe społeczeństwo ma prawo oczekiwać czegoś w zamian, np. dołożenia się w formie podatków do jego funkcjonowania. udostępnij Link @jozef-dzierzynski: Twoi rodzice nie zapłacili za Twoje studia, złożyli się na to wszyscy którzy płacą podatki. Za składkę twoich rodziców możesz odsłuchać 2 wykłady. udostępnij Link @Mac02: rozmawiamy o uczelniach wyższych i deficycie specjalistów. Ekonomistów akurat nam nie brakuje. Twój argument jest taki że skoro wydajemy mniej na służbę zdrowia to powinniśmy krztałcić lekarzy Niemcom? udostępnij Link @j3sion kształcić* To nie jest argument, tylko konsekwencja której rząd może zapobiec. @CzaryMarek no ale ilu tych aktorów i sportowców wyjechalo za chlebem z Polski? Naukowcy jadą z tego samego powodu co lekarze, bo w Polsce mimo niesamowitej wiedzy i wykształcenia, zarabiają tyle co na magazynie. Jak dofinansujesz szkolnictwo wyższe to naukowcy będą mogli zostać w kraju i tutaj prowadzić swoję badania. Ten sam case co lekarze, bo to znowu jest w większości praca na państwowce gdzie gówno zarabiasz. Mało który menedżer czy specjalista z Korpo rzuca wszystko i jedzie do Niemiec pracować udostępnij Link @Mac02: Aktorzy są po prostu słabi, ale ci co mogli to wyjechali (bachleda curuś, rosati), z piłkarzy to każdy wyjeżdża kto dostaje ofertę, to samo siatkarze, skoczkowie to cały czas są zagranicą, bo konkursy są po całej Europie. Teraz też mogą, ale zagranicą więcej płacą to wyjeżdżają. Menadżer czy specjalista jak już mówiłem, nie rzuca bo sobie tak łatwo nie potroi pensji, a nie dlatego że nie by nie chciał. Jak ktoś zarabia 15k i może zarabiać 45k to tym bardziej wyjedzie, niż ktoś kto zarabia 2k i może zarabiać 6k. Tylko z 15k zrobić skok na 45k jest o wiele trudniej. Jeżeli spojrzysz np. na wykopowych programistów 15k, to na zachodzie te zarobki wcale nie są 3 razy wyższe. Średnia pensja progrmisty w Niemczech to ok 5k euro, czyli 25k złotych, a nie 45k i do tego wyższe podatki. Zresztą zobacz jakie są reakcje po "Nowym Ładzie", ludzie dobrze zarabiający 10-15k straszą że wyjadą, bo zarobki im do 8-10k spadną, czyli i tak więcej niż zarabiają lekarze. Tak więc to nie jest tak, że ktoś będzie zarabiał X i już wystarczy, ludzie zawsze będą chcieli zarabiać więcej i jak będą mogli to po prostu wyjadą. udostępnij Link @TurboDynamo: nic z tych rzeczy, jestem programista i kiedy moi koledzy z liceum lekarze zarabiali po 10k siedząc 350 godzin na dyżurach ja dostawałem 15k za zwyczajne 8 godzin pracy. czyli tak jak napisałem. To wg ciebie kara za słabe wyniki. Co jest bzdura ale ty tego nie rozumiesz bo masz kompleks wyższości. Uczciwa umowa z żołnierzem na studia to co innego niż studia w trybie niestacjonarnym. Sytuacja nie jest nawet w 1% analogiczna. Życie jeszcze wielokrotnie cię zweryfikuje. dla ciebie gorsze, a dla innych lepsze. To nie jest to samo co studia niestacjonarne. No to jako programista gówno wiesz o leku. Prawda jest taka, że większość ludzi wybiera woj-leku, bo mieli zbyt słabe wyniki, aby dostać się na zwykły lek. Mało kto stamtąd chce/chciało być koniecznie żołnierzem, chcą zostać lekarzem, ale są często gęsto zbyt biedni by pójść na niestacjo, a wyniki mieli zbyt słabe by dostać się na zwykły lek i dlatego taki kierunek wybierają, część moich znajomych tam poszło do Łodzi to wiem jak to wygląda. Ja tu nie mam żadnego kompleksu wyższości i nie widzę jakieś większej różnicy w rodzaju umowy między niestacjonarny a woj-lekiem. Myślisz, że dlaczego osoby z niestacjo wybrało niestacjo? Dlatego, że mieliby zbyt słabe wyniki by dostać się na zwykły lek, ale przynajmniej mają kasę lub ich rodzice. Myślisz, że są jakimiś masochistami i chcieli płacić za studia sami z siebie? Sytuacja jest w dużej części analogiczna pod tym względem. Każdy stara się wybrać jak najlepszą opcję na jaką mu wyniki i pieniądze pozwalają. to ty piszesz głupoty i ci się wydaje że masz rację tylko dlatego że uważasz się za lepszego od studentów wojskowych - to ty ciągle piszesz o lekarzach wojskowych - takie warunki mają też ludzie po WACIE który nie mają z medycyną nic wspólnego, jak rozumiem dla inżyniera mechatronika żołnierza taki kontrakt to też kara za słabe wyniki w nauce xD Gówno mnie obchodzi WAT, bo nikogo tam znajomego nie mam i nie znam się na WACIE. Za to znam się na leku. Mówisz, że sytuacja w relacji niestacjo lek - wojlek nie jest analogiczna, a porównujesz wojskowy lek z WAT gdzie tu na 100% nie ma żadnej choć najmniejszej analogii. ale to ty nie odniosłeś się do mojego argumentu z pierwszego komentarza więc po prostu jesteś śmieszny. Pogadamy jak się nauczysz odpowiadać na argumenty zamiar zmienić temat. Przecież ty w swoim pierwszym poście do mnie nic nie powiedziałeś merytorycznego prócz zwykłego ad personam co do ego, to o czym my mamy gadać. Pogadamy jak przestaniesz się wykręcać. udostępnij Link @CzaryMarek starszą a nikt nie wyjedzie bo to trzeba całe życie zmienić, a jak masz rodzinę to i rodzinie całe życie zmienić. Do Czech tez wcale nie tak łatwo uciec jak sie mówi. no ale Ludzie Dobrze zarabiający stracą wlansie przez to że trzeba finansować ten głównie socjal w postaci 500 plus itd udostępnij Link @jmuhha: Każdy kto nauczył się za pieniądze rządu pisać i czytać a pracuje dla obcych korporacji jak McDonalds lub Lidl ,lub innego prywaciarza powinien oddawać pieniądze. Lub gdy nie używa tych umiejętności dla dobra Przenajświętszej Rzeczypospolitej bo np układa kostkę lub zamiata ulice, więc pieniądze zmarnowane. W sumie za pieniądze rządu powinna się kształcić się tylko kadra urzędnicza. A podatki niech płaci każdy, przecież za to jest darmowa edukacja. Czego nie rozumiesz? udostępnij Link @pablo_see: Myślę, że w takim układzie osobowym i przy takim zapotrzebowaniu bardzo łatwo przewidzieć, który kwit zostanie podpisany. Ja osobiście w prywatną ochronę zdrowia nie wierzę. Nie wyobrażam sobie porodu za pieniądze, tu jest tak dużo zmiennych, że fizjologia potrafi się w kilka sekund zmienić w patologię co skutkuje od razu większymi kosztami. Zbyt wiele osób nie jest na to przygotowanych. To jest utopia. udostępnij Link @jmuhha państwu za studia to powinni oddać absolwenci gównokierunków po których nie ma pracy i na których przez 5 lat ładowano hajs z budżetu żeby sobie liceum przedłużyli. udostępnij Link @Genny_Stefanetti: prywatna służba zdrowia to powinna być na zasadzie, że mój agent ubezpieczeniowy wybiera mi najlepszego wykonawcę usług medycznych. Chodzi o podstawowe usługi medyczne i ratowanie życia. Prywatne to powinny być silikony, botoksy, liftingi. udostępnij Link No to jako programista gówno wiesz o leku. @Furox: bardzo merytorycznie xD Prawda jest taka, że większość ludzi wybiera woj-leku, bo mieli zbyt słabe wyniki, aby dostać się na zwykły lek. @Furox: lekarski wojskowy to nie jedyne studia wojskowe w Polsce. Ja tu nie mam żadnego kompleksu wyższości i nie widzę jakieś większej różnicy w rodzaju umowy między niestacjonarny a woj-lekiem. Myślisz, że dlaczego osoby z niestacjo wybrało niestacjo? @Furox: nie widzisz bo ty tam byś poszedł tylko jakbyś mial słabe wyniki w nauce. Większość studentów zolnierzy w Polsce idzie tam bo chce iść na studia wojskowe. Studia lekarsko-wojskowe to tylko mały odsetek wszystkich studiów wojskowych w Polsce. Gówno mnie obchodzi WAT, bo nikogo tam znajomego nie mam i nie znam się na WACIE. Za to znam się na leku. Mówisz, że sytuacja w relacji niestacjo lek - wojlek nie jest analogiczna, a porównujesz wojskowy lek z WAT gdzie tu na 100% nie ma żadnej choć najmniejszej analogii. @Furox: sytuacja jest analogiczna bo wszystkie kierunki wojskowe tak mają. Nie tylko lekarze. Nie jesteś pępkiem świata. Przecież ty w swoim pierwszym poście do mnie nic nie powiedziałeś merytorycznego prócz zwykłego ad personam co do ego, to o czym my mamy gadać. Pogadamy jak przestaniesz się wykręcać. @Furox: napisałem że studia lekarskie są tak samo strategiczne jak studia WOJSKOWE(WOJSKOWE NIE LEKARSKIE) dla funkcjonowania kraju i dlatego powinny być tak samo traktowane. Jeśli uważasz że studia lekarskie są mniej istotne niż sprawna armia to spoko twoja sprawa, moim zdaniem są jednak bardziej istotne i dlatego powinny mieć jeszcze ściślejsze reguły oddawania hajsu w razie nie odpracowania kilkunastu lat w Polsce. Jak się nauczysz czytać ze zrozumieniem to moze pogadamy ale jak na razie widzę że uczą cię tam tylko kucia na pamięć. udostępnij Link @jmuhha: Pomysł podpitego wujka Janusza, który przy wigilijnym stole kończy już pierwszą flaszkę. "Skurwemsyny uczo się za moje, bogaco się na cudzej krzywdzie a później wyjeżdżajo na szkopa pracować" udostępnij Link @jmuhha po pierwsze, ich rodzice płacili w podatkach na darmową edukację, po drugie idąc tym tropem to każdy kto wyjechał do Anglii powienien oddać za edukacje w podstawówce. Po trzecie, jeżeli lekarze wyjeżdżają z kraju gdzie służba zdrowia jest publiczna, to oznacza ze to państwo/rząd nie umie zatrzymać lekarza i to politycy powinni płacić za to ze nie potrafią zatrzymać w kraju wykształconych ludzi @Mac02: Może zlikwidujmy darmowe studia, znieśmy podatki za edukację wyższą i skończy się to wypisywanie kiepskich argumentów o tym dlaczego "im się należy". Jak bezrobotni rodzice wysłali dzieci na studia medyczne to też "ich rodzice już to opłacili w podatkach"? Uczą was na medycynie logiki czy tylko bezrozumnego kucia wiedzy? udostępnij Link @pablo_see: Twój agent ubezpieczeniowy ci takiego nie wybierze, on wybierze ci najtańszego, bo interesem ubezpieczyciela nie jest zapewnienie jakości, jego interesem jest ewentualne zaopatrzenie jak największej ilości ludzi niskim kosztem. Sztampowy przykład - pakiety wielkich sieci medycznych w Polsce. Zresztą nawet w tak chwalonych krajach jak USA widać jak lobby ubezpieczeniowe wpływa na takie prozaiczne rzeczy jak np. normy laboratoryjne żeby wymagać większych składek od osób korzystających z usług ubezpieczalni. W medycynie jest bardzo wąski zakres gdzie możesz oszczędzać bez straty jakości, ale potem to już stroma równia pochyła. Wydaje się, że można oszczędzać na różnych pierdołach typu rękawiczki, gaziki, nitki, albo poprzez ewidencjonowanie każdej ampułki Paracetamolu. Później wychodzi, że i tak to G daje, bo trzeba i tak swoje zapłacić za aparaty USG, za ich konserwację, za narzędzia, implanty itd., a tutaj ceny są rynkowe. Jeszcze apropos med. estetycznej - te zabiegi w myśl rozumienia ustawy o działalności leczniczej nie są świadczeniami zdrowotnymi, also nie będą nigdy refundowane. Ba lekarz, który praktykuje tylko med. estetycznej nie praktykuje w rozumieniu ustawy i z mocy prawa traci licencję po 5 latach. udostępnij Link @Phallusimpudicus ja akurat nie po medycynie jak cos. Na tym polega społeczeństwo ze nie każdy płaci równo na wszystko. Jak chcesz aby było po równo, to będziesz na ulicy miał powozy konne zamiast samochodów. Bo jeżeli ludzie mieliby jeszcze płacić za studia to na pewno gro wyjechało by na zagraniczne udostępnij Link wój agent ubezpieczeniowy ci takiego nie wybierze, on wybierze ci najtańszego, bo interesem ubezpieczyciela nie jest zapewnienie jakości, jego interesem jest ewentualne zaopatrzenie jak największej ilości ludzi niskim kosztem. @Genny_Stefanetti: No właśnie to jest największy problem tego rozwiązania. Gdyby tak, że ubezpieczony rozliczał agenta z jakości usług dostarczonych, tzn. płacę określoną składkę i chcę dobrej jakości usług. Tylko dobra usługa wg. klienta to pewnie zupełnie co innego niż wg. agenta. Istnieje w ogóle jakiś system w świecie który daje zarobić branży medycznej a klient był dobrze leczony bez taczki pieniędzy? udostępnij Link @TurboDynamo: Temat OPa dotyczy lekarzy, dlatego odnoszę się do studiów lekarskich i ich "wariantach" (lek, wojlek, etc.). Z całym szacunkiem reszta mnie mało obchodzi. napisałem że studia lekarskie są tak samo strategiczne jak studia WOJSKOWE(WOJSKOWE NIE LEKARSKIE) dla funkcjonowania kraju i dlatego powinny być tak samo traktowane Gdzie to napisałeś? Napisałeś to przed moim postem i dziwisz się, że do tego się nie odnoszę. Zrozumiałby gdyby w pierwszym poście odpowiadał Tobie, ale odpowiadałem OPowi, a nie Tobie a dlaczego? Bo po prostu nie czytałem postów przed moim, bo nie ma nadzwyczajnie na to czasu i nie muszę czytać całego wątku, tak samo jak nie czytam teraz komentarzy pomiędzy naszymi odpowiedziami do siebie. Potem ty odpowiadasz mi odnosząc się do czegoś co wcześniej napisałeś i się dziwisz, zamiast ponownie napisać lub dać odnośnik do czego pijesz xD Jeśli uważasz że studia lekarskie są mniej istotne niż sprawna armia to spoko twoja sprawa, moim zdaniem są jednak bardziej istotne i dlatego powinny mieć jeszcze ściślejsze reguły oddawania hajsu w razie nie odpracowania kilkunastu lat w Polsce. Nie uważam, aby jednostki w jakikolwiek sposób musiały pokutować w sprawach studiów w związku z ich "strategiczną" rola w społeczeństwie. Studia mają przede wszystkim służyć jednostce. Na studia idzie się przede wszystkim po to by mieć dobrze płatną pracą. Wojskowi może mają inne zasady, ale cywile mają oddzielne. Jeżeli studia cywilne miałby być płatne, to dla wszystkich cywili, a nie tylko cywili lekarzy. udostępnij Link Temat OPa dotyczy lekarzy, dlatego odnoszę się do studiów lekarskich i ich "wariantach" (lek, wojlek, etc.). Z całym szacunkiem reszta mnie mało obchodzi. @Furox: moze i dotyczy lekarzy, może i cię mało obchodzi ale od kilku godzin odpisujesz mi argumentem nie na temat. Nie uważam, aby jednostki w jakikolwiek sposób musiały pokutować w sprawach studiów w związku z ich "strategiczną" rola w społeczeństwie. Studia mają przede wszystkim służyć jednostce. Na studia idzie się przede wszystkim po to by mieć dobrze płatną pracą. Wojskowi może mają inne zasady, ale cywile mają oddzielne. Jeżeli studia cywilne miałby być płatne, to dla wszystkich cywili, a nie tylko cywili lekarzy. @Furox: nie dla wszystkich tylko dla tych którzy są potrzebni a dokladnie lekarzy. Sorry ale moje studia informatyczne nie są tak strategiczne i drogie jak lekarskie, tak samo 90% innych. Poza tym mamy państwowa służbę zdrowia tak samo jak państwowe wojsko i jest gdzie te studia odpracować. Gdzie taki programista albo prawnik odpracowywać swoje studia skoro w Polsce większość to pracodawcy prywatni? Nie stac naszego kraju na szkolenie kadry dla niemcow i tyle. Szczególnie jak szkolimy Ukraińców na karcie Polaka którzy jadą se pracować do Niemiec xD super interes dla kraju xD Jak już skończysz studia, posiedzisz w Polsce 20 lat i przestaniesz patrzeć na temat z perspektywy "to mnie dotyczy i ja nie chcę mieć gorzej niż reszta" to sam zmienisz zdanie. Bo teraz to nie patrzysz dalej niż koniec swojego nosa. udostępnij Link @jmuhha: Nic nie powinni. Za to powinno państwo dotować prywatne uczelnie tak by tam semestry były przystępne cenowo dla Polaków. udostępnij Link @jmuhha: Ja tylko przypomne ze rzad wydaje na zagranicnzych studentow 1,5mld zl rocznie, ktorzy w wiekszosci i tak wyjada z Polski. Tymczasem ten sam rzad rozwaza czy wprowadzic odplatne studia medyczne dla tych, ktorzy chca wyjechac. XD zamiast na przykład zapewnic im godne warunki pracy w Polsce, chce sie ich “zmusic” do zostania w Polsce. Rocznie z powodu emigracji lekarzy 500mln idzie w błoto. udostępnij Link @pablo_see: Niestety nie ma, mi jest bliżej do koncepcji współpłacenia i koszyka świadczeń gwarantowanych. Najcięższe rzeczy, drogie technologie, leczenie finansuje państwo, nie ma się co łudzić. Zwykły Kowalski nie jest w stanie zapłacić za protezę biodra albo stenty do tętnic wieńcowych nawet jeśli zwolnisz go z podatków. Natomiast względnie prozaiczne sprawy powinny być współfinansowane z małym udziałem pacjenta np. wizyty w podstawowej opiece zdrowotnej dla dzieci, kobiet w ciąży i emerytów od 70rż bezpłatne, ale cała reszta płaci symbolicznie np. 10-15 zł za wizytę, wizyta w poradni specjalistycznej dopłata 20zł. Tym sposobem znajduje się $$$ w systemie i jednocześnie ludzie zaczynają bardziej szanować usługi, z których korzystają. W tej chwili nie ma szacunku do tego co się ma, nie ma szacunku dla pracy pracowników w systemie. Bo jak to inaczej nazwać. Ile razy dyżurując na Izbie Przyjęć w nocy, w miejscu gdzie z założenia zajmuję się przyjmowaniem do szpitala rodzących albo pacjentek w zagrożeniu życia np. krwotoki z dróg rodnych, pęknięcie ciąży pozamaicznej, dostawałem OPR bo pacjentka ze świądem i upławami przyszła i wielce się spieszyła bo na 6:00 rano miała do pracy i czeka na receptę. Nie docierało wyjaśnienie, że IP to jest miejsce gdzie zajmujemy się stanami zagrożenia życia, a nie leczeniem spraw zaopatrywanych w poradnii chorób kobiecych i kobieta rodząca zawsze będzie pierwsza i to jest świętość na ginekologii. udostępnij Link @TurboDynamo: Jeśli porównujemy państwową ochronę zdrowia do wojska to proszę nie zapominaj o tym, że jednak mundurówka ma cały szereg przywilejów. Ja nie mam dopłaty do mieszkania, dodatku funkcyjnego, wcześniejszej emerytury za lata pracy po nocach. Jedyny plus, który nie jest u nas oczywistością to to, że jestem na umowie o pracę. Na oddziale jednak większość kolegów jest na działalności. udostępnij Link Jeśli porównujemy państwową ochronę zdrowia do wojska to proszę nie zapominaj o tym, że jednak mundurówka ma cały szereg przywilejów. Ja nie mam dopłaty do mieszkania, dodatku funkcyjnego, wcześniejszej emerytury za lata pracy po nocach. @Genny_Stefanetti: uważam że takie dodatki się lekarzom należą. Na pewno jest to grupa która zasługuje na uprzywilejowanie w przeciwieństwie do przykładowo górników. Jedyny plus, który nie jest u nas oczywistością to to, że jestem na umowie o pracę. Na oddziale jednak większość kolegów jest na działalności. @Genny_Stefanetti: to plus? Ja wolę działalność niż UOP bo więcej zostaje dla mnie. udostępnij Link @TurboDynamo: Wiesz, ja tam nie potrzebuję tych dodatków. Fajnie by było gdybym miał normalne warunki w pracy i np. prysznic żebym mógł po 24h dyżuru w upale wykąpać się zanim pójdę do domu. Co do kontraktów. Dla mnie to minus, bo na kontrakcie nie przysługują płatne zejścia z dyżurów, odpowiadasz całym majątkiem jak coś się spieprzy. Serio. Wielu pracowników jest zmuszona przez pracodawców do kontraktów. Nie będę tutaj przytaczał opowieści moich starszych kolegów, którzy zostawali w szpitalu po specce i próbowali wynegocjować UOP. udostępnij Link

^{Przedsprzedaż! 67m2 4 pokoje + ogród i garaż. Rzeszów. pokoje: 4 - 66.8 m 2. 9 281.44 zł/m 2. Najlepsza oferta nieruchomości w jednym miejscu Sprawdź dostępne mieszkania, domy, działki i lokale komercyjne. Sprawdź oferty teraz!} Czy chcielibyście, aby afirmacje (lub aformacje), które stosujecie były skuteczne?Czy chcecie, aby wizualizacje, oprócz kilku miłych chwil, przynosiły także konkretne, pozytywne rezultaty?Czy pragniecie, by nareszcie coś w Waszym życiu drgnęło i ruszyło w upragnionym kierunku? Mam dla Was dobrą wiadomość! Można tego dokonać! Czy wielokrotnie próbowaliście, bez wyraźnych rezultatów, zastosować różne metody poprawy jakości Waszego życia? Czyż nie przeczytaliście kliku (lub wielu) książek i artykułów, opisujących różne cudowne (i gwarantowane) metody …, np.: - siedem sposobów na … - pięć kroków do … - trzy metody … - tajemnica … ? Ja też wiele tego przeczytałem i … nieco napisałem. Ze sterty komercyjnej (choć darmowej) sieczki, czasami udawało mi się nawet wyłowić coś bardzo wartościowego. Kupiłem też kilka niezłych książek i materiałów Audio/Video zza oceanu i subskrybowałem newsletter-y kilku znaczących postaci ze świata self-help. Te ostatnie spowodowały, że moja skrzynka mailowa tak szybko zapełniała się kolejnymi „rewelacyjnymi” ofertami, że nie byłem już w stanie oddzielać ziarna od plew. Musiałem wyłączyć większość subskrypcji. Nie twierdzę, że Ci wszyscy spece nie znają się na rzeczy. Jestem też przekonany o ich dobrych intencjach – chcą pomagać, lubią i potrafią to robić. Tyle, że – zgodnie z duchem epoki, która na szczęście powoli się kończy (wznosząc ku nam swój łabędzi śpiew) – za swoją wiedzę każą sobie słono płacić. Żeby wszystko było jasne, nie potępiam nikogo. Przy okazji zobaczyłem przynajmniej, jak fantastycznie współpracuje ze sobą spora grupa największych amerykańskich guru od osiągania sukcesów. Stosują skoordynowane (choć nie idealnie), zespołowe działania marketingowe, wymieniając się specjalnymi ofertami, a czasami wspólnie tworzą unikatowe materiały. Rodzimi naśladowcy, jeszcze nie nauczyli się takiej współpracy – każdy sobie rzepkę skrobie. Muszę niestety przyznać, że często „wartość estetyczna opakowania” bywała większa, niż merytoryczna wartość jego zawartości. Takie czasy. Spece od marketingu wznieśli się na wyżyny swojej „podstępnej” sztuki i potrafią wcisnąć większości ludzi dowolny produkt, niezależnie od jego wartości i przydatności. Pośród całej masy materiałów, które przeczytałem, obejrzałem i przesłuchałem, trafiły się bardzo cenne informacje i rady, które warto przemyśleć, stosować i upowszechniać. Po tym przydługim wstępie, przejdę wreszcie do meritum. Naukowcy szacują, że przez nasz mózg przebiega od 60 do 100 tysięcy myśli, każdego dnia! Niektórzy, twierdzą, że jest ich znacznie więcej. Załóżmy jednak, dla uproszczenia, że jest tych myśli 100 tysięcy. Każda z tych myśli wysyła do Wszechświata konkretny sygnał. Wypadkowa tych wszystkich sygnałów jest Tobie, droga Czytelniczko lub Czytelniku, odsyłana w postaci zmaterializowanego życia (zdarzeń, sukcesów, porażek, chorób, przyjaciół, miłości, nienawiści, podróży, przygód, pogody, pecha lub szczęścia, itd.). A teraz odpowiedz sobie szczerze na następujące pytanie: Czy uważasz, że jeśli pół procenta tych wszystkich myśli skierujesz (np. poprzez afirmacje, wizualizacje i inne techniki) w stronę tego, czego pragniesz, to możesz rzeczywiście to otrzymać? A jeśli skierujesz w stronę Twoich marzeń jeden procent Twoich codziennych myśli? Pomogę Ci: Marne są Twoje szanse, jeśli pozostałą część z tych stu tysięcy myśli, nadal stanowić będą rozmyślania o chorobach, strach przed biedą lub zdradą, rozpamiętywanie niespełnionej miłości i tysiące innych podobnych „trujących” błysków Twojego, puszczonego samopas intelektu. Dysponujesz ogromną mocą – mocą realizacji tego, o czym cały czas myślisz! Afirmacje, to nie tylko słowa, które wypowiadasz w chwili relaksacji. Pamiętaj, że afirmujesz całym życiem: każdą myślą, każdym działaniem i każdym uczuciem! Wszystko, co wysyłasz, zostaje Ci zwrócone w postaci Twojego życia. Co należy zrobić? To proste: zapanować nad swoimi rozbieganymi myślami, słowami i czynami. Jak to zrobić: 1. Nie oglądaj kolejnego odcinka durnego, tasiemcowego serialu, którego bohaterowie nie robią nic innego, jak tylko walczą z trudnościami, lub (co gorsza) snują intrygi. Zamiast tego idź na spacer i popatrz na Słońce lub gwiazdy, przeczytaj coś budującego lub obejrzyj komedię. 2. Nigdy się nie wściekaj i nie złorzecz komuś, kto zrobił Ci przykrość lub świństwo. Zamiast tego pomyśl o tym, że chciałbyś, aby drogi Twoje i tej osoby nigdy się już nie przecinały. Życz jemu/jej dojrzałości i mądrości. Nie mścij się! 3. Nie rozpamiętuj swoich błędów, ale ucz się na nich. Powiedz sobie: „nie muszę tego ponownie doświadczać, bo już wiem jak to jest; nigdy już tego nie zrobię, bo jestem teraz mądrzejszym i lepszym człowiekiem”. 4. Zamiast tracić czas na szkodliwe myśli, pomyśl trochę więcej o Twoich marzeniach. Wyobrażaj sobie często jak ma wyglądać Twój upragniony dom i ogródek. Spaceruj po nich w myślach i projektuj. Podobnie projektuj inne rzeczy i wydarzenia, których chcesz doświadczyć. 5. Nigdy nie zastanawiaj się jak osiągniesz Twój cel. Wyobrażaj sobie ze szczegółami końcowy rezultat, ale nigdy drogę do niego. Jednocześnie przyglądaj się życzliwie ludziom wokół Ciebie, przyrodzie i swoim myślom. W pewnym momencie poczujesz impuls – pojawi się pomysł, osoba, wydarzenie, przeczucie lub inna inspiracja, aby coś zrobić (zadziałać). Wtedy działaj, najlepiej jak potrafisz, z ufnością i pewnością wygranej. 6. Nigdy nie próbuj się „dorobić” (osiągnąć Twój cel) kosztem krzywdy innych ludzi. Nie możesz wykorzystywać cudzej naiwności, niewiedzy lub nieświadomości. Cwaniactwo nie zapewni Ci harmonijnego i stałego poczucia szczęścia. Co najwyżej krótkotrwałą radość z jakiegoś wątpliwego sukcesu. 7. Zachwycaj się tym, co masz i dziękuj za to Opatrzności. Popatrz na twoje zręczne palce i pomyśl o tym jak doskonale są zbudowane. Pomyśl o ludziach, których kochasz i o tym, co im zawdzięczasz. Doceń fakt, że z kranu leci ciepła i zimna woda – wielu ludzi tego nie ma. Bądź świadom wszystkich dobrych „rzeczy” w Twoim życiu, bo tylko wówczas otrzymasz ich więcej. 8. Nie oceniaj innych – nie jesteś „nimi”, więc nie możesz być pewien, co byś zrobił na ich miejscu (mając ich doświadczenia, otoczenie, wzorce itp.). Spoglądaj raczej na siebie i myśl o tym, co możesz poprawić. Krótko mówiąc: Wyrywaj głupie, bezużyteczne i złe myśli jak chwasty i zastępuj je zadbanymi i wypielęgnowanymi, czystymi i pięknymi myślami, pełnymi życzliwości wobec siebie i innych. Wówczas, wszystkie metody zadziałają, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. ^{Spodnie. Legendarne kroje do przemierzania miejskiej przestrzeni. Jeans Stoprocent Baggy Lose Fit Tag Grey 399,00 zł. Joggery Classic Tag Stoprocent Khaki 259,00 zł. Joggery Classic Tag Stoprocent Czarne 259,00 zł. Spodnie Dresowe Stoprocent Small TAG Czarne 269,00 zł. Spodnie Dresowe DM TAG Czarne 299,00 zł.}

Czy PiS będzie dalej bez przeszkód umacniał autorytarne rządy? 42 proc. Dudy musiało Kaczyńskiego rozczarować, zwłaszcza, że nie ma skąd brać głosów w II turze. 30 proc. Trzaskowskiego otwiera mu drogę do prezydentury, ale II tura będzie zawziętą bitwą. Hołownia pokazał klasę AKTUALIZACJA GODZ. 01:42. Ipsos podał wyniki badania late poll – jego wyniki to miks badań sondażowych przed komisjami wyborczymi i oficjalnych wyników z 50 proc. komisji wyborczych wytypowanych do badania. Zmiany są bardzo niewielkie. Andrzej Duda zyskał 0,7 pkt proc., Rafał Trzaskowski stracił 0,1 pkt. proc., Szymon Hołownia zyskał 0,2 pkt proc., Krzysztof Bosak stracił 0,3 pkt. proc., Robert Biedroń 0,4 pkt. proc., Władysław Kosiniak-Kamysz 0,1 pkt proc. Wyniki przedstawiają się następująco: Andrzej Duda – 42,5 proc, Rafał Trzaskowski – 30,3, Szymon Hołownia – 13,5 proc., Krzysztof Bosak – 7,1 proc., Robert Biedroń – 2,5 proc., Władysław Kosiniak-Kamysz – 2,5 proc. Teraz czekamy jeszcze na wynik drugiego badania late poll, który będzie stworzony na podstawie oficjalnych wyników ze 100 proc. komisji wyborczych wytypowanych do badania. Po nerwowym dniu zmieniających się nastrojów i sprzecznych informacji, jakie pojawiały się dziennikarskiej giełdzie, tuż po 21 trzy stacje telewizyjne (w tym TVP, propagandowa tuba PiS) podały wyniki exit poll, czyli sondażu wśród około 50 tys. osób wychodzących z 500 wylosowanych do badania lokali wyborczych. Nie poznaliśmy odpowiedzi na pytanie, w jaką stronę pójdzie Polska: czy w kierunku zaostrzania kontroli przez populistyczno-autorytarne rządy PiS, czy w stronę trudnego powrotu do wartości demokratycznych? Co przeważy: chęć kontynuacji „dobrej zmiany” popierana mocniej przez „klasę ludową” i ludzi starszych czy pragnienie odwrócenia węgierskiej ścieżki Jarosława Kaczyńskiego, której „mają dość” mieszkańcy większych miast, ludzie młodsi, lepiej wykształceni i zamożniejsi oraz Polki bardziej niż Polacy. Odpowiedź przyniesie II tura, w której szanse – jak wynika z naszej analizy – są idealnie wyrównane. Epidemia zmieniła wyborcze nawyki Do połowy dnia zanosiło się na porażkę PiS i sukces opozycji. Dane o frekwencji z godz. 12 wskazywały na ogromną mobilizację „elektoratu liberalnego”, które znacznie tłumniej niż w wyborach do Sejmu 2019 poszedł głosować w pierwszej połowie dnia. Po południu okazało się, że mobilizacja w obu obozach się wyrównała. Oznacza to, że zwolennicy opozycji zmienili wzorzec głosowania: w poprzednich wyborach odkładali je na ostatnią chwilę, teraz poszli od rana. Mogło to wynikać z obaw związanych z epidemią, a także z groźbą manipulacji przy urnach (np. zamknięciem lokali o 21:00 pomimo stojącej na zewnątrz kolejki). W efekcie frekwencja jest wysoka, według Ipsos 62,9 proc, według szacunków nawet 64 proc. Nie padnie pewnie rekord (64,8 proc. w I turze Kwaśniewski kontra Wałęsa), ale będzie blisko. To dowód na to, jak ostry jest konflikt polityczny i jak dojrzewamy jako społeczeństwo obywatelskie. W porównaniu z ostatnim przedwyborczym sondażem firmy Ipsos dla z 22-23 czerwca wynik Andrzeja Dudy nie jest zaskoczeniem (wśród osób zdecydowanych miał 42-43 proc.). Rafał Trzaskowski wypadł w realnych wyborach nieco lepiej (miał 28-29 proc.)*. Zobacz ten sondaż Ipsos z 22-23 czerwca *W sondażu Ipsos 5 proc. wyborców było niezdecydowanych, co zaniżało poparcie dla wszystkich kandydatów. Przeliczenia dają: 42,5 proc. Dudzie, 29 proc. Trzaskowskiemu, 11 proc. Hołowni, 8 proc. Bosakowi, Kosiniak-Kamysz i Biedroń – bez zmian. Należy jednak pamiętać, co podkreślał w rozmowie z dyr. Paweł Predko odpowiedzialny na sondaż wyborczy Ipsos, że błąd pomiaru w exit poll sięga 2 pkt proc. Oznacza to, że przewaga 12 pkt proc. Dudy nad Trzaskowskim waha się między 8 a 16 pkt. proc., a to ogromna różnica. Innymi słowy wynik może być zarówno 40 do 32 proc., jak 44 do 28 proc. Dopiero tzw. late poll, czyli prognoza oparta w połowie na sondażu, a w połowie na wynikach podanych przez obwodowe komisje wyborcze, będzie bardzo bliskie ostatecznym wynikom, błąd nie powinien przekroczyć 0,5 proc. Poznamy ją pewnie po północy, większość widzów pójdzie spać z exit poll w głowie. O 3-4 nad ranem Ipsos poda ostateczną prognozę, praktycznie bezbłędną. Wyniki, które podał Ipsos nie są wiernym odwzorowaniem odpowiedzi ankietowanych. Badacze musieli jakoś rozdzielić głosy osób, które odmówiły wypełnienia ankiety. W wyborach 2019 Ipsos utrafił bo trafnie przypisał odmowy przede wszystkim wyborcom PiS. Zobaczymy, czy uda się i tym razem, bo zapewne także wyborcy Dudy – osoby bardziej podejrzliwe wobec obcych mediów – odmawiały ankieterom. Mocnym akcentem skończył swą prezydencką przygodę Szymon Hołownia, który wyszarpał dla siebie – bez pomocy partyjnych struktur – aż 13 proc. poparcia. Zadecydował talent medialny i dobre przygotowanie merytoryczne oraz energia rzeszy entuzjastów, którzy uwierzyli, że można wyrwać politykę z duopolu PiS – PO(KO). Hołownia w wywiadzie dla zapowiadał polityczny ciąg dalszy. Kto wygra II turę? Duda bez rezerw, Trzaskowski ma spore szanse, ale idą na remis Pierwsza tura była nerwowa, ale okazała się tylko przygrywką do decydującego starcia 12 lipca 2020. Jak mówił jeden z głównych doradców Trzaskowskiego, „jeśli będziemy mieli 26 czy 27 proc., to nie mamy szans. Musi pojawić się trójka z przodu”. Niekoniecznie miał rację, Trzaskowski może liczyć na żelazny elektorat anty-PiS. W sondażu Ipsos dla z końca kwietnia 2020 aż 39 proc. badanych zadeklarowało, że jeśli obecny prezydent przejdzie do II tury, to będą głosowali „na innego kandydata, ktokolwiek to będzie”, co oznacza, że taki jest potencjał głosów „byle nie Duda”. W ostatnim przed wyborami sondażu sprawdzaliśmy możliwe przepływy elektoratów z I do II tury. Sprawdzaliśmy wariant Dudy z Hołownią (przegrywał 44 do 49 proc.) i Dudy z Trzaskowskim (przegrywał niemal tak samo: 43 do 47 proc.). W tamtym sondażu okazało się, że Duda może liczyć na dodatkowe głosy: 24 proc. wyborców Bosaka z I tury,17 proc. Kosiniaka-Kamysza,5 proc. Hołowni i3 proc. Biedronia. Patrząc z tej perspektywy na dzisiejsze wyniki podane przez Ipsos, Duda może uzbierać w elektoratach rywali łącznie tylko 3-4 dodatkowe punkty proc., co stanowi niezwykle surową recenzję rządów PiS i jego prezydentury. Jego potencjalny wynik w II turze to zatem 45-46 proc. Trzaskowski może liczyć na głosy: 33 proc. głosów Bosaka z I tury (to sensacyjny wynik, który potwierdzał się także w innych sondażach),58 proc. Kosiniaka-Kamysza,77 proc. Hołowni i93 proc. Biedronia. To oznacza, że w II turze może Trzaskowskiego dodatkowo poprzeć 16 proc. wyborców, co oznaczałoby łączny wynik na poziomie 46 proc. Suma tych dwóch wirtualnych wyników jest mniejsza niż 100 proc., bo część wyborców deklaruje, że w takiej II turze nie weźmie udziału lub jeszcze się waha: tak odpowiada aż 43 proc. wyborców Bosaka, 25 proc. Kosiniak-Kamysza, 11 proc. Hołowni. Prezydentura w Polsce rozstrzygnie się zatem w II turze, która będzie niesłychanie wyrównana. Pytanie, na ile uda się Dudzie przekonać wahających się wyborców Konfederacji a Trzaskowskiemu porwać elektorat Hołowni i Kosiniaka-Kamysza. Nie bez znaczenia będą deklaracje przegranych kandydatów. Równie ważne będzie utrzymanie mobilizacji dotychczasowych elektoratów, a także ściągnięcie na wybory dodatkowych wyborców. W 2015 roku w drugiej turze głosowało aż o 2 mln 94 tys. 235 wyborców więcej niż w pierwszej i to ich głosy ostatecznie pogrążyły Komorowskiego. W sondażu 22 proc. wyborców Trzaskowskiego dopuszczało zmianę wyboru w II turze z Dudą, wyborcy Dudy byli bardziej niezłomni, ale i wśród nich 14 proc. mówiło, że nie są na 100 proc. pewni. I jedni, i drudzy najczęściej wskazywali na debatę telewizyjną jako czynnik, który może zdecydować o porzuceniu swego kandydata, nieco rzadziej na przebieg kampanii. To bezpośrednia debata może zdecydować. Trzaskowski musi w niej jednocześnie mobilizować anty-PiS i zarysować wizję zmiany w Polsce, ale tak, by nie odstraszyć konserwatywnych wyborców PSL-Kukiz 15 oraz Konfederacji. Trudne do połączenia. To pierwsze może być mniej istotne, bo cały aparat polityczno-propagandowy PiS na czele z TVP Kurskiego – ruszy do jeszcze bardziej demagogicznego i hejterskiego ataku. A to zmobilizuje tych, którzy „mają dość”. Trzaskowski: Ja jestem kandydatem zmiany Tuż po ogłoszeniu wyników Rafał Trzaskowski wygłosił najlepsze przemówienie w swej karierze. Podkreślił, że 58 proc. Polaków i Polek jest za zmianą w Polsce i zadeklarował, że chce ich reprezentować. Rysował podziały na tych, którzy mówią, że coś Polakom dali i chcą się uwłaszczyć na państwie, na tych, którzy dokonują manipulacji i tych, którzy chcą prawdy. Tymi którzy naruszają prawa kobiet io tych, którzy chcą ich bronić. Czy wybierzemy polityków, którzy mówią że obywatele są dla władzy, a tymi, którzy mówią, że władza jest dla obywateli – pytał Trzaskowski. Czy to ma być Polska otwarta czy Polska, która szuka wroga – pytał retorycznie Trzaskowski. Uspokajał wyborców PiS (500 plus i wiek emerytalny – nie zostaną wycofane), chwalił Szymona Hołownię za hart ducha. „Andrzej Duda, pierwsza tura?” No cóż, nie udało się Prezydent Duda do końca walczył o mobilizację swoich zwolenników. Na jego wiecach podstawowe hasło brzmiało „Andrzej Duda, pierwsza tura!”. Ale skandowanie na niewiele się zdało. To, że wygranej Dudy w pierwszej turze nie ma, nie jest wielką niespodzianką, sondaże przed wyborami praktycznie nie dawały mu na to szans. Ale fakt, że prezydent w zasadzie nie przekroczył poparcia dla Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych, to jednak spore zaskoczenie i porażka kampanii Dudy. Wynik w okolicach 46-47 proc. dałby głowie państwa psychologiczną przewagę przed II turą, a ostateczne zwycięstwo miałby na wyciągnięcie ręki. Nic z tego się nie zdarzyło. Mimo bezprecedensowej nawałnicy propagandowej mediów narodowych (aż do karykaturalnej przesady rodem z Korei Północnej) i uruchomieniu całego potencjału machiny partyjnej i rządowej (słynne wozy strażackie za frekwencję w małych gminach), PiS-owi nie udało się przebić szklanego sufitu dla swojego kandydata. Czy podczas dwóch tygodni, które dzielą nas od powtórnego głosowania, kurs i ton kampanii prezydenta oraz jego zaplecza się zmienią? Niewykluczone. Duda ma bowiem dwie ścieżki do ostatecznego zwycięstwa. Bardziej prawdopodobna jest mobilizacja wyborców Krzysztofa Bosaka i zmiana ich preferencji – jak pisaliśmy większość z nich chce głosować na Trzaskowskiego. Wtedy kurs kampanii będzie ostry, Duda będzie grał na konflikt. Mniej prawdopodobna jest druga droga: demobilizacja jak największej części elektoratu Szymona Hołowni. Wtedy propaganda obierze kurs na tonowanie nastrojów. Ale pierwsza reakcja Dudy po ogłoszeniu wyników (miłe gratulacje dla rywali, żadnych agresywnych tonów) wskazuje, że miękki ton nie jest wykluczony. Ale jego przemówienie było bezbarwne.. Kosiniak jak Biedroń. Nie dali rady Władysław Kosiniak-Kamysz wypadł – trzeba to powiedzieć – tak jak zwykle kandydat PSL. Ta partia zyskuje zwykle mocny wynik w wyborach samorządowych, słabszy w parlamentarnych i katastrofalny w prezydenckich. Kalinowski w 2005 roku, Pawlak w 2010 i Jakubiak w 2015 nie przekroczyli 2 proc. poparcia. Robert Biedroń z kolei, jest rozczarowaniem Lewicy. W 2005 roku Borowski miał 10,3 proc., w 2010 Napieralski 13,7 proc. i dopiero nieszczęsna Ogórek zaliczyła tylko 2,4 proc. W wyborach 2019 Lewica miała mocny trzeci wynik 12,6 proc., w czerwcowych sondażach Ipsos dla trzymał się 9-10 proc. Biedroń potrafił jako lider Wiosny wiosną 2018 zyskać poparcie nawet kilkunastu procent, ale zawirowania w karierze (wbrew zapowiedziom został jednak europosłem) i być może po prostu zmęczenie dwuletnią kampanią non stop sprawiły, że głos Lewicy zabrzmiał w tych wyborach cienko. Polaryzacja górą – 72 proc. na Dudę i Trzaskowskiego Jak widać poparcie dla dwóch głównych kandydatów do prezydentury – z KO (PO) i PiS – wyniosło łącznie 72 proc. To mniej niż w wyborach 2010 po katastrofie smoleńskiej, gdy Komorowski pokonał Jarosława Kaczyńskiego (41,5 do 36,4 proc.), ale więcej niż w pojedynku Lecha Kaczyńskiego z Tuskiem (w I turze – 33,1 do 36,3) oraz w starciu Dudy z Komorowskim z 2015 roku (34,8 do 33,8 proc.). Interesujące, że „duopol” wypada lepiej w wyborach prezydenckich niż parlamentarnych, tak jakby ta forma rywalizacji wyostrzała główny w Polsce podział. Piotr Pacewicz Naczelny Redaktor podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (1982–1989), przy Okrągłym Stole sekretarz Bronisława Geremka. Współzakładał „Wyborczą”, jej wicenaczelny (1995–2010). Współtworzył akcje: „Rodzić po ludzku”, „Szkoła z klasą”, „Polska biega”. Autor książek "Psychologiczna analiza rewolucji społecznej", "Zakazane miłości. Seksualność i inne tabu" (z Martą Konarzewską); "Pociąg osobowy".

. 778 273 368 42 713 571 22 685

sto procent szacunku w waszym kierunku